Η Δημοτική Αρχή της Δυτικής Λέσβου, έχει ήδη μια τετραετία στο ιστορικό της, τετραετία που προφανώς κρίθηκε επιτυχημένη από τους πολίτες, αφού επιβραβεύθηκε με την άνετη επανεκλογή της. Επομένως, η επιτυχημένη πορεία, έχει προφανώς συνέχεια και οι πολίτες ξέρουν λίγο πολύ τι περιμένουν στο άμεσο και λιγότερο άμεσο μέλλον. Εκεί που υπήρχε δικαιολογημένη αναμονή, ήταν στη νέα Δημοτική Αρχή του Δήμου Μυτιλήνης, που κρίθηκε μεν θετικά από τους Δημότες με βάση το πρόγραμμα και τα στελέχη της, πλην όμως, εφόσον δεν υπήρχε πρακτικό ιστορικό, όλοι περιμένουν να δουν δείγματα γραφής στην πράξη. Η κοινή αίσθηση που αφουγκραζόμαστε, είναι ότι η Δημοτική Αρχή Χριστόφα, κερδίζει αν μην τι άλλο τη μάχη της καθημερινότητας, είτε αυτή αφορά στην καθαριότητα είτε στον πολιτισμό είτε στα καθημερινά έργα υποδομής, που είναι ο ένας βασικός πυλώνας από τον οποίο κρίνεται μια αυτοδιοικητική εξουσία. Αντίθετα, έχουμε την αίσθηση ότι στον άλλο βασικό πυλώνα, που ενδεχομένως κάποιοι τον θεωρούν και πιο κρίσιμο, στη χάραξη δηλαδή πολιτικών για πιο μακροπρόθεσμης απόδοσης αναπτυξιακά έργα, υπάρχει μια δυστοκία έως αναποφασιστικότητα, ενώ για πολλά από τέτοιου είδους ζητήματα υπήρχε από την πλειοψηφήσασα παράταξη προγραμματικός λόγος. Μήπως είμαστε βιαστικοί; Ίσως, αλλά με την πείρα από την τεχνική υποστήριξη αυτοδιοικητικών θεσμών, έχουμε να πούμε ότι το για πότε περνά μια αυτοδιοικητική θητεία, ούτε που το καταλαβαίνει κανείς. Οψόμεθα!