Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος αφορά στην καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, του προστατευτικού δηλαδή εκείνου ιστού που παρεμβάλλεται μεταξύ των οστών της άρθρωσης του γόνατος, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι τριβές.
Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος αφορά στην καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, του προστατευτικού δηλαδή εκείνου ιστού που παρεμβάλλεται μεταξύ των οστών της άρθρωσης του γόνατος, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι τριβές. Πρόκειται για μία από τις συχνότερες - μαζί με τη στεφανιαία νόσο - παθήσεις που προσβάλλουν το σύγχρονο δυτικό κόσμο. Παρατηρείται κυρίως μετά τα 50 έτη με ιδιαίτερη έξαρση στην ηλικία των 60 - 65 και υπολογίζεται ότι από οστεοαρθρίτιδα διαφόρων αρθρώσεων πάσχει το 10 - 12% του πληθυσμού.
Πρόκειται για μία πάθηση διαρκώς επιδεινούμενη, με σοβαρές ενοχλήσεις, όπως πόνος κίνησης και νυκτερινός, δυσκαμψία, παραμόρφωση σκελών, χωλότητα και εξάρτηση από μπαστούνι ή πατερίτσες, ακόμη και αστάθεια. Η ποιότητα ζωής μπορεί σε προχωρημένα στάδια να επηρεασθεί σοβαρά. Η συντηρητική θεραπεία με φάρμακα και φυσικοθεραπεία βοηθά μόνο στα αρχόμενα στάδια, ενώ στα προχωρημένα στάδια συνήθως ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση.
Με νυστέρι
Η χειρουργική μέθοδος εκλογής για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι η αρθροπλαστική, είτε μονοδιαμερισματική είτε ολική. Πρόκειται για την απομάκρυνση του φθαρμένου αρθρικού χόνδρου και την τοποθέτηση πρόθεσης αποτελούμενης από κράμα μετάλλων και πολυαιθυλένιο (πλαστικό), οπότε δημιουργείται μια νέα τεχνητή άρθρωση που αναπαριστά τη λειτουργία της φυσιολογικής. Η εξέλιξη που έχει επιτευχθεί την τελευταία 20ετία στη βελτίωση της ποιότητας και ανθεκτικότητας των προθέσεων έχει κάνει την αρθροπλαστική γόνατος μία από τις πλέον αξιόπιστες επεμβάσεις στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Πρόοδος επίσης έχει συντελεστεί και στον τρόπο εμφύτευσης της αρθροπλαστικής στο γόνατο με τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας. Με τις τεχνικές αυτές γίνεται προσπάθεια να ελαχιστοποιηθεί η διεγχειρητική αλλά και μετεγχειρητική ταλαιπωρία του ασθενούς.
H τεχνική ελάχιστης επεμβατικότητας
Πρόκειται για την τοποθέτηση της πρόθεσης με ειδικό εξοπλισμό μέσω μικρής τομής και ελάχιστης διατάραξης των μαλακών μορίων και ιστών. Ενώ με την παραδοσιακή μέθοδο η εμφύτευση της αρθροπλαστικής διενεργείτο μέσω τομής άνω των 25 εκ., με τη νέα τεχνική απαιτείται τομή οκτώ - δέκα εκατοστών. Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο αισθητικό. Ο ασθενής που υποβάλλεται στην παραπάνω μέθοδο βιώνει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, αποκαθιστά την κίνηση του γόνατος, κινητοποιείται και επιστρέφει στις δραστηριότητές του πολύ γρηγορότερα, ενώ παράλληλα ελαχιστοποιείται και η απώλεια αίματος και αποφεύγεται στο πλείστον των περιπτώσεων η ανάγκη μετάγγισης. Επιπλέον, μειώνεται ο χρόνος παραμονής στο νοσηλευτικό ίδρυμα από οκτώ έως δέκα μέρες σε τρεις με τέσσερις, καθώς μειώνεται και ο χρόνος τελικής αποκατάστασης, φυσικοθεραπείας και εξάρτησης από βοηθητικά μέσα (μπαστούνι κ.ά.).
Τα «υπέρ» της νέας μεθόδου
H παραμονή στο νοσοκομείο περιορίζεται στις τρεις - τέσσερις ημέρες (αντί των 10 ημερών με την παραδοσιακή αρθροπλαστική). O μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος, ενώ ο ασθενής χρησιμοποιεί μέσα όπως μπαστούνι ή πατερίτσες για μόλις 10 - 14 ημέρες. Aντιθέτως, με την παραδοσιακή τεχνική οι ημέρες εξάρτησης από τέτοια μέσα φτάνει ακόμα και τις 40.
Η MIK είναι μία τεχνική που ξεκίνησε να εφαρμόζεται στο εξωτερικό (ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και τη Μεγ. Βρετανία) προ 10ετίας περίπου και μέσω συνεχών βελτιώσεων στον εξοπλισμό τα τελευταία πέντε χρόνια χρησιμοποιείται ευρέως με επιτυχία και ασφάλεια, κερδίζοντας ολοένα μεγαλύτερο κοινό λόγω του μικρότερου χρόνου ανάνηψης και αποκατάστασης αλλά και του καλύτερου αισθητικού αποτελέσματος. Η MIK συνδυάζεται σε επιλεγμένες περιπτώσεις με ρομποτικό σύστημα (computer assisted robotic surgery), ενώ εφαρμόζεται και στην εμφύτευση αρθροπλαστικής του ισχίου. Το κόστος καλύπτεται από ασφαλιστικά ταμεία και ιδιωτικές ασφάλειες.
Έγκριτα πλέον ορθοπαιδικά περιοδικά και ιστοσελίδες αποδεικνύουν και υποστηρίζουν τα πλεονεκτήματα της νέας αυτής τεχνικής, που μπορεί να εφαρμοσθεί στο 85 - 90% των ασθενών που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα γόνατος. Η επιλογή, ωστόσο, του ασθενούς εξαρτάται κυρίως από την εμπειρία του ορθοπαιδικού χειρουργού, από τον οποίο απαιτείται υψηλού βαθμού εξειδίκευση και γνώση της τεχνικής για την αποφυγή δυσάρεστων επιπλοκών. Εφόσον η επέμβαση επιτευχθεί, τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά.
Πηγή: iatronet.gr