Από τους πρώτους καβγάδες με τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα για την περίπτωση της Λεμονού τον περασμένο Σεπτέμβρη στην επίσκεψη στις Βρυξέλλες και την παρερμηνεία(;) για την ύπαρξη ενός «Ειδικού Αναπτυξιακού» για τα νησιά με υπόσχεση Γιουνκέρ ως και το «άδειασμα» στην περίπτωση του «Μιχαλέλλειου» καταγραφόταν ουσιαστικά μια προαναγγελθείσα ρήξη.

Μια ρήξη του δημάρχου Λέσβου Σπύρου Γαληνού με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, που τις τελευταίες ημέρες επιβεβαιώθηκε ότι έχει επέλθει και από τον πρώτο, ο οποίος σε κάθε ευκαιρία δηλώνει πλέον ότι ο πιο επιβαρυμένος δήμος της χώρας (και) από το προσφυγικό έχει ενισχυθεί από το κράτος με μόλις 750.000 ευρώ… Η εξέλιξη αυτή βέβαια δεν αποτελεί απαραίτητα έκπληξη για το δήμαρχο, που πορεύτηκε χέρι-χέρι με την κυβέρνηση και σήκωσε τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια στις πλάτες του το προσφυγικό, απορροφώντας ο ίδιος και πολλή από τη δυσαρέσκεια της τοπικής κοινωνίας για τις κυβερνητικές ολιγωρίες.

Ωστόσο, φαίνεται ότι δημιουργούνται ήδη νέα δεδομένα τόσο για το υπόλοιπο της θητείας της σημερινής δημοτικής αρχής που προσδοκά πολλά από την κυβέρνηση (σ.σ. κολυμβητήριο, Ειδικό Αναπτυξιακό, προσφυγικό) όσο κυρίως για την τοπική κοινωνία, με το πολιτικό παιχνίδι, με ορίζοντα τόσο τις μακρινές ακόμα αυτοδιοικητικές εκλογές όσο και τις εθνικές (όποτε κι αν γίνουν), να χοντραίνει και να παίζεται πλέον σε κάθε ευκαιρία, ενδεχομένως ακόμα και στο πεδίο του «Καλλικράτη»!

Το ιστορικό της συνεργασίας

Δεν είναι και λίγα τα χαρακτηριστικά περιστατικά κατά τα οποία ο δήμαρχος Λέσβου Σπύρος Γαληνός συμπορεύτηκε με τη σημερινή κυβέρνηση σε πλείστα ζητήματα που δεν αφορούσαν απαραίτητα μόνο το προσφυγικό. Ίσως το πιο απτό παράδειγμα της ξεχωριστής γραμμής του Δήμου Λέσβου στα ζητήματα της αυτοδιοίκησης αλλά και του προσφυγικού ήταν η αποστασιοποίηση Γαληνού και από την ίδια την «αντιπολιτευτική» ΚΕΔΕ, ενώ σε πιο κοντινό πλάνο θυμάται κανείς τα κοινά ψηφίσματα δημοτικής αρχής με την αμιγώς… ΣΥΡΙΖΑ για ένα διάστημα παράταξης του «Άλλου Δρόμου» και τον εναγκαλισμό του δημάρχου με το δημοτικό σύμβουλο Γιώργο Πάλλη, που στο μεσοδιάστημα εκλέχτηκε και βουλευτής.

Η σχέση αυτή, που αναπτύχθηκε σαν μια μικρογραφία της (συγ)κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τον ΑΝΕΛικό (στις αρχές τουλάχιστον) δήμαρχο, ανέδειξε στην πορεία τον Γιώργο Πάλλη σε ένα άτυπο μέλος της δημοτικής αρχής, το οποίο μάλιστα άνοιξε με ευκολία τις πόρτες υπουργών, έφερε αρκετές φορές το δήμαρχο σε θέση να επικοινωνεί και απευθείας με το Μαξίμου και γενικά στη δημοτική αρχή τη δυνατότητα να αισθάνεται πως έχει την επικουρία της κυβέρνησης για κάθε μικρό ή μεγάλο θέμα.

Παράλληλα, δημιουργήθηκαν από τις κατ’ ιδίαν επαφές με υπουργούς και προσδοκίες, από την εποχή που ο Αλέξης Χαρίτσης διαχειριζόταν το χαρτοφυλάκιο των Δημοσίων Επενδύσεων και έδινε «ανταποδοτικά» για το Δήμο Λέσβου ύψους 3 εκ. ευρώ (που δεν δόθηκαν ποτέ) ως και τις διαδοχικές δεσμεύσεις για έκτακτη χρηματοδότηση του δήμου για τις αυξημένες ανάγκες του για το προσφυγικό, που ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν, για να φτάσουμε στο σήμερα και το Ειδικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα αλλά και το κολυμβητήριο μέσω του ΠΔΕ.

