Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Η Μαρία Λιάσκα - Μαυράκη, μια νέα γυναίκα που ζει και δημιουργεί στη Λήμνο, προχώρησε στη συγγραφή του πρώτου της βιβλίου, ενός μυθιστορήματος με τίτλο «Μη μου πεις το τέλος».
Μέσα από τις ζωές της Άννας Περίδη και της Αλεξάνδρας Μελά, των δύο ηρωίδων του βιβλίου, η συγγραφέας έχει καταφέρει να καταγράψει την ιστορία της χώρας για περισσότερο από έναν αιώνα. Και η ιστορία ξετυλίγεται κάπως έτσι… Σε όλους εμάς που μεγαλώσαμε στα χρόνια της μεταπολίτευσης, η πύλη του Παραδείσου έμοιαζε πολύ κοντά. Δε μας έλειψε τίποτα, τα είχαμε όλα: ένας μύθος που στραγγάλισε τις αληθινές δυνατότητες και άφησε μια ολόκληρη γενιά στον πάγκο.
Άννα Περίδη, Αλεξάνδρα Μελά. Δύο γυναίκες. Γιαγιά κι εγγονή. Διασχίζουν τον 20ό αιώνα. Τον ξεπερνούν. Η πρώτη διηγείται την ιστορία της μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου της, το οποίο διαβάζει η δεύτερη. Από τα αρώματα των μενεξέδων της Κηφισιάς ως τις χιονισμένες βουνοκορφές του Γράμμου, η ζωή της καταγράφει τις περιπέτειες του τόπου μας, τις προδοσίες, τους πολέμους, τα γραμμένα και τ’ άγραφα μυστικά.
Στροβιλιζόμαστε γύρω της, όλοι εμείς στην Ελλάδα και στις αδικημένες μητροπόλεις του περασμένου αιώνα, από τα ερείπια της ισπανικής Γκουέρνικα και τις αλλόφρονες αποφάσεις τού Φράνκο, μέχρι τους χρυσαφένιους τρούλους της παγωμένης σταλινικής Μόσχας. Με οδύνη και ελπίδα, αντέχουμε από το ιδιώνυμο και τις εξορίες μέχρι τη σημερινή κατ’ επίφαση δημοκρατία, την κρίση, τις αυτοκτονίες. Φταίμε, άραγε, όλοι;
Μέσα από τις συμπληγάδες των αγώνων για κοινωνική δικαιοσύνη, η Άννα μάς μαθαίνει από την αρχή τι σημαίνει όνειρο, φιλία, οικογένεια και φυσικά έρωτας. Και μας προκαλεί να γράψουμε εμείς το τέλος της ιστορίας...
Η Μαρία Λιάσκα εξηγεί τους λόγους που την ώθησαν στη συγγραφή του βιβλίου, που κυκλοφόρησε από την «Άνεμος Εκδοτική». «Σήμερα, με όποια και όσα όπλα έχει ο καθένας στη φαρέτρα του, οφείλει να παλέψει και να αντισταθεί στην κατάλυση της δημοκρατίας και της ελευθερίας που επιχειρείται. “Η σιωπή δεν είναι καταφύγιο” έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος στην εξορία. Οι λέξεις ήταν, είναι και θα είναι για μένα ένα απυρόβλητο οχυρό. Έτσι, με την όση θαλπωρή που απλώνει η έμπνευση, και την ανακούφιση που χαρίζει η ικανότητα διαφυγής, η συγγραφή πάντα θα καλεί για να γεμίσει και την τελευταία ρωγμή άδικου», τονίζει η κ. Λιάσκα.
Η Μαρία Λιάσκα - Μαυράκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Μεγάλωσε με την πεποίθηση πως θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Σπούδασε Οικονομικά, ενώ από πολύ μικρή ασχολήθηκε με την τέχνη της συγγραφής. Έζησε στο εξωτερικό, στην Αγγλία και τη Γαλλία.
Τα τελευταία χρόνια τολμάει να ζει με την οικογένειά της στο αγαπημένο της νησί του Βορείου Αιγαίου, τη Λήμνο.