Ήταν 3 Αυγούστου του 2014 όταν η ISIS σε συνεργασία με τους Άραβες επιτέθηκαν σε χωριό του Ιράκ, απάγοντας 7.000 κορίτσια, σκοτώνοντας περισσότερους από 10.000 άντρες και εξαναγκάζοντας τους ντόπιους να τραπούν σε φυγή, μιας και τα όπλα που είχαν στη διάθεσή τους ήταν πολύ ελαφριά. Ανάμεσά τους ήταν και ο Χαλέντ, ένας Ιρακινός Γεζίντι, ο οποίος προσέφυγε στην Ελλάδα πριν από πέντε περίπου μήνες, προκειμένου να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο γι’ αυτόν και την οικογένειά του. Σήμερα ο Χαλέντ βρίσκεται στο Kara Tepe της Λέσβου, όπου και τον συναντήσαμε για να μας μιλήσει σχετικά με την εμπειρία που έζησε μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα, αλλά και για τη ζωή του εδώ.

 «Τον Αύγουστο του 2014 επιτέθηκαν στο χωριό μου. Δεν αποφασίσαμε να φύγουμε από το Ιράκ, εξαναγκαστήκαμε να φύγουμε. Το ISIS συνεργάστηκε με τους Άραβες και επιτέθηκαν στην περιοχή μας επειδή είμαστε Γεζίντι.. Όλοι φύγαμε από το χωριό και περπατούσαμε στα βουνά, γιατί δεν ήταν εύκολα προσβάσιμα από την ISIS. Κάποια στιγμή, χώρες ανά τον κόσμο συμφώνησαν να ανοίξουν έναν ανθρωπιστικό διάδρομο οκτώ χιλιομέτρων έως τη Συρία, μέσω των βουνών και έτσι διαφύγαμε. Πολλά παιδιά πέθαναν από δίψα και πείνα.»

Τελικά, καταφέραμε να περάσουμε χωριό-χωριό στη Συρία, και από εκεί στην Τουρκία, όπου μείναμε δεκαπέντε μέρες. Ύστερα φτάσαμε εδώ, στην Ελλάδα, πριν από περίπου πέντε μήνες.

«Έχω χάσει κι εγώ μέλη της οικογένειάς μου»

Η γυναίκα μου έχασε το θείο της, τον σκότωσαν και αυτόν και τον γιο του. Κι εγώ έχω χάσει μέλη της δικής μου οικογένειας, τις κόρες του θείου μου, τις σκότωσαν.

Τώρα ζω με δύο από τα παιδιά μου εδώ∙ έχω άλλα δύο στο Ιράκ και άλλα τέσσερα που κατάφερα να τα στείλω με τον θείο τους στη Γερμανία πριν από έναν χρόνο, όταν τα σύνορα ήταν ανοιχτά και η μετακίνηση ευκολότερη.

Θα θέλαμε να επανενωθούμε με τα παιδιά μας από τη Γερμανία και το Ιράκ. Ωστόσο, δεν πιστεύουμε ότι η περιοχή θα είναι ασφαλής στο μέλλον, εκτός κι αν λάβουμε διεθνή προστασία.

«Εδώ νιώθουμε ασφαλείς»

Η ελληνική κοινωνία μας υποδέχτηκε καλά∙ είμαστε ευγνώμονες στους Έλληνες και στις ανθρωπιστικές οργανώσεις που μας βοήθησαν.

Το μόνο πράγμα που θέλουμε είναι να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας θα έχουν μια καλή ζωή, ότι θα εγκατασταθούμε εδώ και θα έχουμε αξιοπρεπείς ζωές.

«Όλα τα παιδιά μου έχουν φιλοδοξίες»

Τα παιδιά μου δεν πηγαίνουν στο σχολείο εδώ και τρία χρόνια, μετά από τα γεγονότα του Αυγούστου του 2014. Όλα τα παιδιά μου έχουν φιλοδοξίες. Αν συνεχίσουν το σχολείο, μετά θα βρουν δουλειές. Η κόρη μου η μεγάλη θέλει να γίνει γιατρός, η άλλη μου η κόρη θέλει να γίνει μηχανικός, ο γιος μου ήταν στην τελευταία τάξη του Πανεπιστημίου. Φυσικά και έχουνε φιλοδοξίες, αλλά χρειάζονται ευκαιρίες.

Με τη θέληση του θεού, είμαστε αισιόδοξοι ότι θα καταφέρουμε να έχουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε.

«Θέλουμε ο κόσμος να ρωτάει για εμάς»

Προς το παρόν, είμαστε εδώ περίπου 6 μήνες χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται με τα χαρτιά μας. Θέλουμε ο κόσμος να ρωτάει για εμάς. Θέλουμε ο κόσμος να νοιάζεται για εμάς.»

Οι Γεζίντι, ή Γιαζίντι είναι κουρδική εθνοθρησκευτική ομάδα με ινδοϊρανικές ρίζες. Ζουν κυρίως στην επαρχία της Νινευή του βορείου Ιράκ, αλλά τα τελευταία χρόνια βρίσκονται διασκορπισμένοι σε πολλά μέρη της Ασίας και της Ευρώπης, όπου μεταναστεύουν για να ξεφύγουν από το στόχαστρο των τζιχαντιστών.

Ο αριθμός των Γεζίντι ανέρχεται περίπου στις 700.000 παγκοσμίως, σύμφωνα με αφιέρωμα της Washington Post, αλλά η πλειονότητα της κοινότητας συγκεντρώνεται στο βορρά του Ιράκ. Πριν τις επιθέσεις και την κατάληψη εκ μέρους των τζιχαντιστών, η πόλη Σιντζάρ ήταν το κέντρο τους.

Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους επιτέθηκαν στα χωριά των Γεζίντι γύρω από το όρος Σιντζάρ, εκδιώκοντας από τις εστίες τους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Όσοι δεν πρόλαβαν να φύγουν, σφάχτηκαν.

Στις 10 Αυγούστου 2016 η αμερικανική διπλωματία κατήγγειλε στην ετήσια έκθεσή της το έγκλημα που διαπράττει η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) εναντίον των μειονοτήτων των Χριστιανών, των Σιιτών και των Γεζίντι. Αντίστοιχα, ένα χρόνο πριν, ο ΟΗΕ είχε συμπεριλάβει τις επιθέσεις του ΙΚ κατά της μειονότητας των Γεζίντι στα πιο σοβαρά διεθνή εγκλήματα – εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία.