Αμέσως μετά την εκλογική νίκη της ΝΔ και το σχηματισμό της κυβέρνησής της από το βήμα αυτό επισημαίναμε ότι «δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι τα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης σε ότι αφορά τα νησιά μας και ειδικά τη Λέσβο θα πρέπει να εκδηλωθούν στο θέμα της διαχείρισης του μεταναστευτικού-προσφυγικού». Ενώ σε άλλο σημείο του ίδιου άρθρου μας τονίζαμε με νόημα: «Θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι πρώτες κινήσεις της νέας κυβέρνησης θα συνοδευτούν από συγκεκριμένες ενέργειες που θα φέρουν άμεσα αποτελέσματα. Γιατί σε τελική ανάλυση όλες οι κινήσεις, από την κορυφή έως τη βάση, εκ του αποτελέσματος κρίνονται». Και παρακάτω σημειώναμε ότι «για να υπάρξει αποτέλεσμα θα πρέπει να προκύψουν και δράσεις για τη βελτίωση της κατάστασης με συγκεκριμένη στόχευση και όχι …προχειρότητες για τα μάτια του κόσμου. Αυτές αναμένονται, γιατί μέχρι τώρα κάποιοι βολεύονται με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, θεωρώντας ότι η Λέσβος από εδώ και στο εξής και ενδεχομένως και στο απώτερο μέλλον θα πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα χιλιάδων εγκλωβισμένων στη Μόρια και στον Καρά Τεπέ και στις άλλες δομές». Αυτά τα επισημαίναμε λίγες μέρες μετά την 7^η Ιουλίου θεωρώντας ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό θα εξακολουθούσε να αποτελεί το μείζον πρόβλημα για τη Λέσβο, παρά τις «εύκολες» προεκλογικές διαπιστώσεις των σημερινών κυβερνώντων, ότι είχαν κατά κάποιο τρόπο σχέδιο για τη διαχείριση της κατάστασης. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι σκληρή και δεν αφήνει περιθώρια για «λύσεις» που μάλλον παραπέμπουν σε ευχολόγια που απογοητεύουν συνολικά τους εμπλεκόμενους από όποια …οπτική και να βλέπει κανείς τα πράγματα.

Οι επισκέψεις των κυβερνητικών αξιωματούχων στη Λέσβο τις πρώτες μέρες (επίσκεψη Χρυσοχοΐδη), αλλά και πιο πρόσφατα του αρμόδιου για την Μεταναστευτική Πολιτική Γ. Κουμουτσάκου, τους υποχρεώνει να προσγειωθούν σε μια πραγματικότητα που κάθε μέρα γίνεται δυσκολότερη λόγω της αύξησης των μεταναστευτικών ροών που καταφθάνουν στη Λέσβο και στα άλλα νησιά από απέναντι. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι η σημερινή κατάσταση στη Μόρια με τους εγκλωβισμένους να αγγίζουν τις 10.000, αριθμός ρεκόρ, όταν οι κυβερνώντες άλλα ανέμεναν, αλλά και το περιστατικό με το φονικό του 15χρονου Αφγανού, σε σύγκρουση με ομοεθνείς του μέσα στο χώρο φιλοξενίας ασυνόδευτων του κέντρου, υποχρεώνει όλους τους εμπλεκόμενους αρμόδιους για τη διαχείριση του ζητήματος να κινηθούν χωρίς χρονοτριβή για να εκτονωθεί η κατάσταση, που παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις.

Το κυβερνητικό σχέδιο, που προεκλογικά μιλούσε για άμεσες δράσεις αποσυμφόρησης της Λέσβου και της Σάμου, που είχαν και την μεγαλύτερη πίεση, μετά τις κυβερνητικές επισκέψεις …μετέθεσε τις δράσεις για την αποσυμφόρηση προς τα τέλη του χρόνου, όταν και η διαδικασία παροχής ασύλου συντομευόταν, αλλά και με την προοπτική ο αριθμός των επαναπροωθήσεων προς την Τουρκία θα …ξεκολλούσε από το μηδέν! Όμως, όπως είπαμε, η πραγματικότητα είναι αδίστακτη και δεν επιτρέπει πολιτικές «αφέλειες», που δεν εξαρτώνται από τη δική σου μόνο βούληση, αλλά και από τις προθέσεις της γειτονικής χώρας, που τους τελευταίους μήνες με κάθε ευκαιρία και με κάθε μέσο δείχνει ότι χρησιμοποιεί το …προσφυγικό για να πιέσει την Ευρώπη και την Ελλάδα, για να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα. Η Τουρκία, παρά τη συμφωνία με την Ε.Ε. για το προσφυγικό …φροντίζει να δείχνει πόσο απαραίτητη είναι για να μην πλημμυρίσουν οι ευρωπαϊκές χώρες από πρόσφυγες και μετανάστες, αφήνοντας τα κυκλώματα διακίνησης ανεξέλεγκτα όταν θέλει, όπως τον τελευταίο καιρό, δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα όμως στα νησιά μας που αποτελούν πύλες υποδοχής, αφού οι αφίξεις από απέναντι συσσωρεύουν χιλιάδες ανθρώπους στη Λέσβο κατά προτίμηση, που δεν είναι πλέον διαχειρίσιμοι.

