Μια μακάβρια ιστορία γραφειοκρατικής τρέλας βγαίνει από τις υπηρεσίες του Δήμου Λέσβου, οι οποίες λειτουργώντας (ως όφειλαν) κατά γράμμα, κατάφεραν πάντως και… δημοπράτησαν ως βοσκότοπο το χώρο που έχει διαμορφωθεί στο Κάτω Τρίτος και λειτουργεί εδώ και μήνες ως κοιμητήριο για τους πρόσφυγες! Με το μίσθωμα λοιπόν 10 στρεμμάτων περίπου, που έχει δώσει ανάπαυση σε 75 ψυχές που χάθηκαν στη μεγάλη ανθρωπιστική τραγωδία, όχι μόνο να δημοπρατείται, αλλά να βρίσκει και πλειοδότη, ο οποίος πήγε χθες στο κομμάτι που νομίμως νοίκιασε και το… κλείδωσε!

Σημείωση bonus της φοβερής αυτής εξέλιξης, είναι πως σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο ιδιώτης που νοίκιασε το χώρο, ήταν ο ίδιος που τον νοίκιαζε και στο πρόσφατο παρελθόν, πριν ο Δήμος με διαδικασίες… fast track, τον δεσμεύσει για να βάλει τέλος στο αδιέξοδο με την ταφή των εκατοντάδων προσφύγων από τα ναυάγια του περσινού θλιβερού Οκτώβρη. Με το γράμμα του νόμου δηλαδή, αλλά και την περίεργη επιμονή του ιδιώτη να νοικιάσει ένα… κοιμητήριο, να εκδικούνται την εκ των υστέρων «νομιμοποίηση» από πλευράς Δήμου, δημιουργίας χώρου ταφής των προσφύγων και να «κερδίζουν» κατά κράτος την κοινή λογική. Κι αν κάποιος διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, δικαίως πιστεύει ότι μοιάζει με φάρσα το όλο σκηνικό, ας μη γελάσει. Γιατί ένα κοριτσάκι που χάθηκε στη θάλασσα πριν από 10 ημέρες, περιμένει ως σήμερα την ελάχιστη λύτρωσή του στο νεκροτομείο του «Βοστανείου», αφού επί του παρόντος το κοιμητήριο είναι… κλειδωμένο!

Πόσα ρεπορτάζ είχαν γραφτεί για το μακάβριο, αλλά και γραφειοκρατικό αδιέξοδο που είχε προκύψει με το θέμα της ταφής των προσφύγων...

Το ιστορικό του αδιεξόδου

Από τη μία η γραφειοκρατική δυσκαμψία, αλλά και η παντελής έλλειψη ευελιξίας άλλων φορέων που θα μπορούσαν να συμβάλλουν, και από την άλλη η ιδιαιτερότητα της μουσουλμανικής θρησκείας σε συνδυασμό με τους δεκάδες νεκρούς πρόσφυγες του πρώτου χειμώνα της προσφυγιάς, είχε γεμίσει με εκατοντάδες σορούς το νεκροτομείο του «Βοστάνειου» Νοσοκομείου. Παρεμβάσεις επί παρεμβάσεων έπεφταν στο κενό, ενώ και οι τότε διαδικασίες εξεύρεσης νέου χώρου για την ταφή των προσφύγων, σκόνταφταν επάνω μέχρι και στο… Πολεοδομικό Σχέδιο της Πόλης! Παράλληλα η προοπτική επέκτασης τμήματος του νεκροταφείου του Αγ. Παντελεήμονος, έκρυβε ακόμα έναν κυκεώνα εγκρίσεων και αδειών, για να δοθεί τελικά μία αυτονόητη κανονικά λύση, λίγο έξω από τα -κάποιες στιγμές εξωφρενικά- στενά περιθώρια του νόμου χάρη στην αποφασιστικότητα της δημοτικής αρχής. Η οποία εκείνη τη δύσκολη περίοδο μεταξύ Νοέμβρη - Δεκέμβρη, πήρε την πολιτική απόφαση δημιουργίας χώρου που θα λειτουργούσε ως κοιμητήριο σε δημοτικό κτήμα στο Κάτω Τρίτος και το μακάβριο αδιέξοδο βρήκε ένα τέλος. Βρήκε πράγματι όμως

