Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Μπαλάκι τού πινγκ-πονγκ έχει γίνει η ευθύνη για την αντιμετώπιση του προβλήματος με τα μη επιλέξιμα προς επιδότηση βοσκοτόπια. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ λέει πως φταίει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κι εκείνο με τη σειρά του λέει πως φταίει ο ΟΠΕΚΕΠΕ.
Τίποτα ουσιαστικό δεν άλλαξε από τον περασμένο Αύγουστο, από τότε δηλαδή που χάθηκε μέρος ή το σύνολο της Εξισωτικής Αποζημίωσης επειδή βοσκοτόπια θεωρήθηκαν μη επιλέξιμα.
Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης προσανατολίζεται στο να κάνει πληρωμές με βάση τις αιτούμενες εκτάσεις από κάθε κτηνοτρόφο. Αν συμβεί αυτό, τότε όντως όλοι οι δικαιούχοι των επιδοτήσεων στα τέλη του Οκτωβρίου θα λάβουν έως το 50% του ποσού που προσδοκούσαν να λάβουν.
Πρόκειται για μια προσπάθεια μετάθεσης του προβλήματος κατά μερικούς μήνες, αφού δεν αναμένεται να βρεθεί λύση μέχρι τα τέλη του Δεκεμβρίου. Τότε έχει προσδιοριστεί να εξοφληθεί η Ενιαία Ενίσχυση του 2014 και με την πληρωμή θα φανεί το εύρος των περικοπών που έχουν γίνει στα δικαιώματα επιδότησης των κτηνοτρόφων.
Παράλληλα, το σύνολο των δικαιούχων επιδοτήσεων θα υποστεί περικοπή της τάξεως του 8,5%.
Σήμερα οι δικαιούχοι των επιδοτήσεων και ιδιαίτερα οι κτηνοτρόφοι δε γνωρίζουν τι ποσοστό των δηλωμένων βοσκοτόπων είναι επιλέξιμο προς επιδότηση, παρ’ ότι στους ψηφιακούς χάρτες που διαθέτει ο ΟΠΕΚΕΠΕ, είναι εμφανές ποιες είναι οι επιλέξιμες εκτάσεις και ποιες όχι.
Το ποσοστό των δηλωμένων βοσκοτόπων που είναι επιλέξιμο προς επιδότηση δεν αναγράφεται ούτε στις αιτήσεις Ενιαίας Ενίσχυσης, με αποτέλεσμα οι κτηνοτρόφοι να βρίσκονται στο απόλυτο σκοτάδι.
Στη Λέσβο, το έλλειμμα των επιλέξιμων προς επιδότηση βοσκοτόπων εκτιμάται πως ξεπερνάει κατά πολύ τα 400.000 στρέμματα, ενώ αντίθετα σε άλλα νησιά του Αιγαίου υπάρχει πλεόνασμα. Παρ’ όλ’ αυτά, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα για να μεταφερθεί αυτό το πλεόνασμα στη Λέσβο και να καλυφθούν οι ανάγκες των κτηνοτρόφων του νησιού. Βέβαια, όπως κατ’ επανάληψη έχουμε πει στο παρελθόν, το πρόβλημα είναι πανελλαδικό.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τής ΠΑΣΥ, ο χαρακτηρισμός μεγάλων εκτάσεων ως μη επιλέξιμων προς επιδότηση θα οδηγήσει 90.000 μικρούς κτηνοτρόφους όλης της χώρας σε απώλεια επιδοτήσεων.
Γι’ αυτό και η ΠΑΣΥ διεκδικεί τη δυνατότητα να ενεργοποιούνται τα δικαιώματα επιδότησης των κτηνοτρόφων μόνο με το ζωικό κεφάλαιο, χωρίς να είναι απαραίτητη η δήλωση εκτάσεων στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική).
Στην ουσία, ζητά να συνεχιστεί το σύστημα των ειδικών δικαιωμάτων επιδότησης που ίσχυε στην ΚΑΠ που εφαρμόζεται έως σήμερα.
Πρόστιμο-μαμούθ
Οι ελληνικές κυβερνήσεις γνώριζαν πως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τα βοσκοτόπια της χώρας πολλά χρόνια πριν το 2013. Γνώριζαν, για παράδειγμα, πως από το 2009 όφειλαν να έχουν καταρτίσει ένα σύστημα αναγνώρισης των αγροτεμαχίων, αλλά δεν το έκαναν.Η χώρα συνέχισε να δηλώνει στις κοινοτικές αρχές τεράστιες εκτάσεις ως βοσκοτόπους, οι οποίες καμμία σχέση δεν είχαν με τις προδιαγραφές που έθεταν οι κοινοτικοί κανονισμοί, ενώ παράλληλα η χώρα μας συνηγορούσε στη θέσπιση αυτών. Το αποτέλεσμα ήταν το 2012 να επιβληθεί στη χώρα μας πρόστιμο-μαμούθ, ύψους 600 εκατ. ευρώ, το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει πληρωθεί και είναι άγνωστο πότε και πώς θα γίνει αυτό.
Δυστυχώς τίποτα δε δείχνει ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί. Παρά τις κατά καιρούς ανακοινώσεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, σε πρόσφατο άρθρο της η πρώην αντιπρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ, Δήμητρα Χαλικιά, που χειρίστηκε το ζήτημα των βοσκοτόπων το 2013, σημειώνει: «Ο Εθνικός Φάκελος (σ.σ. πρόκειται για την απόφαση της κυβέρνησης που αφορά στον τρόπο εφαρμογής τής ΚΑΠ στη χώρα μας) που κατέθεσε η χώρα για την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ 2014 - 2020, εμπεριέχει στοιχεία τα οποία δε βοηθούν στην αλλαγή της κατάστασης των κτηνοτρόφων.
Δεδομένου του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί με την επιλεξιμότητα των βοσκήσιμων γαιών, θα περίμενε κανείς να γίνει μια προσπάθεια να “απελευθερωθούν” γαίες. Ένας τρόπος υπάρχει: να επανέλθουν οι γαλακτοπαραγωγοί στην καταβολή ειδικών δικαιωμάτων και αυτό γίνεται μόνο μέσα από τα κονδύλια της συνδεδεμένης ενίσχυσης.
Όταν όμως το ΥΠΑΑΤ ζητά το minimum του προϋπολογισμού για αυτήν και μέσα εντάσσει χίλιες δυο άλλες καλλιέργειες και εκτροφές, τότε δε μένουν χρήματα για τα ειδικά δικαιώματα των γαλακτοπαραγωγών. Δικαίως λοιπόν θα συνεχίσουν οι άνθρωποι να ζητούν επιλέξιμες γαίες προς βόσκηση».