Η διαπίστωση Κουμουτσάκου ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της το βάρος αυτό, χωρίς τη συμβολή των ευρωπαϊκών χωρών και χωρίς δυνατότητα προώθησης των δικαιούχων ασύλου και στις χώρες αυτές, ασφαλώς και είναι αληθής, αλλά δεν απαντά στη σημερινή εκρηκτική κατάσταση που καθημερινά διογκώνεται όσο οι αφίξεις συνεχίζονται και οι επαναπροωθήσεις, ή η αποσυμφόρηση προς την ενδοχώρα δεν υφίσταται. Όσο το στοιχειώδες στη διαδικασία ταυτοποίησης των αιτούντων ασύλου, που ξεχωρίζει ποιοι πληρούν τα κριτήρια του πρόσφυγα και ποιοί όχι και άρα θα πρέπει να επιστρέψουν στην Τουρκία, όπως προβλέπει η συμφωνία, δεν μπορεί να εφαρμοστεί και να λειτουργήσει, τότε το όλο θέμα έχει πρόβλημα στη διαχείρισή του. Όταν οι κυβερνώντες προεκλογικά και διά στόματος του ίδιου του Κ. Μητσοτάκη έλεγαν ότι η κύρια αποσυμφόρηση των νησιών μας, από τους εγκλωβισμένους στη Λέσβο και στα άλλα νησιά, θα πρέπει να γίνει προς διαφορετική κατεύθυνση από τη ενδοχώρα, εννοώντας την Τουρκία, και το σενάριο αυτό -γιατί περί σεναρίου επρόκειτο- δεν μπορεί να λειτουργήσει γιατί απαιτείται η συναίνεση της Τουρκίας, τότε μιλάμε για πολιτική «αστοχία» στην καλύτερη περίπτωση, που χρήζει άμεσης διόρθωσης, υπό τις συνθήκες που πλέον διαμορφώνονται και οι οποίες απαιτούν αλλαγή πλεύσης, τουλάχιστον αυτήν την περίοδο για να αποφευχθεί η …ασφυξία που απειλεί τη Λέσβο και τη Μόρια.

Και οι έμμεσες ενέργειες δεν μπορεί να παραπεμφθούν παραπέρα γιατί ήδη μπαίνουμε στο φθινόπωρο, ο χειμώνας δεν αργεί μαζί με τις κακοκαιρίες του και η εικόνα των φιλοξενούμενων στην ύπαιθρο και στα χωράφια της Μόριας δεν μπορεί για άλλη μια φορά να γίνει ανεκτή από κανέναν. Το σχέδιο που θέλει στη Μόρια να παραμείνουν αυτοί που μπορεί να φιλοξενηθούν στις υποδομές του ΚΥΤ είναι το μόνο που πρέπει να έχουν κατά νου οι αρμόδιοι. Κάθε άλλη σκέψη, ύστερα από 4 χρόνια διαχείρισης του προσφυγικού στο νησί, θα πρέπει να προσανατολιστεί σε λύσεις που δεν θα παραπέμπουν στις εικόνες ντροπής που κατέστησαν τη Μόρια διεθνώς παράδειγμα προς αποφυγή. Δεν δικαιολογείται ούτε και η μεμψίμοιρη αντιμετώπιση των αρμοδίων, ότι λόγω των αυξητικών μεταναστευτικών ροών η κατάσταση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και άρα να αφεθεί στην τύχη της, όπως συνέβη και στο πρόσφατο παρελθόν μέχρις ότου γεγονότα και η διεθνής κατακραυγή ανάγκασε εκ των υστέρων τους τότε αρμοδίους να κινηθούν για να εκτονώσουν την κατάσταση.

Από τώρα και έχοντας ως πιθανό ενδεχόμενο ότι η κατάσταση μπορεί να χειροτερεύσει θα πρέπει να δράσουν με σχέδιο και χωρίς πανικό, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια που υπάρχουν, ώστε και η αποσυμφόρηση των νησιών να γίνει οργανωμένα και συστηματικά στην ώρα τους και οι συνθήκες φιλοξενίας σε αυτούς που θα παραμείνουν στο νησί να είναι ανθρώπινες και με την λιγότερη όχληση στην τοπική κοινωνία που δεν μπορεί πλέον να ανεχτεί μια ανεξέλεγκτη εικόνα σε σχέση με το προσφυγικό. Όπως γράφαμε και στην αρχή τα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης, που ακόμη αναμένονται, θα κρίνουν και την αποτελεσματικότητα της για το μείζον για τα νησιά μας θέμα, που δεν μπορεί να πηγαίνει από το κακό στο …χειρότερο! Κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε και την αντίστροφη …μέτρηση για να πούμε ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο. Αναμένουμε, λοιπόν, μετά τις διαπιστώσεις και την προσγείωση στην πραγματικότητα, οι κυβερνώντες να δράσουν και να μην περιμένουν θαύματα από την Ευρώπη!