Τους εκατοντάδες δωρητές -και την Ομογένεια του Μόντρεαλ και της βόρειας Αμερικής- για την πρόοδο των εργασιών στο «Σπίτι της Αμερικής και του Καναδά» στο Καγιάνι, ενημέρωσε η «Καναδική Πρωτοβουλία για τη Λέσβο», με σειρά φωτογραφιών και με το μήνυμα ότι «τα έργα ανακαίνισης του παλιού αρχοντικού έχουν ήδη ξεκινήσει».

Όπως έχει γράψει ο «Εθνικός Κήρυξ», με πρωτοβουλία του πρώην πρέσβη του Καναδά στην Ελλάδα, Ρόμπερτ Ουίλιαμ Πεκ, και με την συνεργασία του «Χαμόγελου του Παιδιού», οργανώθηκε μια μεγάλης κλίμακας ερανική προσπάθεια -διάρκειας εννέα μηνών- ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα με σκοπό την ανακαίνιση και μετατροπή παλιάς αρχοντικής οικίας στη Μυτιλήνη σε ξενώνα φιλοξενίας παιδιών.

Το αρχοντικό βρίσκεται σε οικόπεδο τεσσάρων στρεμμάτων στο Καγιάνι και πέρασε στη δικαιοδοσία του «Χαμόγελου του Παιδιού» χάρη στη δωρεά της αείμνηστης Νέλλης Μπίνου, λίγο πριν φύγει από τη ζωή το 2014, γόνου γνωστής και εύπορης οικογένειας της Λέσβου. «Ήταν ένας εκπληκτικός άνθρωπος, που είχε εκτιμήσει τη δουλειά που κάνουμε και όσο ήταν ακόμα εν ζωή, μας έκανε αυτή την τιμή, που σε δύσκολους καιρούς είναι πολύτιμη για το έργο μας, ειδικά όταν το προηγούμενο διάστημα δώσαμε μάχη για τα παιδιά στην Ελλάδα ώστε να μην κλείσουν οι δομές της εναλλακτικής οικογένειας», ανέφερε στο «Ε» ο πρόεδρος του εθελοντικού οργανισμού, Κώστας Γιαννόπουλος. Η νέα αυτή δομή, με την ολοκλήρωσή της, θα παρέχει στέγη και τροφή σε τουλάχιστον 25 παιδιά προσφύγων αλλά και σε Ελληνόπουλα.

Η «Καναδική Πρωτοβουλία για τη Λέσβο» ενημέρωσε ότι ήδη είναι σε φάση ολοκλήρωσης οι οικοδομικές εργασίες (ενίσχυση με τσιμέντο κ.ά.), ενώ προχωρά η τοποθέτηση ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων και η περίφραξη του χώρου. Υπολογίζεται ότι «σε λίγες εβδομάδες» το οίκημα θα είναι έτοιμο να παραδοθεί στο «Χαμόγελο του Παιδιού» και ν’ ανοίξει τις πόρτες του για την φιλοξενία των πρώτων παιδιών.

Το ποσό που συγκεντρώθηκε

Η ερανική προσπάθεια, έλεγε προ ημερών στον «Εθν. Κηρ.», η Μαρία Φωτοπούλου, η οποία -μαζί με την αντιπρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ, Ζωή Μπάτση- ήταν εκ των πρωτεργατών της «Καναδικής Πρωτοβουλίας για τη Λέσβο», είχε ως αρχικό στόχο τη συγκέντρωση 140.000 καναδικών δολαρίων.

Οργανώθηκαν εκδηλώσεις στο Μόντρεαλ και στη Νέα Υόρκη, δημιουργήθηκε πλατφόρμα ηλεκτρονικής κατάθεσης δωρεών, ευαισθητοποιήθηκε η Παροικία και τελικώς το συνολικό ποσό που συγκεντρώθηκε έφτασε τα 214.476 καναδικά δολάρια.

Η πρώτη σημαντική δωρεά είχε έρθει από τον ίδιο τον κ. Πεκ, ο οποίος και υποστήριξε με θέρμη το όλο το εγχείρημα, στη μνήμη αγαπημένου του προσώπου αλλά και υπό την ανάγκη να στηριχθούν τα παιδιά των προσφύγων που φτάνουν στο νησί, θέμα που συχνά απασχολεί τα καναδικά Μέσα Ενημέρωσης.

