Τα προβλήματα με το φετινό διαγωνισμό για τη δακοκτονία είναι γνωστά, όπως και η καθυστέρηση με τους ψεκασμούς που ήδη έπρεπε να είχαν ξεκινήσει εδώ και καιρό. Εύλογες είναι και οι ανησυχίες των ελαιοπαραγωγών από την αναποτελεσματικότητα της δακοκτονίας ειδικά φέτος που παρουσιάστηκαν αυτά τα προβλήματα και οι καθυστερήσεις, πέρα από τα συνήθη άλλα θέματα που έχουν διατυπωθεί για τον τρόπο που γίνεται η δακοκτονία. Στα πλαίσια αυτών των ανησυχιών έχει την αξία της η παρέμβαση παραγωγού από το Πλωμάρι που θέτει προς τους αρμοδίους ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις και διευκρινίσεις.

Εύλογα ερωτήματα

«Διαθέτω μια εκμετάλλευση άνω από τα 200 στρέμματα ελιές. Η αποκλειστική μου απασχόληση είναι οι ελιές. Μόνο ελιές. Ζω από τις ελιές. Αυτό που συμβαίνει φέτος με τη δακοκτονία με οδηγεί με μαθητική ακρίβεια στην καταστροφή. Βλέπω την καταστροφή να έρχεται και να μην μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν θα αναφερθώ μόνο στην καθυστερημένη έναρξη. Φέτος ξεκίνησε μια δακοκτονία χωρίς να υπάρχει έλεγχος. Θα αναφερθώ στα παρακάτω που η δημοσιογραφική σας έρευνα μπορεί εύκολα να αποδείξει ότι είναι πέρα για πέρα αληθινά», σημειώνει σε κοινοποίηση που μας έκανε, όπου μας ενημερώνει ότι:

«Οι Γεωπόνοι Τομεάρχες από τη Διεύθυνση Γεωργίας και την Περιφέρεια δεν υπάρχουν. Δεν έχουν προσληφθεί αυτοί που είναι υπεύθυνοι να ελέγχουν και επιβλέπουν τη διαδικασία. Ούτε καν ακόμη δεν έχει βγει η προκήρυξη. Ξεκινάμε λοιπόν τουλάχιστον τον πρώτο ψεκασμό χωρίς κανένα έλεγχο. Ούτε ο Εργολάβος που έχει αναλάβει το έργο έχει προσλάβει Γεωπόνους που έλεγχαν το προσωπικό της εταιρείας μιας και όπως έμαθα του το απαγόρευσαν λόγω μείωσης προϋπολογισμού και περικοπών. Κανείς λοιπόν δεν θα ελέγχει.

Σε ερώτηση μου σε Αρχιεργάτη σε χωριό του Πλωμαρίου αν θα ψεκάσει το κτήματά μου που βρίσκονται σε ορεινή περιοχή που απάντησε με θράσος ΟΧΙ γιατί λόγω περικοπών δεν θα έχει ζώο να μεταφέρει το σκεύασμα ψεκασμού. Κοίταξα τους πίνακες ανακοινώσεων για να δω το πρόγραμμα του ψεκασμού για τα υπόλοιπα μου αγροτεμάχια και μέχρι σήμερα το πρωί κανείς αρχιεργάτης δεν είχε βγάλει καμία ανακοίνωση όπως γινόταν τα περασμένα χρόνια. Είπαμε χωρίς έλεγχο».

Και δακοπαγίδες εργολαβία

Ενώ σε άλλο σημείο της ενημέρωσης του υπογραμμίζει: «Ακόμη και οι δακοπαγίδες φέτος θα είναι εργολαβία. Το έργο το πήρε συνεταιρισμός χωριού του Γέρας για όλο το νησί με τον Πρόεδρό του να έχει άμεση σχέση με τη Δ/νση Γεωργίας. Αν αυτό είναι νόμιμο σίγουρα δεν είναι ηθικό. Δεν μ’ απασχολεί το ηθικό όσο ότι το γεγονός ότι ούτε εκεί θα γίνει δουλειά. Ενώ κάθε ημέρα ελέγχου αλλαγής παγίδας περιλάμβανε 25 δακοπαγίδες και πληρωμή ενός ημερομισθίου από φέτος για να βγάλει περισσότερα χρήματα ο εργολάβος υποχρεώνει τους παγιδοθέτες να αλλάζουν 50 - 60 παγίδες την ημέρα ώστε να βγάλει περισσότερα χρήματα ο εργολάβος. Επομένως και εκεί κανένας έλεγχος. Δεν θέλω να αναφερθώ στα υπόλοιπα γνωστά προβλήματα της δακοκτονίας που ισχύουν κάθε χρόνο. Αναφέρω μόνο στα πρόσθετα προβλήματα που αφορούν τη φετινή χρονιά».

Θα στραφώ νομικά

Και καταλήγει: «Επειδή δεν υπάρχει άλλος τρόπος να προστατεύσω την εργασία μου, τον ιδρώτα μου και την περιουσία μου σκέφτομαι πλέον σοβαρά μαζί με άλλους ελαιοπαραγωγούς να στραφώ νομικά κατά της Διεύθυνσης Γεωργίας, της Περιφέρειας και των Εργολάβων».

Ενώ προσθέτει ότι η επιστολή του στόχο έχει κυρίως να παρακινήσει να ασχοληθούμε με το θέμα, μιλώντας όχι μόνο με τη Δ/νση Γεωργίας και τους Εργολάβους αλλά με τους ελαιοπαραγωγούς και να δούμε στα χωριά τι συμβαίνει. Είναι πάντως πρόβλημα ένα τέτοιο θέμα όπως η δακοκτονία να αντιμετωπίζεται σαν να είναι πάρεργο και όχι μείζονος σημασίας για μια από τις πιο παραγωγικές δραστηριότητες του νησιού που έχει άμεση επίπτωση στην ποιότητα του ονομαστού τοπικού προϊόντος, του λεσβιακού ελαιολάδου με τις τόσες βραβεύσεις και διακρίσεις.