Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Μέσα από το φακό της είδε όπως κανείς άλλος τον John Lennon και τη Βασίλισσα της Αγγλίας, το Mick Jagger και τη Lady Gaga, τους πιο ακριβοπληρωμένους stars τού Hollywood και τους πιο ισχυρούς άνδρες του πλανήτη. Όμως η Annie Leibovitz δεν τους έβλεπε ως celebrities. Η οπτική και το έργο της διάσημης Αμερικανίδας φωτογράφου παρουσιάζεται από τη Φωτογραφική Εταιρεία Μυτιλήνης τη Δευτέρα στις 7:30 το απόγευμα. Την επιμέλεια και την κεντρική ομιλία και προβολή ντοκυμαντέρ και φωτογραφιών της εκδήλωσης έχει αναλάβει ο φωτογράφος Χρήστος Μακρίδης.
«Προτιμώ να εστιάζω σε αυτό που κάνουν οι φωτογραφιζόμενοι και όχι σε αυτό που είναι», έχει δηλώσει, και όντως, επιτυγχάνει να δίνει ουσιαστικά κομμάτια από την προσωπικότητα των μοντέλων της, χωρίς να μένει στο φαίνεσθαι. Η ιστορία της ξεκινά σε ένα στρατόπεδο στις Φιλιππίνες, όπου η Annie Leibovitz, μετά βίας ενήλικη, κατέφτασε με τον πατέρα της που ως μέλος της Αμερικανικής Αεροπορίας συμμετείχε στον πόλεμο του Βιετνάμ. Μη μπορώντας να εξασκήσει το μουσικό και το ζωγραφικό της ταλέντο, με την καλλιέργεια του οποίου είχε καταπιαστεί στις ΗΠΑ, ξεκίνησε να τραβά φωτογραφίες.
Οι λήψεις της δεν έμειναν στην αφάνεια, γιατί όταν γύρισε στις ΗΠΑ το 1970, την περίμενε η θέση της φωτογράφου στο νεοσύστατο περιοδικό «Rolling Stone». Μέσα σε τρία χρόνια, η Leibovitz ανελίχθηκε γρήγορα στη θέση τής chief photographer του περιοδικού, όπου παρέμεινε για 10 χρόνια. Από αυτήν τη θέση, προσέφερε στους αναγνώστες του περιοδικού αριστουργηματικά εξώφυλλα και λήψεις, όπως αυτές των «Rolling Stones» ή του Lennon λίγο πριν την δολοφονία του!
Πολυβραβευμένη
Κατά τη δεκαετία τού ‘80, τα ζωηρά χρώματα και οι τολμηρές πόζες που χαρακτήριζαν τις εμπνεύσεις της εκείνη την περίοδο, της εξασφάλισαν τη θέση της φωτογράφου στο περιοδικό «Vanity Fair», για το οποίο έχει φωτογραφίσει μέχρι σήμερα τους σημαντικότερους celebrities του κόσμου. Στις αρχές των ‘90s, γίνεται η πρώτη γυναίκα έκθεση της οποίας φιλοξενείται στη National Portrait Gallery του Λονδίνου, ενώ την ίδια περίπου περίοδο λαμβάνει και τιμητικό μετάλλιο από τη γαλλική κυβέρνηση για το έργο της.
Το βιβλίο της «A photographer’s Life, 1990 - 2005», που συνοδεύεται από μία εκ των μεγαλύτερων αναδρομικών φωτογραφικών εκθέσεων της προηγούμενης δεκαετίας, είναι η αφορμή να προβάλει κομμάτια από τη δική της προσωπικότητα και τη δική της ζωή - μεταξύ των λήψεων συμπεριλαμβάνονταν πορτραίτα σημαντικών ανθρώπων από την προσωπική της ζωή, όπως του πατέρα της, του αδελφού της, των παιδιών της και της συντρόφου της, Susan Sontag, που έφυγε από τη ζωή το 2004.
Στην εκδήλωση της ΦΕΜ θα προβληθεί το έργο και μία συνέντευξή της, ενώ θα παρουσιαστούν στιγμιότυπα από τη δουλειά της. Ο Χρήστος Μακρίδης δήλωσε σχετικά στο «Ε»: «Πρόκειται για μια διεθνούς φήμης επαγγελματία φωτογράφο, ειδική στην εφαρμοσμένη καλλιτεχνική φωτογραφία. Βρίσκεται στην κορυφή σε παγκόσμια κλίμακα και τα πορτραίτα της έχουν αφήσει εποχή.»