Γράφει ο Λευτέρης Αυγενάκης*

Συνεχίζει απροκάλυπτα και χωρίς ίχνος ενδοιασμού η Κυβέρνηση να εξαπατά τον ελληνικό λαό. Και μάλιστα πανηγυρίζει γι’ αυτό. Από το σκίσιμο του μνημονίου (Τσίπρας, 13-09-2014, ΔΕΘ) και την περήφανη διαπραγμάτευση φτάσαμε στα 3^ο και 4^ο μνημόνιο και καμία συμφωνία για το χρέος ώστε να κλείσει η 2^η αξιολόγηση.

Κατά την «…περήφανη διαδρομή της» η Κυβέρνηση οδήγησε στην επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, την καταστροφή της οικονομίας, την υπερχρέωση των ταμείων, την υπερφορολόγηση των πολιτών και τη φτωχοποίηση της χώρας, μείωση των συντάξεων και ελεύθερη πτώση του αφορολόγητου ορίου με αποτέλεσμα οι χαμηλοσυνταξιούχοι να χάνουν 2-3 συντάξεις, οι χαμηλόμισθοι 1 μισθό, τα φτωχότερα νοικοκυριά να πλήττονται από το πετσόκομμα των κοινωνικών επιδομάτων και οι ελεύθεροι επαγγελματίες να εξοντώνονται με αδιανόητες ασφαλιστικές εισφορές, επέβαλλε ένα τεράστιο κύμα περικοπών και φόρων, παρέδωσε με το Υπερταμείο την διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας για 99 χρόνια στους δανειστές και ψήφισε ένα θηριώδες πακέτο μέτρων ύψους 14,5 δις ευρώ.

Το χθεσινό Eurogroup επισημοποίησε με περίτεχνες διατυπώσεις την αδυναμία της κυβέρνησης να διαπραγματευθεί. Η ανακοίνωσή του επισημαίνει τις εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις που έχει στην οικονομία η κρίση που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία δυόμιση χρόνια, λόγω κυβερνητικής ανικανότητας και ιδεοληψίας.

Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία σαφής αναφορά για την άμεση ελάφρυνση του χρέους, ώστε να μπορέσει η ΕΚΤ να εντάξει την Ελλάδα στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE) και να ανοίξει ο δρόμος ενίσχυσης της ρευστότητας στην οικονομία και εξόδου της χώρας στις αγορές.  Μάλιστα, ο κ. Τσακαλώτος όταν ρωτήθηκε αν θα βγούμε φέτος στις αγορές, δεν έδωσε απάντηση αλλά παρέπεμψε στον ΟΔΔΗΧ.

Το μόνο που εξασφαλίσθηκε είναι η εκταμίευση της δόσης, μιας δόσης που υπολείπεται κατά πολύ από την αναγκαία και προβλεπόμενη από το Πρόγραμμα. Το σχετικά χαμηλό ποσό της δόσης, των 8,5 δισ (7,7 δισ σε 1^η φάση, εκ των οποίων τα 6,9 για τις επικείμενες λήξεις και τα 0,8 για κάλυψη κάποιων ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου και για το σχηματισμό ενός μικρού αποθεματικού ασφάλειας) δεν θα επιτρέψει την ταχεία αποπληρωμή μεγάλου μέρους των ληξιπρόθεσμων οφειλών, με αποτέλεσμα η ρευστότητα να παραμένει ζητούμενο.

Τον Οκτώβριο 2016, στο 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Πρωθυπουργός δεσμευόταν ότι η β’ αξιολόγηση, η διευθέτηση του ζητήματος του χρέους και η ένταξη της Ελλάδας στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ θα ολοκληρωνόταν «όλα μαζί. Ταυτόχρονα»! Από τότε, πέρασαν άπρακτα έξι Eurogroup. Και μετά από κάθε αποτυχημένη συνεδρίαση η Κυβέρνηση, δήλωνε ότι η συμφωνία θα κλείσει στο επόμενο.

16 μήνες μετά κλείνει η αξιολόγηση. 16 μήνες αβεβαιότητας που κόστισε δισ στην οικονομία μας. Ο λογαριασμός των μέτρων ανεβαίνει συνεχώς. Από 9 δις το τέλος του 2016, όταν έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, ο λογαριασμός, μετά τις τροπολογίες που έφερε με διαδικασίες κατεπείγοντος η Κυβέρνηση, έφτασε στα 14,5 δις ευρώ! 

Η κυβέρνηση αυτοεγκλωβίστηκε σε ένα επικοινωνιακό τακτικισμό δίχως να διεκδικήσει να πάρει κάτι. Το μόνο που πήρε ήταν νέα μέτρα λιτότητας και η ψήφιση του 4ου Μνημονίου. Κι όλα αυτά, χωρίς να έχουν διαμορφωθεί καλύτερες συνθήκες για την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας.

Η εθνική οπισθοχώρηση συνεχίζεται. Όμως, η κυβέρνηση γλεντά! Γιατί άραγε; Για τα βαριά μέτρα που έφερε για τους πολίτες και την πολυετή λιτότητα που επέβαλε; Γιατί καθηλώνει την οικονομία και δεν την αφήνει να αναπνεύσει; Τα γλέντια διαρκούν λίγο. Η λιτότητα, όμως, που επιβάλλουν στον ελληνικό λαό θα διαρκέσει, δυστυχώς, πολλά χρόνια.

*Ο κ. Λευτέρης Αυγενάκης είναι Γραμματέας Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας και Βουλευτής Ηρακλείου.