Δεν γνωρίζουμε με αριθμούς τι γίνεται στο δικό μας νοσοκομείο, αλλά οι πληροφορίες ότι υπάρχει νοσοκομείο στο οποίο δήλωσαν προθυμία να κάνουν το εμβόλιο μόλις το 50% των υγειονομικών  δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Δικαίωμα του καθενός είναι να κάνει ότι θέλει για τον εαυτό του, αλλά και δικαίωμα της πολιτείας είναι να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον, όταν μάλιστα παίζονται ανθρώπινες ζωές. Ο υγειονομικός, γιατρός, νοσηλευτής ή άλλης ειδικότητας, διαχειρίζεται ανθρώπους και το να αρνείται να εξασφαλίσει τη δική του ανοσίαρισκάροντας να μεταδώσει τον ιό είναι τόσο παράλογο όσο θα ήταν ένας χειρουργός να μπαίνει στο χειρουργείο με άπλυτα χέρια, γιατί είναι αρνητής της …καθαριότητας! Αν δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο υποχρεωτικού εμβολιασμού για κάποιες ειδικές ομάδες δημόσιων λειτουργών (καλύτεροι γνώστες από εμάς  στα νομικά λένε ότι υπάρχει πλαίσιο και έχει θωρακιστεί σε ανάλογες περιπτώσεις με αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας) όποιος υγειονομικός θέλει να το «παίζει» αρνητής, να κάτσει υποχρεωτικά σπίτι του στερούμενος όμως και το μισθό του.