O κάμπος της Βατούσας, ο λεγόμενος Γουρνάς, απλώνεται στα δυτικά του χωριού, έχοντας σαν όριο εκεί τα βουνά, με δύο χαρακτηριστικά υψώματα, από τα οποία θα αρχίσουμε την περιήγηση.
O κάμπος της Βατούσας, ο λεγόμενος Γουρνάς, απλώνεται στα δυτικά του χωριού, έχοντας σαν όριο εκεί τα βουνά, με δύο χαρακτηριστικά υψώματα, από τα οποία θα αρχίσουμε την περιήγηση. Το ένα, στη βόρεια άκρη, δίπλα στο βαθύ πέρασμα του ποταμού (με τον αμαξιτό δίπλα του) είναι ένας χαρακτηριστικός, κωνικός λόφος, ο οποίος ονομάζεται Καλπάκας (Β. Κουμαρέλας). Στις πλαγιές φυτρώνει η ελιά και δεσπόζει επάνω από τον κάμπο, έχοντας πίσω του υψηλότερα βουνά.
Ο κάμπος του Γουρνά (πάνω) με το λόφο του Καλπάκα (αριστερά) που στην κορυφή του... (δεξιά)
Η κορυφή, με βράχια, με αραιές βελανιδιές, απλώνεται στην ανατολική πλαγιά με επίπεδα σέτια. Εδώ λοιπόν υπάρχει κεραμική μιας προϊστορικής θέσης, από λαβές με αύλακες (κόκκινος πηλός), κομμάτια πιθαριών, όστρακα από χειροποίητα αγγεία, μυλόλιθοι και κίτρινος πυριτόλιθος για εργαλεία.
... φιλοξενεί προϊστορική θέση (αριστερά) δίπλα στο πέρασμα του ποταμού (δεξιά)
Η θέση (10) δίπλα στο υδάτινο πέρασμα και πάνω από τον εύφορο κάμπο δείχνει το βιοτικό χώρο αυτών των ανθρώπων. Όμως μετά από τα μυκηναϊκά ευρήματα στον κόλπο της Γέρας (κυρίως τους πυθμένες από τα «κυάθια»), η χρονολόγηση της ύστερης Χαλκοκρατίας στο νησί χρειάζεται νέα προσέγγιση
... και με κεραυνοχτυπημένες βελανιδιές
(Μάκης Αξιώτης: «Μυκηναϊκή Λέσβος», στο υπό έκδοση δελτίο «Αιολικά Χρονικά»).