Η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας προς την κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας από τον ΣΥΡΙΖΑ , υπήρξε αρκετή για να φανούν τα πρώτα σημάδια προβληματικής εκπροσώπησης του κινήματος σε τέτοιου επιπέδου συζητήσεις. Τι να έφταιξε άραγε ; Η φυσική απουσία του αρχηγού και προέδρου του κινήματος, σίγουρα. Η απουσία ενός εξουσιοδοτημένου αντί αυτού έμπειρου και ικανού κοινοβουλευτικού στελέχους που θα κατέθετε στη Βουλή ξεκάθαρα και με ακρίβεια τις θέσεις του κινήματος έτσι όπως θα τις εξέφραζε ο κ. Ανδρουλάκης αν ήταν παρών, επίσης. Η απουσία ενός κορυφαίου συντονιστικού οργάνου , κάτι σαν εκτελεστικό γραφείο, που υπό την προεδρία του αρχηγού θα μελετούσε, θα κωδικοποιούσε και θα διαμόρφωνε τις θέσεις του κινήματος που θα ήταν οι αυθεντικές με βάση τις αρχές και τις αξίες του κόμματος και το συμφέρον της χώρας και μακριά από λογικές του τύπου των ίσων αποστάσεων όπως διαφάνηκε, οπωσδήποτε. 

Με βάση τα ανωτέρω, επιτακτική προβάλλει η ανάγκη να χαρτογραφηθούν οι πιο πάνω αδυναμίες μαζί με τυχόν άλλες και να αντιμετωπισθούν άμεσα. Είναι φανερό ότι η ανανέωση του κομματικού προσωπικού από μόνη της, δεν επαρκεί για να φανεί και να γίνει το ΚΙΝΑΛ ένας συγκροτημένος και πολιτικά πειστικός κομματικός οργανισμός που να δίνει ελπίδα και να αποπνέει σιγουριά. Χρειάζονται και άλλα πολλά να γίνουν για τα οποία πιστεύω ότι θα δώσει λύσεις ένα συνέδριο το οποίο θα πρέπει στην κυριολεξία να είναι ένα συνέδριο επανίδρυσης. 

Τελευταία άφησα να πω δύο λόγια για την πολιτική των ίσων αποστάσεων. Δεν πρόκειται για πολιτική θέση αλλά τολμώ να πω για πολιτική υπεκφυγή Όποτε και όπου υιοθετήθηκε αποδείχθηκε τουλάχιστον ατυχής για αυτόν που την υιοθέτησε μερικές δε φορές και με σοβαρές συνέπειες όπως επί παραδείγματι η πολιτική των ίσων αποστάσεων (ουδετερότητας) που ακολούθησε ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο που είχε σαν αποτέλεσμα την εισβολή των Βουλγάρων στη Μακεδονία , πράγμα που ανάγκασε τον Εθνάρχη Ελ. Βενιζέλο να ιδρύσει το κράτος της Θεσσαλονίκης και να εντάξει την Ελλάδα ξεκάθαρα στο πλευρό της ΑΝΤΑΝΤ, μια κίνηση που απέφερε σημαντικά οφέλη στην πατρίδα μας. 

Χρειαζόμαστε άρα ξεκάθαρες ,πειστικές ενδεχομένως και τολμηρές θέσεις γιατί αυτό απαιτεί η σύγχρονη ελληνική κοινωνία αλλά και πιο πολύ τα μέλη και οι φίλοι του κινήματος που ευελπιστούν όσο ποτέ να δουν να γίνεται πραγματικότητα το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής που όλοι οραματιζόμαστε που με την ψήφο του ελληνικού λαού θα μπορέσει να καταλάβει την θέση που του αξίζει στο πολιτικό σκηνικό της πατρίδας μας.