Έπρεπε να συμβεί το ...κακό με την τεράστια δακοπροσβολή του ελαιώνα της Λέσβου και την αναμενόμενη απώλεια εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών του νησιού -και όχι μόνο- για να δεήσει τόσο η πολιτεία, όσο και η Περιφέρεια, ως εμπλεκόμενοι φορείς να κινηθούν και να αναλάβουν ο καθένας για λογαριασμό του πρωτοβουλίες στήριξης και προστασίας του εθνικού μας προϊόντος. Η αντιμετώπιση του δάκου δεν είναι μια πρωτόγνωρη διαδικασία για τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες και αρχές, που μπορεί κάθε χρόνο να εμφανίζονται ...αιφνιδιασμένες. Είναι γνωστή και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο η δακοκτονία, όπως είναι γνωστή και η αναποτελεσματικότητα της όλης επιχείρησης, η οποία πολλάκις έχει γίνει αντικείμενο κριτικής, χωρίς όμως μέχρι τώρα να προβληματίζει σοβαρά τους καθ’ ύλην αρμόδιους. Είναι κοινό μυστικό ότι τα προηγούμενα κυρίως χρόνια η όλη επιχείρηση της δακοκτονίας δεν γινόταν με κύρια στόχευση την αποτελεσματική καταπολέμηση του δάκου, αλλά στην κατασπατάληση των πόρων σε μεροκάματα ημετέρων και μη που συμμετείχαν στο έργο αυτό. Ουσιαστικά από κεκτημένη ταχύτητα και γιατί έπρεπε να γίνει η δακοκτονία, ως υποχρέωση, διεξαγόταν οι ψεκασμοί όπου ήταν δυνατόν, με την ελπίδα να βοηθήσουν και οι καιρικές συνθήκες για την καταπολέμηση του δάκου. Όμως αυτό δεν συνέβη φέτος με τις ευνοϊκές για την ανάπτυξη του δάκου κλιματολογικές συνθήκες και έτσι η ανεπάρκεια του μηχανισμού αποκαλύφθηκε σε όλο το μεγαλείο του, με την τεράστια δακοπροσβολή, που άφησε πολλούς παραγωγούς χωρίς λάδι ακόμη και για το φαί τους!

Συνέπεια αυτής της «αποκάλυψης» είναι φέτος να αναζητά η πολιτεία διά του αρμοδίου υπουργείου και των ειδικών επιστημονικών ινστιτούτων εναλλακτικές μεθόδους καταπολέμησης του δάκου, πιλοτικές τις αναφέρει, αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη ημερίδα στα Χανιά με την παρουσία του Γ.Γ. του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και διευθύνσεων Γεωργίας ελαιοπαραγωγικών νομών, μεταξύ των οποίων και του δικού μας, όπου ανακοινώθηκε ότι από τη νέα χρονιά δρομολογείται πιλοτικό πρόγραμμα, όπου θα επιχειρηθεί να καταπολεμηθεί ο δάκος με νέα «εργαλεία» και πιο έγκαιρα χρονικά, αφού και αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο που αν και είναι γνωστό, εν τούτοις δεν έγινε κατορθωτό να λειτουργήσει. Έστω και εκ των υστέρων οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να δράσουν και θέλουμε να ελπίζουμε ότι τα φετινά κυρίως παθήματα να γίνουν μαθήματα, με πρώτο μέτρο η δακοκτονία να μπορεί να αρχίζει ακόμη και την 1η Μαΐου, αντί τον Αύγουστο που έγινε φέτος, όταν οι δάκοι γιγαντώθηκαν και ...έφαγαν τα πάντα. Δυστυχώς όμως η φετινή απώλεια εισοδήματος έχει ήδη αφήσει τα σημάδια της στην αγορά και για αυτήν την απώλεια δεν ακούγεται το παραμικρό!

Δεδομένης αυτής της κατάστασης και επειδή και οι αρμόδιοι αισθάνονται... υπεύθυνοι γι’ αυτήν την καταστροφή, αν και δεν το παραδέχονται ευθέως, παραπέμποντας τις αιτίες για ό,τι έχει συμβεί στις καιρικές συνθήκες και όχι στη δική τους ολιγωρία, σπεύδουν τον τελευταίο καιρό να κάνουν πράγματα που ήδη έπρεπε να είχαν δρομολογηθεί εδώ και χρόνια! Ημερίδες, συναντήσεις και προγραμματικές συμβάσεις με ειδικούς για να δρομολογηθούν δράσεις που θα στηρίξουν την παραγωγή και θα αναβαθμίσουν το προϊόν -στοχεύοντας σε καλύτερες μέρες γι’ αυτό καθεαυτό το ελαιόλαδο και προφανώς και στο εισόδημα των παραγωγών μας- επιβεβαιώνουν την «ενοχή» και την ευθύνη τους για τυχόν ολιγωρίες...

Δεν «ανακαλύπτουν την Αμερική» όσοι σημειώνουν, ότι το ζητούμενο σε μια τοπική οικονομία είναι πώς θα προστεθεί υπεραξία στα προϊόντα της περιοχής αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα τους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Και μπορεί όλα αυτά πολλές φορές να υπάρχουν στα προεκλογικά φυλλάδια των υποψηφίων αλλά η υλοποίησή τους θέλει σχέδιο και συνέπεια με τη συμμετοχή των καθ’ ύλην αρμοδίων και των άμεσα εμπλεκόμενων παραγωγών. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές μένουν τα πράγματα στις μελέτες, στις προθέσεις και στις εντυπώσεις για το θεαθήναι και η υλοποίηση παραπέμπεται στις καλένδες, γιατί το «διά ταύτα» πάντα έχει δυσκολίες και κακοτοπιές. Και επειδή ήδη βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, αφού ο Μάης των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι πια κοντά ας προβληματιστούν οι διεκδικητές των τοπικών αρχών πώς θα στηρίξουν τους παραγωγούς και τα προϊόντα τους με δράσεις που θα ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα έργα με δρόμους, πλατείες και άλλα παρεμφερή. Η Λέσβος χρειάζεται μια άλλη ματιά, που θα τη βγάλει από το ...περιθώριο που βρίσκεται! Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται κοινή στόχευση, κοινή δράση και σχέδιο που θα υπηρετηθεί με συνέπεια από όλους τους εμπλεκόμενους. Επιτέλους όσοι διαχειρίζονται ή φιλοδοξούν να διαχειριστούν τις τύχες αυτού του τόπου ας αναλάβουν τις ευθύνες τους και μη τα φορτώνουν μονίμως όλα στην κακή μας τύχη και στον ...καιρό!