Οι Άνθρωποι γ

Οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, που κινήθηκαν σίγουρα στις πρώιμες περιόδους της Κατώτερης και Μέσης Παλαιολιθικής, στο Κατώτερο Πλειστόκαινο εντοπίστηκαν επάνω στην Λέσβο, σίγουρα περνώντας αυτήν την γέφυρα κάποιας Παγετώδους Περιόδου. Έτσι στα Ροδαφνίδια, δίπλα στις Θερμές Πηγές του Λισβορίου, στην Λέσβο, το 2000 βρέθηκε ένας τεράστιος Λίνας Εργαλείων από Πυριτόλιθο (Χ.Β. Χαρίσης, P.Durant, Μ. Αξιώτης, Τ.Β. Χαρίσης: Ίχνη Παλαιολιθικής Εγκατάστασης στη Λέσβο. Περ. Αρχαιολογία, Τεύχος 76, Σεπτ. 2000). Πολλά περιείχαν απολιθώματα ενός αρχέγονου πτεριδόφυτου, που ακόμα υπάρχει. Του Equisetum ramosissimum. Από το 2012 αρχίζει συστηματική ανασκαφή από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Παν. Κρήτης (επικεφαλής Νένα Γαλανίδου) που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Έτσι επιβεβαιώνεται το πέρασμα από την Μικρά Ασία αυτών των πρώτων ανθρώπων, που άφησαν μια τεράστια ποσότητα πυριτολιθικών εργαλείων, σε μια θέση που χρονολογήθηκε από την τεχνική των εργαλείων από τα 475.000 έως τα 165.000 χρόνια. Δηλαδή από την Κατώτερη Παλαιολιθική Εποχή έως την Μέση Παλαιολιθική Εποχή. Υποθέσεις για την Λίμνη με ζώα που βρισκόταν στην θέση του κόλπου της Καλλονής, ανεύρεση αρχέγονων ποταμών στην θέση με κροκάλες και εκατοντάδες παρασυρμένα εργαλεία, έχουν δει πολλές δημοσιεύσεις. Κύρια εργαλεία οι Χειροπελέκεις (πάρα πολλοί και οι πολύτιμοι Cleavers (Σχίστες) Cleaver flakes (Φολίδες από σχίστες),που αποτελούν Αφρικανικά στοιχεία της «βιοτεχνίας». Αυτοί λοιπόν διέσχισαν το Κεντρικό Οροπέδιο προς τα Ανατολικά και όπως είδαμε παντού υπάρχουν τα εργαλεία τους, ιδιαίτερα στην θέση Kale Tepe Deresi 3, όπου τα εργαλεία από οψιδιανό, χρονολογήθηκαν στα 475000 χρόνια και εξαπλώθηκαν προς την Ευρώπη, διασχίζοντας τα περάσματα των ποταμών στα παράλια και την λουρίδα 20 χιλ. γης προς την Λέσβο. Βρήκαν «κάτι» εδώ και έτσι τους βρήκαμε και εμείς. Σε μια Acheulean site. Σίγουρα τα θηλαστικά, που πέρασαν στο 1 εκ. χρόνια προς το νησί και βρέθηκαν τα οστά τους απολιθωμένα, στην παραλία της Θερμής, από το ΜΦΙ.

Και στο ταξίδι, στα απέναντι, βλέπουμε αυτές τις «μύτες», τις επίπεδες που βλέπουν προς την Ανατολή, την Σαρακήνα, την Καμήλα, την Πλάτη των Μυστεγνών, που από εκεί πέρασαν για να βρουν τελικά το υλικό κοντά στις Θερμές Πηγές και να κατασκευάσουν χιλιάδες εργαλεία. Γιατί και στις άλλες θερμοπηγές του Πολιχνίτου είναι διάσπαρτα τα ίδια τεχνουργήματα. Αυτές οι «πλάτες» του κόκκινου ιγκνιβρίτη που συνεχίζονται στα Τοκμάκια (τα δύο μεγάλα) και απέναντι στο Σαρμουσάκ (πολύ πριν χτίσουν με την πέτρα του το Αιβαλί και τον Άγιο Θεράποντα στην Μυτιλήνη), τότε το πέρασμα των Ανθρώπων της Ανατολής. Ακόμα αυτός ο προγενέστερος βυθός της Λίμνης, με τα άσπρα του πετρώματα, τον ιζηματογενή Ασβεστόλιθο, την κιμωλία των μικρών οστράκων του πυθμένα, βρίσκεται παντού, στην Μυτιλήνη, στον Καρά Τεπέ, στα δύο ασπρονήσια στα Τοκμάκια, στο Σαμουρσάκ, στην Ίδη.

με απολιθώματα στο πέτρωμα

με υπέροχους χειροπελέκεις

και άλλα εργαλεία της ανασκαφής

παρόμοια του Kaletepe Deresi 3

από οψιδιανό

που πέρασαν και από την Καμήλα

με τα λευκά Τοκμάκια απέναντι.