Το «Σπίτι της Αμερικής και του Καναδά» προορίζεται να φιλοξενήσει τόσο ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, όσο και παιδιά ελληνικής ή άλλης καταγωγής που έχουν απομακρυνθεί από το οικογενειακό τους περιβάλλον, όπως έλεγε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Μόντρεαλ, ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού», Κώστας Γιαννόπουλος.

«Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια διπλή κρίση. Η μια κρίση είναι η οικονομική, η άλλη είναι η προσφυγική κρίση. Έχουμε, λοιπόν, χρέος να στηρίξουμε τα παιδιά, να παράσχουμε βοήθεια, να σταθούμε δίπλα τους», πρόσθεσε ο κ. Γιαννόπουλος. Με την υπόμνηση ότι η δωρεά των ομογενών ήταν κρίσιμη ώστε να καλυφθεί ένα σημαντικό κενό στη φιλοξενία των προσφυγόπουλων.

Να σημειωθεί ότι τα 214.476 δολάρια προήλθαν από: 67.680 δολάρια από τις on line δωρεές, 55.000 δολάρια από τη δωρεά της εταιρείας συστημάτων ασφαλείας «Lanvac» και 91.596 δολάρια από το διήμερο εκδηλώσεων (Γιορτή κρασιού) που φιλοξενήθηκε στο Κοινοτικό Κέντρο «Αδριανός Μαρής» στο Μόντρεαλ, με τη συμμετοχή καλλιτεχνών από την Ελλάδα.

Ποια ήταν η Νέλλη Μπίνου

Το παλιό αρχοντικό δωρίθηκε στο «Χαμόγελο του Παιδιού» από την αείμνηστη Νέλλη Μπίνου, γόνο εύπορης οικογένειας του νησιού. Φωτογραφία: «Καναδική Πρωτοβουλία για την Λέσβο»

Στο τελευταίο τεύχος (αρ. 53) της «Αιολίδας», που εκδίδει η «Λεσβιακή Παροικία», η συμμαθήτριά της, γιατρός παθολογοανατόμος - κυτταρολόγος, Νέδα Βουτσά - Περδίκη, αναφέρεται στην ευαισθησία και τη γαλαντομία της Νέλλης Μπίνου.

Θυμάται από το σχολείο: «Ήμασταν παιδιά όταν το 1940, με τη μεταρρύθμιση της χρονιάς εκείνης, περάσαμε με μια μικρή διαδικασία εξετάσεων από τη Δ΄ Δημοτικού, στο Γυμνάσιο Θηλέων. Νιώθαμε περηφάνια να φορέσουμε τη μαύρη ποδιά με το άσπρο γιακαδάκι και την άσπρη κορδέλα στα μαλλιά, αλλά δεν προλάβαμε να χαρούμε. Από την πρώτη κιόλας ημέρα τα σχολεία έκλεισαν. Ήρθε ο πόλεμος!».

Για τη Νέλλη Μπίνου γράφει: «Η όμορφη και πλούσια Νέλλη είχε πιο πλούσια αισθήματα αγάπης, μετριοφροσύνης και αξιοπρέπειας, δύσκολα να χωρέσουν σε λέξεις. “Κυρά Νέλλη” έλεγαν οι άνθρωποι του χωριού στο Καγιάνι με την άνεση του δικού τους ανθρώπου, στη βοήθεια και τα μαστορέματα του σπιτιού της στο Καγιάνι. Της άρεσε τον λίγο καιρό που περνούσε εκεί, μικρή ανάπαυλα στη θορυβώδη Αθήνα».

Στη Γερμανική Κατοχή, αναφέρει για την οικογένεια Μπίνου και τη μεγάλη πείνα: «Οι πεινώντες και διψώντες εύρισκαν καταφύγιο στην πόρτα τους και η Νέλλη από μικρό κοριτσάκι θυμάμαι να περιποιείται τους έχοντες ανάγκη βοηθείας. Το σπίτι της στη Χώρα, αυτό το μικρό παλατάκι με θησαυρούς στο εσωτερικό του, πρόσφερε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου έναντι συμβολικού ποσού».

Η Νέλλη Μπίνου «έφυγε» από τη ζωή στις 11 Σεπτεμβρίου 2014.