Πολύς λόγος έγινε και πολύ μελάνι χύθηκε κυρίως από τους υποστηρικτές του «ΟΧΙ» στην πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μυτιλήνης, για το αν θα έπρεπε κατά τη διαδικασία να ψηφίσουν οι Πρόεδροι των «ενδιαφερόμενων» κοινοτήτων, που αν ψήφιζαν, η ψήφος τους θα διαφοροποιούσε ενδεχομένως το αποτέλεσμα. Επειδή η σχετική νομοθεσία είναι σαφής, μερικές απλές παρατηρήσεις:

1. Οι Πρόεδροι των «ενδιαφερόμενων» κοινοτήτων έχουν δικαίωμα λόγου σε θέματα ενδιαφέροντός τους. Παρατήρηση: Μια χαρά ως εδώ, γιατί όσοι Πρόεδροι πίστευαν καλώς ή κακώς ότι τους ενδιαφέρει το θέμα πήραν το λόγο.
2. Σε περίπτωση που το συζητούμενο  θέμα αφορά αποκλειστικάμόνο μια κοινότητα και το ζήτημα εξαντλείται επίσης αποκλειστικά στα διοικητικά όριά της,  δικαίωμα ψήφου έχει μόνο  ο Πρόεδρος της συγκεκριμένης κοινότητας. Παρατηρήσεις: Επομένως, ακόμα κι αν δεχθούμε ότι το θέμα αφορούσε αποκλειστικά κάποια κοινότητα, δικαίωμα ψήφου θα είχε πλην των δημοτικών συμβούλων αυτός και μόνον αυτός. Επομένως, αν δεχθεί κανείς την επιχειρηματολογία των υποστηρικτών του «ΟΧΙ», ότι η προτεινόμενη θέση για το νέο ΚΥΤ ήταν αποκλειστικά στα διοικητικά όρια της κοινότητας Νέων Κυδωνιών, τότε στην καλύτερη περίπτωση για τους οπαδούς του «ΟΧΙ» έπρεπε από τους Προέδρους να ψηφίσει μόνο αυτός. Με δεδομένο δε ότι θα ψήφιζε ΟΧΙ, το αποτέλεσμα θα ήταν 16-16 και θα υπερίσχυε η ψήφος του Προέδρου, οπότε πρακτικά δεν θα άλλαζε  κάτι επί της ουσίας.

Πάμε τώρα στα αντεπιχειρήματα.

1. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι η θέση ήταν δεδομένη, πολλοί αμφισβητούν - και η πράξη θα δείξει  όταν οριστικοποιηθούν οι τυχόν μισθώσεις ή αγορές χώρου- ότι η έκταση για το νέο ΚΥΤ θα βρίσκεται στα διοικητικά όρια μιας και μόνης κοινότητας και όχι περισσότερων.
2. Για να μην μείνουμε στα τεχνικά ζητήματα, από πότε το μείζον σε ένα τέτοιας εμβέλειας θέμα είναι η στενή ερμηνεία της χωροθέτησης και όχι οι επιπτώσεις στο σύνολο των κοινοτήτων στο σύνολο του Δήμου Μυτιλήνης και στο σύνολο του νησιού τελικά, επομένως και του Δήμου Δυτικής Λέσβου.
3. Γιατί άραγε το θέμα αφορά περισσότερο την κοινότητα ή τις κοινότητες στα διοικητικά όρια των οποίων αναμένεται να χωροθετηθεί το νέο ΚΥΤ και όχι τις  Δημοτικές  Κοινότητες  π.χ. Μυτιλήνης  ή Μόριας, στα διοικητικά όρια των οποίων βρίσκονται χωροθετημένες οι υπάρχουσες - υποτίθεται προσωρινές - δομές, για το κλείσιμο των οποίων μια εκ των απαραίτητων προϋποθέσεων είναι η δημιουργία νέου κλειστού ΚΥΤ εκτός αστικού ιστού;

Αντί της ευθείας οδού επελέγη  η …πλαγία!

Θα περίμενε κανείς ότι, με δεδομένο ότι υπήρχαν τόσο ατράνταχτα επιχειρήματα για τον αν θα ψηφίσουν ή όχι οι κοινοτάρχες και υπέρ της εγκυρότητας της διαδικασίας που ακολουθήθηκε και της τελικής ψηφοφορίας,  ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Χατζηγιάννης, ως έμπειρος νομικός που είναι, θα έθετε το θέμα πολιτικά και νομικά και θα αντέκρουε πειστικά τον όποιο αντίλογο. Αντί αυτού, επέλεξε -μόνος(; ), σε συνεννόηση με την πλειοψηφία ή με τη δημοτική αρχή- να καταφύγει σε δικολαβικούς τακτικισμούς, για  δήθεν άγνοια του σώματος περί του που πιθανολογείται βάσιμα η χωροθέτηση του νέου ΚΥΤ. Ενώ δηλαδή είχε το νόμο και τα επιχειρήματα με το μέρος του,  έχασε τις εντυπώσεις  εκθέτοντας  τελικά τον εαυτό του και δίνοντας άνευ λόγου επιχειρήματα στη μειοψηφία.