Το «καμπανάκι» που θυμίζει σε όλους τους Αιγαιοπελαγίτες πόσο διαφορετική είναι η ζωή στα νησιά απ’ τη στεριανή Ελλάδα, χτύπησε ξανά και μάλιστα πολύ δυνατά, την προηγούμενη Παρασκευή, όταν και κινδύνεψε σοβαρά ένας συντοπίτης μας να φύγει πρόωρα απ’ τη ζωή επειδή καθυστέρησε για μερικές ώρες η διακομιδή του στην Αθήνα. Το εύκολο θα ήταν να επιρρίψουμε ευθύνες στο ΕΚΑΒ, ή στους γιατρούς, ή στο Νοσοκομείο, σε όλους όσοι ενεπλάκησαν στο συμβάν. Όμως ο ποσοστιαίος επιμερισμός ευθυνών δεν αρκεί και δεν αποτυπώνει στις πραγματικές του διαστάσεις το πρόβλημα.

Χρειάζεται να αναδειχθεί και με αυτό το περιστατικό ως αφορμή, η ανάγκη να υπάρξει όσο το δυνατόν πιο συντονισμένη προσπάθεια προς αντιμετώπιση των «παρενεργειών» της νησιωτικότητας. Ίσως με τη δημιουργία ενός πιο ευέλικτου και ανθρωποκεντρικού συστήματος παροχής υπηρεσιών υγείας στους νησιώτες, το οποίο θα μπορεί να διακρίνει και να αξιολογήσει πόσο αλλιώς είναι μια γαστρορραγία στην Αθήνα, απ’ ό,τι στη Μυτιλήνη, και ανάλογα να την διαχειριστεί. Κι αυτό είναι πράγματι πολύ δύσκολο.

Την πρώτη βδομάδα του μήνα, 57χρονος συντοπίτης μας εισήχθη στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης με γαστρορραγία, για την οποία και εγχειρίστηκε το απόγευμα της Κυριακής 8 Ιουλίου. Η μετεγχειρητική του πορεία πήγαινε πολύ καλά έως και την προηγούμενη Τετάρτη, οπότε και παρουσιάστηκε νέα αιμορραγία. Επιπλοκή η οποία προκάλεσε ιδιαίτερη σύγχυση για την αιτία που την προκάλεσε, κορυφώνοντας την αγωνία των οικείων του, που διερευνούσαν διάφορα ενδεχόμενα για το πώς και πού πρέπει να αντιμετωπιστεί. Τελικά αποφάσισαν να γίνει μεταφορά του ασθενούς στην Αθήνα, επιλέγοντας ιδιωτικό νοσοκομείο που θεωρούσαν ότι διέθετε τα κατάλληλα μέσα ώστε να λήξει επιτυχώς και με την καλύτερη έκβαση για τον άνθρωπό τους η όλη περιπέτεια.

Στον καιρό της κρίσης…
Απ’ τη στιγμή που ζητήθηκε απ’ το Νοσοκομείο Μυτιλήνης η διακομιδή μέσω ΕΚΑΒ στην Αθήνα, ξεκίνησε ένας δύσκολος αγώνας να πειστεί το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας για την αναγκαιότητα της μετακίνησης. Κι αυτό γιατί τα κριτήρια με τα οποία σηκώνεται αεροπλάνο, είναι αφενός ιατρικά και αφετέρου πολύ συγκεκριμένα, ιδίως τώρα με την οικονομική κρίση, όταν και γίνεται προσπάθεια μηδενισμού των μετακινήσεων που δε χρειάζονται.

Όπως μας είπαν χθες ο προσωπικός φίλος του ασθενούς, πρώην διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου Μυτιλήνης Σωτήρης Ζαμτράκης, αλλά και ο διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας, Χρήστος Θεοδώρου, για το ΕΚΑΒ, μια γαστρορραγία στη Μυτιλήνη, ακόμη και με επιπλοκές, δεν είναι συμβάν που χρήζει αεροδιακομιδής, όπως για παράδειγμα μια σφαίρα στην καρδιά ή μια βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Για αυτό και αρχίζει ένα «παζάρι» σε ιατρικό επίπεδο για τη σοβαρότητα της κατάστασης, για το εάν κινδυνεύει η ζωή του ασθενούς, κι όλα αυτά σε συνδυασμό με τις ανάγκες που υπάρχουν σε εθνικό επίπεδο.

