… ή έστω μόνον εμένα τον αμαρτωλό, στην προφανή αδυναμία μου να πορευθώ στο λαβύρινθο νοημάτων που μου πλασάρουν ως μαζικό βομβαρδισμό, μεταξύ Λεωνίδα και Αλβανικού Έπους, Κουγκίου και Αρκαδίου, μεταξύ Σόιμπλε/Δ.Ν.Τ./LSE και Τσάβες, μεταξύ των κ.κ. Γιαννέλλη και Σκουρλέτη (!), μεταξύ τρικομματικών μυστικών δείπνων, ευχαριστιών και Eurogroup, μεταξύ των Μοιραίων Χριστόφια (ΑΚΕΛ) και Αναστασιάδη (ΔΗΣΥ), των «γκανγκστερς» και των «αδελφών Ποντίων… Πιλάτων» ομοδόξων Ρώσων και αλλοθρήσκων εξαδέλφων Κινέζων…

Help me, Παναΐα μου, να καταλάβω πώς και γιατί κλαίνε διάφοροι για την πτώση ενός παγκόσμιου προπύργιου του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού υπό «κομμουνιστική» διακυβέρνηση. Ο δακρύων Χριστόφιας κάλεσε την Τρόικα στο Νησί… για να μην ξεχνιόμαστε…

Help me, Παναΐα μου, να καταλάβω πώς θεωρείται νίκη το κούρεμα 25% των καταθέσεων όταν απερρίφθη με ένα «υπερήφανο, στεντόρειο, μαχητικό…» ΟΧΙ το κούρεμα 9,9%...

Help me, Παναΐα μου, να καταλάβω γιατί πρέπει να διασωθούν οι τράπεζες στην Κύπρο, δηλαδή τα «αγνά και σεπτά» λεφτά τού Αμπράμοβιτς, ενώ οι τραπεζίτες στην Ελλάδα είναι η ενσάρκωση του κακού επί Γης…

Help me, Παναΐα μου, να καταλάβω πώς με την ουρά στα σκέλια, ψάχνονται να βρουν πρόσχημα μετατροπής του υπερήφανου ΟΧΙ σε ένα κάτι τις ως «ναι»…

Help me, Παναΐα μου, να αποδεχθώ την ιδεολογική συγγένεια ή συνάφεια Ευρωπαίου ηγέτη με το Νίκολας Μαντούρο της Βενεζουέλας, ο οποίος δήλωσε λίγες ημέρες μετά τους εναγκαλισμούς μεταξύ τους ότι εξελέγη Πάπας στη Ρώμη ο Φραγκίσκος Α΄ από την Αργεντινή, διότι ο Τσάβες συμβούλευσε το Θεό, μετά την εκδημία του, να «φωτίσει» καταλλήλως τους Καρδιναλίους…

Help me, Παναΐα μου, να καταλάβω υπό όποιους όρους θέλεις εσύ στην Αγιότητά σου, τη μερική - έστω - σύμπλευση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, προς «υποστήριξη του Κυπριακού Λαού»…

Help me, Παναΐα μου, διότι ο κατάλογος της σύγκρουσης ανορθολογισμού, λαϊκισμού, συνωμοσιολογίας και Ανατολής με τα ταπεινά κριτήριά μου, με ζαλίζει…

Παναΐα μου, η επίκληση της Χάρης σου είναι δάνεια: προέρχεται από ένα διάσημο πλέον κυπριακό tweet που είδα και το οποίο εκφράζει απολύτως το δράμα μας: επίκλησή ΣΟΥ, με αγγλοσαξωνικούς όρους, σε έναν Κόσμο που δε θέλουμε προδήλως να καταλάβουμε. Όχι γιατί δεν μπορούμε. Δυστυχώς, γιατί μας βολεύει να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε. Αλλιώς, η αερολογία μας καταρρέει… κι από αυτήν, κανείς δεν μπορεί να μας σώσει. Τι κρίμα!

Μας μένει πάντα η διέξοδος «Λαζόπουλου»: ενός ταλαντούχου και ευφυούς ανθρώπου, ο οποίος διηγείται, παραστατικά, πασίγνωστα ανέκδοτα - με πολύ σεξ υπονοούμενο που ερεθίζει μεσήλικες θειές από τη Λάρ’σα… Υπήρξε κι αυτός ο «κερατάς» ο Αριστοφάνης, βέβαια: πού να φανταζόταν ο δύστυχος όταν συνελάμβανε τη σάτιρα ως πολιτισμική δράση ότι η ανατρεπτική θεώρησή του θα οδηγούσε σε τόσες θέσεις εργασίας, καλοπληρωμένες κι αβανταδόρικες, 2.500 χρόνια μετά; Ποιο είναι το «κακό»: μα μόνον ότι στις επόμενες εκλογές πολλοί θα πάνε να παίξουν το ρόλο του κωμικού Ιταλού Γκρίλλο, «γκριλλίζοντας» μπαρούφες ενώπιον εμού, που υπερηφάνως και στεντορείως δεν καταλαβαίνω πλέον τίποτα!

Αν κάτι διαισθάνομαι, άσχετο βέβαια, είναι ότι όποιος επικαλείται τη χρήση «πυρηνικών όπλων» στους πάσης φύσεως πολέμους, πρέπει να πληροί δύο προϋποθέσεις: πρώτον, να τα κατέχει και δεύτερον, να είναι έτοιμος να τα χρησιμοποιήσει. Αλλιώς, τα τορπιλόμορφα αυτά αντικείμενα αποκτούν την ιατρική χρήση του αναλγητικού υπόθετου.

Help us, Παναΐα μου!