Τα γεγονότα πριν από τη ρήξη

Από την εποχή της Λεμονού όμως (Σεπτέμβριος του 2016), όπου διαπιστώθηκε πως η κυβέρνηση σχεδίαζε εν κρυπτώ τη δημιουργία μιας νέας δομής εκεί, άρχισαν οι πρώτες (σοβαρές) γκρίνιες. Ένας έντονος τσακωμός του δημάρχου με τον Γιάννη Μουζάλα εκείνη την εποχή στην Αθήνα δεν έμεινε εξάλλου κρυφός και, αν και διαψεύστηκε, εντούτοις φάνηκε πως διατάραξε καθοριστικά τις σχέσεις των δύο αντρών, για να φτάσουμε στις αρχές του Γενάρη, όταν και εκτιμήθηκε πως εξελισσόταν εκ μέρους και του δημάρχου ένα φλερτ με τη Νέα Δημοκρατία, στο αποκορύφωμα της «δοκιμασίας» των σχέσεων των δύο πλευρών, που εκτυλίχτηκε στις Βρυξέλλες και στη γνωστή ιστορία με το χάσιμο στη... μετάφραση και το «Ειδικό Αναπτυξιακό» του Γιουνκέρ.

Το «Ε» είχε γράψει από τότε πως, ειδικά σε τοπικό επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκρυβε τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός πως επικοινωνήθηκε ένα ακόμη «Ειδικό Αναπτυξιακό» παραμονές της επίσκεψης Χαρίτση στο νησί για το πρόγραμμα υποστήριξης της κυβέρνησης. Και επιβεβαιώθηκε πριν από λίγες ημέρες, με το επίσημο άδειασμα του Γιώργου Πάλλη πια προς το δήμο, όταν -με αφορμή το κώλυμα στην προοπτική εξεύρεσης νομοθετικής «φόρμουλας» για το «Μιχαλέλλειο»- ο κυβερνητικός βουλευτής (σ.σ. που είχε πάει τρεις μήνες πριν από το χέρι το δήμο στα συναρμόδια υπουργεία) έχρισε ξαφνικά ως υπεύθυνο για το αδιέξοδο του κληροδοτήματος τη δημοτική αρχή!

Η αντεπίθεση Γαληνού

 

Την τελευταία εβδομάδα όμως είναι φανερό πως ο δήμαρχος όχι μόνο δείχνει να συνειδητοποιεί ότι πιθανά το όποιο πολιτικό «κεφάλαιο» μπορεί να είχε επενδύσει στο ΣΥΡΙΖΑ εξαντλήθηκε, αλλά και πως περνάει στην αντεπίθεση. Και αν και γνωρίζει πως έχει ακόμα σημαντικούς λόγους να επιδιώκει τη διατήρηση ισορροπιών με στελέχη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση (τρέχουν οι υποθέσεις προσφυγικού, κολυμβητηρίου, και Ειδικού Αναπτυξιακού) δεν συγκρατεί πια τη δυσαρέσκειά του.

«Πήραμε μόλις 750.000 ευρώ από την κυβέρνηση, δηλαδή 0,75 λεπτά για κάθε πρόσφυγα, ως έκτακτη χρηματοδότηση», είπε χαρακτηριστικά στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και το επανέλαβε χθες στην παρουσίαση του master plan. Ακόμη, στην αντεπίθεση που εξαπολύει πλέον και με αφορμή το αδιέξοδο του «Μιχαλέλλειου» δεν βγάζει από το κάδρο ούτε την περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου, η οποία ασφαλώς και δεν είχε (φανερά τουλάχιστον) την ίδια αγαστή σχέση με την κυβέρνηση! Για την οποία δήλωσε -σε αντιπαραβολή με τη στήριξη που έτυχε από την κυβέρνηση ο δήμος- πως εκείνη χρηματοδοτήθηκε με 7,5 εκ. ευρώ για το προσφυγικό, αφήνοντας αιχμές και για το πού τελικά αυτά τα χρήματα διατέθηκαν!

 

Και τι θα γίνει;

Την ίδια ώρα βέβαια και από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον αίρει την εμπιστοσύνη της προς τον Σπύρο Γαληνό, δεν αποκλείεται να το κάνει εξαιτίας της μη ξεκάθαρης θέσης του μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Μάλιστα, στη μάχη (και) εντυπώσεων που έχει ξεκινήσει μπορεί να μην είναι τυχαίο και το «παράθυρο» της διάσπασης του δήμου που άνοιξε για τα καλά διά στόματος Σκουρλέτη και ανακοινώθηκε στη συνάντηση με την ΚΕΔΕ παρουσία και της Καλογήρου!

Όπως και να ’χει πάντως, οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν νέα δεδομένα, που θα καθορίσουν το μέλλον όχι μόνο της δημοτικής αρχής, αλλά και της τοπικής κοινωνίας, η οποία σε κάθε περίπτωση προσδοκά την παραγωγή έργου για τον τόπο και θορυβείται αν διαπιστώνει πως είναι σε «σύγκρουση» πλέον ο πρώτος και ο δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης και η κυβέρνηση βρίσκεται σε απόσταση…