«Είναι πολύ αυστηρό πλέον το πλαίσιο στο οποίο το ΕΚΑΒ θα εγκρίνει να σηκωθεί αεροπλάνο», ανέφερε ο κ. Θεοδώρου, προσθέτοντας πως είναι λογικό αν διατίθενται περιορισμένα μέσα, να γίνεται μια προσπάθεια χρηστής διαχείρισής τους, ώστε αν χρειαστεί για κάτι πιο σοβαρό και επείγον, να υπάρχει δυνατότητα άμεσης παρέμβασης.

«Είναι λάθος να χρησιμοποιούμε το ΕΚΑΒ σαν ταξί, όπως είναι και λάθος να μην υπάρχει δυνατότητα σε περίπτωση ανάγκης να ανταποκριθεί άμεσα», μας είπε ο κ. Ζαμτράκης, σημειώνοντας πως υπάρχει ανάγκη συνολικής βελτίωσης της κατάστασης, αφού ανάλογη δυσκολία με τη μεταφορά, για παράδειγμα, ενός ασθενούς απ’ το Βοστάνειο σε νοσοκομείο της Αθήνας, υπάρχει κάποιες φορές και για τη μεταφορά ενός ασθενούς απ’ το Σίγρι στη Μυτιλήνη. «Ίσως πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τα μεγαλόπνοα και να κοιτάξουμε πώς θα εξασφαλιστούν περισσότερα μέσα για να βελτιωθεί η κατάσταση, να μην υπάρχει ανάγκη για την άσκηση “πολεμικής” ιατρικής σα να είμαστε διαρκώς, οι νησιώτες, στο μέτωπο», ανέφερε ο κ. Ζαμτράκης.


Πρόλαβε τελευταία στιγμή…
Κι όμως, έπρεπε να διακομιστεί

Αυτό που ήταν απαράδεκτο απ’ την πλευρά τού ΕΚΑΒ, ήταν πως στη «διαπραγμάτευση» περί της ανάγκης μεταφοράς του 57χρονου στην Αθήνα, όπως μας είπαν, υπήρξε και η αναφορά για «συνδυασμό περιστατικών». Πιο συγκεκριμένα ειπώθηκε: «εφόσον κινηθεί εντός 24ώρου εναέριο μέσο προς την περιοχή σας, θα μετακινηθεί και ο ασθενής».

Τελικά η μετακίνηση έγινε αρκετές ώρες μετά την υποβολή του αιτήματος απ’ το Νοσοκομείο Μυτιλήνης για τη διακομιδή, στις 6.30΄ το απόγευμα της Παρασκευής, και αφού είχε προηγηθεί μεγάλη κινητοποίηση των αμέσως ενδιαφερομένων. Μόλις δε ο ασθενής έφτασε στην Αθήνα, αιμορράγησε στο ασθενοφόρο και η συνοδός γιατρός αξιολόγησε ως αναγκαία την εσπευσμένη εισαγωγή του στο πιο κοντινό νοσοκομείο, που ήταν το «Γ. Γεννηματάς», στο οποίο και τελικά χειρουργήθηκε, αφού έκρινε πως δεν υπήρχε χρόνος μέχρι το ιδιωτικό νοσοκομείο που είχε επιλέξει η οικογένεια.

«Οσάκις χρειάστηκε, και ειλικρινά ήταν λίγες οι φορές στο χρόνο που είμαι διοικητής του Νοσοκομείου, γιατί έχουν ελαττωθεί οι περιπτώσεις που λόγω ανεπάρκειας χρειάζεται να γίνει μετακίνηση, το ΕΚΑΒ ανταποκρίθηκε», ανέφερε ο Δημήτρης Κατσιφαράκης, ο οποίος σε επικοινωνία που είχε με το «Γ. Γεννηματάς», μας είπε ότι «σχολίασαν τον πολύ καλό τρόπο που είχε αντιμετωπιστεί το περιστατικό στη Μυτιλήνη», ενώ ανέφεραν πως «η διάγνωση τι προκάλεσε την επιπλοκή, δεν μπορούσε να γίνει στο περιφερειακό νοσοκομείο με τα μέσα που διαθέτει».

Επιβεβαιώνοντας, έτσι, εκ του αποτελέσματος ότι παρά το είδος του συμβάντος, μια γαστρορραγία δηλαδή, η διακομιδή του ασθενούς στην Αθήνα ήταν απολύτως επιβεβλημένη. Με ό,τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για την περίπτωση που η οικογένεια δεν είχε επιμείνει, κόντρα στις αιτιάσεις τού ΕΚΑΒ.