Μια ξεχωριστή βραδιά είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε όσοι βρεθήκαμε το Σάββατο το βράδυ στον χώρο εκδηλώσεων του «Οινοφόρου Μεγαλοχωρίου» της οικογένειας Πατερέλλη.

Και τούτο παρά το γεγονός ότι για τους περισσότερους -και για μας προσωπικά- τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα όταν αποφάσιζαν να συμμετάσχουν στη μουσική βραδιά με τον Κώστα Χατζή και το συγκρότημά του.

Από τη μια η νοσταλγία για την παρουσία του τροβαδούρου που συνόδεψε τα χρόνια της αθωότητας στην νιότη των πιο πολλών από μας, και από την άλλη η επιφύλαξη από το πόση από την παλιά του ζωντάνια, αυθορμητισμό και μπρίο θα κρατούσε ένας σπουδαίος κατά γενική ομολογία καλλιτέχνης, που όμως ήδη βαδίζει στα 82 του χρόνια. Και η επιφυλακτικότητα όσων τον είχαν απολαύσει κάποτε σόλο με την κιθάρα του μεγάλωνε από το γεγονός ότι στο πρόγραμμα της εκδήλωσης είχαν ανακοινωθεί ορχήστρα και δυο ακόμα τραγουδίστριες. Κάποιοι μάλιστα μπορεί και να σκέφτηκαν «άλλος ένας απόμαχος που έρχεται για την… αρπαχτή, θα πει όπως - όπως δυο τρία τραγουδάκια και θα μας… παραδώσει στους συνεργάτες του για τα περαιτέρω»!

Σαν το παλιό καλό κρασί!

Κι όμως. Ο αγαπημένος μας καλλιτέχνης όχι μόνο δεν μας πρόδωσε, αλλά αντίθετα φρόντισε για ακόμα μια φορά να μας υπενθυμίσει ότι οι ξεχωριστοί άνθρωποι και πραγματικά άξιοι δεν γερνούν! Απλά ωριμάζουν! Και η ποιότητα του χαρακτήρα τους μένει αναλλοίωτη στο χρόνο γιατί στον άνθρωπο Κώστα Χατζή τίποτα δεν είναι ψεύτικο ή δήθεν. Κι όπως όλο του το καλλιτεχνικό έργο μιλούσε πάντα και εξακολουθεί να μιλά για αγάπη και σεβασμό στο συνάνθρωπο, δεν θα μπορούσε παρά αυτό να έχει ποτίσει και όλη του την ύπαρξη και την καθημερινότητά του. Γι’ αυτό και όλους εμάς τους τυχερούς που βρεθήκαμε κοντά του το Σάββατο, όχι μόνο μας φέρθηκε με σεβασμό, αλλά και με την τρυφερότητα του πατέρα και του παππού που εξακολουθεί να μας αγαπά και να μας δίνει μηνύματα ζωής.

Έτσι λοιπόν φίλοι αναγνώστες. Όταν άλλοι νεότεροι και με λιγότερο ταλέντο καλλιτέχνες πουλάνε σταριλίκι, αυτός ο αληθινός σταρ όχι δεν άφησε στιγμή το πάλκο, αλλά αντίθετα, δυο φορές στη διάρκεια του προγράμματος κατέβηκε η… υπόλοιπη ορχήστρα κι έμεινε αυτός με την κιθάρα του και εμείς όλοι που τον συνοδεύαμε ψιθυρίζοντας με την συγκίνηση να ξεχειλίζει. Και ποια τραγούδια δεν είπε και τι δεν μας θύμισε, με νοσταλγία αλλά και νεανικό πάθος κι αυτό το πικρό χιούμορ και τη γλυκιά αφέλεια που πάντα τον χαρακτήριζε και τον ξεχώριζε από τους «διδακτικούς» και τους δήθεν. Γιατί όπως θα έλεγε κι ο ποιητής, ο Χατζής «δεν τραγουδά για να ξεχωρίσει από τον κόσμο μα για ν’ αλλάξει τον κόσμο»!

Άξιοι συμπαραστάτες

Καταπληκτική ορχήστρα από τον μαέστρο και ενορχηστρωτή μέχρι τα πνευστά το μπάσο και τον ντράμερ και δυο γλυκύτατες γυναικείες φωνές, τη γυναίκα του Αντωνία Χατζίδη και τη Μαρία Αλεξίου, που πότε τον συνόδευαν φωνητικά και πότε τις συνόδευε με φωνή και κιθάρα φτιάχνοντας ένα τέλειο σύνολο. Και το συγκινητικό κλου της βραδιάς όταν απολαύσαμε σε -δυστυχώς μόνο ένα- τραγούδι τη 14χρονη κορούλα του που πραγματικά μας μάγεψε και δικαίωσε απόλυτα την παροιμία για το μήλο και τη μηλιά, μόνο που στην περίπτωσή της μιλάμε για την τύχη να προικιστεί καλλιτεχνικά και από τους δυο γονείς. Να μην τα πολυλογούμε, ζήσαμε μια υπέροχη βραδιά και προσωπικά νιώθουμε ευγνωμοσύνη για τους Πατερέλληδες, γονείς και παιδιά, που μας τη χάρισαν. Όσο για την άρχοντα της βραδιάς, τον Κώστα Χατζή, να ευχηθούμε να τον έχει ο Θεός γερό να μας ξανάρθει να ζήσει μαζί μας και να ζήσουμε μαζί του τέτοιες όμορφες στιγμές!

Παναγιώτης Μυριτζής