Τη μέρα που ήταν αφιερωμένη στη γάτα, μια γυναίκα που έμοιαζε με γάτα των Ιμαλαϊων, τεντώθηκε νωχελικά και κάρφωσε το άγριο βλέμμα της στο καντράν του αυτοκινήτου. «Η κυβερνήτης κυρία Χ και το πλήρωμα σας καλωσορίζουν και σας εύχονται καλή διαμονή» άκουσε τη συνηθισμένη ατάκα, κάθε φορά που το όχημα επιτάχυνε στη γυμνή ευθεία του Ξηρόκαμπου («Έχουμε στρατιωτικό αεροδρόμιο» ήταν το σχόλιο που συνόδευε πάντα το πρώτο αστείο).

Οι γάτες δεν πολυσυμπαθούν τα έντομα, πόσο μάλλον οι φημισμένες για τη μοχθηρία τους. Οι τελευταίες προσπαθούν να τα εξολοθρεύσουν ύπουλα και γεύονται το φαρμακερό τους κεντρί. Ως συνέπεια μιας τέτοιας εξέλιξης, δυο νωχελικές γάτες, μία περσική και η γνωστή μας πρωταγωνίστρια, βρέθηκαν μεσημεριάτικα στο κέντρο υγείας του Πολιχνίτου, συνοδευόμενες από γνωστό κεραμιδόγατο της περιοχής, ιππότη και γάτο- κυνηγό: «Τι πάθατε;» ρώτησε η ασκούμενη το θύμα. «Με κέντρωσε μπάμπουρας» απάντησε εκείνη παραπονιάρικα.

«Τι σας έκανε ποιος;» απόρησε η ξενομερίτισσα ιατρός. «Με κεράτωσε ο άντρας μου και ψάχνω παρηγοριά» είπε ειρωνικά η κακιά γάτα. «Ένα έντομο μεγάλο και ατσούμπαλο να έτσι (και έκανε ανάλογες κινήσεις) διαπέρασε με το κεντρί την πλάτη της φίλης μου, δηλαδή την τσίμπησε» είπε η γάτα Αγκύρας. «Υπηρεσία Υπαίθρου;» παρενέβη ο κεραμιδόγατος εξασκώντας τη γοητεία του. "Μάλιστα!" άρχισε να ανταποκρίνεται η κοπελίτσα, η οποία πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες στη γάτα των Ιμαλαϊων, μαζί με ένα χάπι πλούσιο σε κορτιζόνη. «Είμαι από την Καστοριά». «Εκεί οι μπάμπουρες δεν κεντρώνουν» γουργούρισε η γάτα των Ιμαλαϊων. «Έχετε ωραία λίμνη εκεί» φλέρταρε ο κεραμιδόγατος. «Βικτόρια; Ποια Βικτόρια;» απάντησε ξεκάρφωτα η ιατρός, η οποία μάλλον δεν άκουγε καλά. «Κεφάλια που θα κάψεις και σπίτια που θα κλείσεις» μουρμούρισε η πονεμένη γάτα στην περσική και σκούντηξε τον κεραμιδόγατο. «Προχώρα, φεύγουμε! Τέτοια μέρη είναι πάντα πολύ επικίνδυνα».

Η γάτα των Ιμαλαϊων το ίδιο βράδυ φόρεσε το αστραφτερό της διαμαντένιο κολλάρο και πέρασε με ένταση την είσοδο της πλαζ, για να απολαύσει μία ακόμη συναυλία του Πασχάλη, μαζί με τους θαμώνες που κατέκλεισαν τον χώρο, επισκέπτες αρκετοί και από τα χωριά του νησιού. Ασφαλώς και δεν χρειάστηκε συστάσεις. Ήπιε, τραγούδησε, λικνίστηκε στην πίστα, αφήνιασε, διασκέδασε, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των τοπικών αρχόντων που παρακολουθούσαν τη γιορτή σαν συγγενείς στο τραπέζι του γάμου, που επιθυμούν τη γενική ευδαιμονία, απέχουν ωστόσο διακριτικά από κάθε υπερβολική εκδήλωση. Μόνον ο παλιός δημοσιογράφος της παρέας, με την πείρα της ζωής ζωγραφισμένη στις ρυτίδες του, καταβρόχθιζε ανελέητα τα σουβλάκια του, χωρίς τον φόβο της χοληστερίνης.

Την επόμενη μέρα η γάτα των Ιμαλαϊων πήγε για μπάνιο στη «Φυγόκεντρο», φορώντας αθλητικά παπουτσάκια για τις πέτρες, ήπιε μπύρα άνευ αλκοόλ (άκου άνευ!) και είδε τον ήλιο να δύει και το φεγγάρι να ταξιδεύει στον ουρανό της Μυτιλήνης, σε μια ατμόσφαιρα γαλήνια και ονειρική, αυτήν που κάθε καλοκαίρι όλοι οι κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι επισκέπτες - επιστροφείς παρακαλούν να τους προσφέρει η γενέθλια γη τους.

Είναι έξυπνα πλάσματα οι γάτες και πονηρά μαζί. Καταλαβαίνουν αμέσως τι προκαλεί την ομορφιά στη ζωή και βρίσκουν πώς να τη ζήσουν και πώς να τη διατηρήσουν. Είναι νωχελικά πλάσματα, θηρία του καλοκαιριού ακοίμητα, που ξαναζωντανεύουν με τα κάματα του Ιουλίου και αρχίζουν να ημερεύουν, όταν τελειώνει το μικρό καλοκαιράκι. Βγάζουν νύχια, λένε πως μπορεί και να είναι ευαίσθητες, ξέρουν πάντως να κάνουν καλή αυτοκριτική και να καταλαβαίνουν ότι για να διατηρήσουν την καλή τους φόρμα, χρειάζεται απλώς και μόνον αυτοσυγκράτηση και άρνηση των παθών. Πότε εξάλλου τα πάθη πρόσφεραν σε κάποιο ζωντανό ευτυχία;

Οι γάτες και ειδικά οι γάτες των Ιμαλαϊων είναι παιδιά της ευτυχίας, γκουρού της απόλαυσης και φανατικές θιασώτισσες κάθε χαλαρότητας. Πηγαίνουν μόνον εκεί που θα τη συναντήσουν στον απόλυτο υπερθετικό. Έχουν την ευλογία να προσφέρουν τη χαρά της ζωής. Ας γίνουν το σύμβολο του υπόλοιπου καλοκαιριού.