Κι εκεί που απολαμβάνετε ο ένας την αγκαλιά του άλλου, μάλλον απροσδόκητα σού ανακοινώνει:

- Θα γίνω πρόεδρος μεγάλου κόμματος στην άλλη άκρη της γης.

Ανασηκώνεσαι στα αφράτα μαξιλάρια και αναρωτιέσαι ξαφνιασμένη:

- Χωρίζουμε λοιπόν; Η καριέρα πάνω από εμένα;

- Έλα μαζί μου! (σου απαντά).

- Πού; (ρωτάς με αμεριμνησία).

- Στη Γουαζολάνδη! Μια ονειρεμένη τριτοκοσμική χώρα, όπου όλοι κάνουν διακοπές αλλά δύσκολα μένουν μόνιμα: γραφειοκρατία, παρακράτος και υπέροχοι φιλόξενοι χωρικοί!

Το σκέφτεσαι. Πώς να ακολουθήσεις τον άντρα της ζωής σου στο πουθενά; Εκεί που δεν χτυπά η καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας και όπου η διεθνής διπλωματία φορά τα καθημερινά της; Άσε που οι διεθνείς οίκοι μόδας δεν παρουσιάζουν ποτέ τις συλλογές τους, γιατί κάτι υστερικοί αρχαιολόγοι δεν τους παραχωρούν ένα χάλασμα πάνω σε κάτι βράχους! Θα φτιάχνουν εκεί καλό καπουτσίνο; Θα έχουν οργανωμένα τένις κλαμπ; Θα είναι αυθεντικό το σασίμι; Υπάρχουν δρόμοι με άσφαλτο ή θα χρειαστεί να καταστρέφεις τα επώνυμα ψηλοτάκουνα σε χωματένιους καρόδρομους; Από την άλλη πάλι η αγάπη μια θυσία τη χρειάζεται… θυσία με εγγυήσεις εννοείται.

- Ως τι θα σε ακολουθήσω; Αναρωτιέσαι παριστάνοντας την αδύναμη αφελή;

-Θα με παντρευτείς; (Το λέει επιτέλους. Δεν το είπε τόσον καιρό, στην καρδιά του καπιταλισμού, το προτείνει ως αντάλλαγμα για να τον ακολουθήσω. Η ηθική του κεφαλαίου σε ρομαντική έκδοση).

-Μόνον, αν με δέσεις με βέρα Cartier! (απαντάς). Αν είναι να περάσω μια ζωή στη σκλαβιά, ας είμαι σκλάβος της …… αγάπης, για να παρωδήσω τους στίχους του ποιητή.

- Παντρέψου με (επιμένει) θα σου χαρίσω ό, τι θες.

- Μισό κόμμα θέλω! Αν ποτέ με χωρίσεις, να μείνεις με το άλλο μισό.

- Τα κόμματα δεν μεταβιβάζονται, αγάπη μου! (απαντά και το βλέμμα του ταξιδεύει στους απέραντους ουρανοξύστες του νεοϋορκέζικου ουρανού. Κάποτε μάλιστα πτωχεύουν. Ξέρεις πόσα μικρά κόμματα δημιουργήθηκαν μέσα στα τελευταία τριάντα χρόνια στη Γουαζολάνδη και στην πορεία φαλίρισαν;

- Και τι γίνεται στις περιπτώσεις αυτές; (ρωτάς ανήσυχη).

- Κλείνεις, υποθέτω, τα βιβλία του κόμματος στην εφορία, εντάσσεσαι στον πτωχευτικό νόμο, παύεις να είσαι πρόεδρος και αναζητάς άλλη δουλειά.

- Τι μπορεί να κάνει ένας πρόεδρος;

- Α, πολλά! Στη Γουαζολάνδη πάρα πολλά: Να ιδρύσει καινούργιο κόμμα, να μεταγραφεί με ισχυρές εγγυήσεις για υπουργική καριέρα σε ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, να διευθύνει έκθεση αυτοκινήτων, να έχει εκπομπή στην τηλεόραση στη χειρότερη των περιπτώσεων. Αν τώρα τα βαρεθεί όλα αυτά, μπορεί απλά να ιδιωτεύσει και να ταξιδεύει στον κόσμο! Μια φορά πρόεδρος, για πάντα πρόεδρος!

Τα πάντα γυρίζουν στο μυαλό σου! Τέλος το clubbing αλά Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, τέλος οι βόλτες για smoothies και window shopping στα χλιδάτα mall, τέλος οι επισκέψεις σε μοδάτες γκαλερί και σε λαμπερά εστιατόρια. Βέβαια ουρλιάζει το American dream : ο σκοπός κάθε γυναίκας είναι ο γάμος! Γι’ αυτό ντύνεσαι, γι’ αυτό στολίζεσαι, γι’ αυτό γυμνάζεσαι, ανασαίνεις, κυκλοφορείς και υπάρχεις!

-Εγώ τι μπορώ να κάνω στη Γουαζολάνδη; Αναρωτιέσαι και το τελευταίο προπύργιο της αντίστασης υποχωρεί νικημένο.

- Πολλά, πάρα πολλά! Για μια σύζυγο πολιτικού 24 ώρες στη Γουαζολάνδη δεν είναι ποτέ αρκετές. Κατ’ αρχάς θα έχεις καθημερινά συσκέψεις με το επιτελείο σου, για να αποφασίσετε τι θα φορέσεις, πώς θα χτενιστείς, πού θα εμφανιστείς. Ύστερα θα έχεις να αντιμετωπίσεις συνεχώς τις κάμερες που σε ακολουθούν σε κάθε σου βήμα. Είναι καλό να έχεις ένα pet μαζί!

- Έχω τον Μίκυ, το ιγκουάνα μου! Απαντάς.

- Ιγκουάνα είναι πολύ προκλητικό για την πολιτική. Αν ήμουν καλλιτέχνης ή στη μόδα ίσως. Ένα σκυλάκι ράτσας θα πάρεις. Θα πούμε ότι το πήραμε από πάρκο με αδέσποτα. Πρέπει να προσέχεις τι θα δηλώνεις. Πότε θα μιλάς. Τι θα λες!

- Τι θα λέω;

- Θα χαμογελάς βασικά. Μας περιμένει μια υπέροχη ζωή!