«l'amour splendid αναφωνεί με σκέρτσο και μελαγχολική αναπόληση η Πάστα Φλώρα- Μαρία Αρώνη στην ταινία «Μια τρελή-τρελή οικογένεια». Ανιχνεύουμε τη μοναδικότητα του έρωτα μέσα από δυο ιστορίες διαφορετικών ζευγαριών, όπως τη διηγούνται πρωταγωνιστές τους. Πρόσωπα και γεγονότα φανταστικά.

Λήψη πρώτη: Παντρεμένοι κι οι δυο

- Έρχεται στο γραφείο κάθε μέρα! Κι είναι και Διευθυντής στην Υπηρεσία του!

- Ο ………;

- Αυτός! Και τι με λέει; «Όλον τον γιαλό έφερα βόλτα πιο ωραίο σώμα από το δικό σου στις γυναίκες και από το δικό μου στους άντρες δεν βρήκα».

- Η αξιολόγηση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι γεγονός!

- Με λέει και άλλα, δεν θα πω. Απαντώ όπως χρειάζεται, δεν θα πω. Με λέει: «Πώς με μιλάς έτσι; Να με μιλήσει η γυναίκα μου εμένα έτσι;»

- Γυναίκα ακούω. Παντρεμένο το ομορφόπαιδο!

- Εγκλωβισμένος στον γάμο.

- Κι εσύ λίγο παντρεμένη το λες πως είσαι.

- Πώς να χωρίσεις στο χωριό;

- Ποιο χωριό;

- Η Μυτιλήνη μας είναι τρανό χωριό.

- Οπότε; Πώς προχωράει το πράγμα;

- Στα κλεφτά. Στα σκοτεινά. Στα χωριά. Τρέχω όπου μου πει, άμα γίνεται.

- Σκοτεινιά τα χωριά! Δεν τους φαινότανε!

- Με κοιτά με ένα βλέμμα και λιώνει αλλά είναι μια άλλη που την κοιτάζει. Κι αυτή τον κοιτάζει. Φίλη σου είναι, κοίτα να της πεις μια κουβέντα…. Εδώ υπάρχει αγάπη!

- Να φύγει απ’ τη μέση. Τέσσερις σε μια σχέση ούτε ο Ίψεν δεν πρόβλεψε.

- Ε, τώρα αυτή τι θέλει; Θεσσαλονίκη δε ζει; Τι μπορεί να του προσφέρει;

- Εφόσον το πάτε σοβαρά πρέπει να ενημερώσουμε… Αυτή πώς πάει από σώμα;

- Καλέ, τίποτα! Μηδέν! Τι μηδέν; Μείον!

- Υπάρχει σαφές προβάδισμα: σώμα, συναίσθημα, τόπος διαμονής. Θα ενεργήσω.

- Με το λέει: «Είσαι η γυναίκα μου στην πιο ωραία της εκδοχή».

- Μ’ αυτές ακριβώς τις λέξεις στο λέει;

- Να το δεις… Μια μέρα θα χωρίσει για μένα….

- Να το δεις…. Αν χρειαστεί θα κάνει φόνο να μη χωρίσει - θυμήσου με!

Λήψη δεύτερη: Τα προξενιά

- Δεν κρατιέμαι θα το πω.

- Να μην το πεις.

- Πενήντα πέντε!

- Όχι!

- Χωρισμένος!

- Second hand σαν να λέμε. Με τίποτα!

- Τρία παιδιά!

- Τεφαρίκι σωστό!

- Είκοσι τρία ακίνητα!

- Χώρισε ο Κυριάκος; Θέλω!

- Προϊστάμενος σε δημόσια υπηρεσία!

- Κακό που μας βρήκε!

- Θα κανονίσω ραντεβού!

- Λέμε όχι.

Και αποφάσισε να τον προξενέψει στον εαυτό της. Βγήκαμε σε ταβέρνα ένα βράδυ. Ο γαμπρός στο ‘να χέρι το τσιγάρο, στ’ άλλο χέρι τα χαπάκια (πίεση, ζάχαρο, χοληστερίνη και διάφορα άλλα που αγνοώ. Ξινός αλλά σε ποιον δεν αρέσουν τα ξινά;

- Μαγειρεύεις;

- Σαν τη μάνα μου!

- Ενδιαφέρον. Να δοκιμάσουμε!

- Λίγο από Σκαρμούτσος το παίζει! Σχολίασα…. Με κλώτσησε κάτω από το τραπέζι.

- Ταιριάζεις πουκάμισα με σακάκια;

- Καλέ και γραβάτες! Του πρώην άντρα μου του αγόραζα εγώ τα ρούχα.

- Είκοσι τρία ακίνητα και θα του παίρνεις και πράματα; Έφαγα κι άλλη κλωτσιά.

- Πίνω ελληνικό καφέ.

- Τον φτιάχνω μερακλίδικο και με φουσκάλες….

- Έχεις χρήματα στην άκρη;

- Τα χρήματά μου τα επενδύω σε ταξίδια.

- Ε τότε, άμα χρειαστούμε σύμβουλο επενδύσεων να σε προτιμήσουμε…. αγρίεψε το κελεπούρι….

- Ένα φόρεμα τριακόσια ευρώ, στην ανηφόρα παραπάνω που σου άρεσε προχτές, να πεταχτούμε να το δοκιμάσεις;

- Εγώ δεν ακολουθώ τις κυρίες στις αγορές! πρόλαβε ο υποψήφιος.

- Ρε, συ! Αυτός σε θέλει δούλα και στο τέλος θα σου φάει και όσα έχεις… Θυμάσαι τη «Βλαχοπούλου» στη χαρτοπαίχτρα που χρωστούσε στην υπηρέτρια;

- Δεν αντέχω να είμαι μόνη! Ψιθύρισε.

- Θα σκοτώσεις, θα πας φυλακή, μόνη θα καταλήξεις, απάντησα. Ευτυχώς πείστηκε.

Δύσκολες οι σχέσεις στις μέρες μας!