Η τρύπα που… τρύπωσε ο ιδιώτης

Οι διαδικασίες βεβαίως ήταν… fast track και η «νομιμοποίησή» τους εκ των υστέρων, καθώς στην πραγματικότητα υπήρξε μόνο απόφαση του τοπικού συμβουλίου της κοινότητας του χωριού, για να δημιουργηθεί προσφυγικό κοιμητήριο. Η υπόθεση κάπου ξεχάστηκε, αλλά το κοιμητήριο του Κάτω Τρίτους λειτούργησε, δίνοντας το ελάχιστο που θα μπορούσε να δοθεί στις οικογένειες των θυμάτων της ανθρωπιστικής κρίσης. Σήμερα δε, 75 πρόσφυγες και μετανάστες που έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν τη «γη της Επαγγελίας», κείτονται εκεί και η ιδιαιτερότητα του χώρου, αποτέλεσε σημείο ενδιαφέροντος για δεκάδες ξένα δίκτυα που κάλυψαν την σύγχρονη τραγωδία της ανθρωπότητας. Το αδιέξοδο όμως, δεν τελείωσε. Καθώς οι υπηρεσίες του Δήμου και το κράτος γενικά, αν αποφασίσουν να λειτουργήσουν όπως πρέπει, το κάνουν με «χειρουργική ακρίβεια». Και η ιδιαιτερότητα του κοιμητηρίου του Κάτω Τρίτους, δεν «πέρασε» στις υπηρεσίες που καταγράφουν την περιουσία του Δήμου και προωθούν τις σχετικές δημοπρασίες ακινήτων, αγροτεμαχίων κτλ., και έτσι ο επίμαχος χώρος περίπου 10 στρεμμάτων, βγήκε σε δημοπρασία μαζί με πολλές άλλες σ’ όλη τη Λέσβο. Ο ιδιώτης που τη «χτύπησε», ήταν ο ίδιος που το είχε μισθώσει και πριν γίνει αυτό κοιμητήριο -το γνώριζε δηλαδή- και πριν από λίγες ημέρες και τυπικά το ξαναπήρε στην κατοχή του. Κι έτσι πήγε ένα ωραίο πρωί και το… κλείδωσε! Εκθέτοντας αφενός τους χειρισμούς της δημοτικής αρχής, αλλά -αν είμαστε δίκαιοι- και τον ίδιο του τον εαυτό. Γιατί αποδεδειγμένα γνώριζε ότι επρόκειτο να νοικιάσει ένα κοιμητήριο και μόνο ο ίδιος καταλαβαίνει τι όφελος(;) μπορεί να έχει από την ενέργειά του αυτή…

«Meaculpa…»

Το «Ε» επικοινώνησε με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Ποιότητας Ζωής, Νίκο Καρασάββα, για αυτή την ιστορία γραφειοκρατικής τρέλας και ο ίδιος δεν υποβάθμισε το θέμα, ούτε αποποιήθηκε των όποιων ευθυνών του. «Είναι ένα λάθος μας, λάθος μου αν προτιμάτε, το ότι δεν ενημερώθηκαν οι υπηρεσίες μας και έβγαλαν σε δημοπρασία το χώρο. Όπως και τότε όμως που μόνο ο Δήμος είχε βάλει πλάτη να βρεθεί λύση στο αδιέξοδο με τις εκατοντάδες σορούς των προσφύγων, έτσι και τώρα θα αποκαταστήσουμε το πρόβλημα», σχολίασε, ενώ αποκάλυψε πως το νέο… αδιέξοδο υπέπεσε στην αντίληψη του Δήμου, όταν δεν κατέστη δυνατό να ταφεί ένα μικρό κοριτσάκι που έχασε πριν από 10 ημέρες τη ζωή του. Παράλληλα ξεκαθάρισε πως ο χώρος που λειτουργεί ως κοιμητήριο, έχει όλες τις απαιτούμενες άδειες από το Δασαρχείο, την Αρχαιολογία, αλλά και τα πιστοποιητικά που αποδεικνύουν ότι δεν επηρεάζεται ο υδροφόρος ορίζοντας. Ωστόσο ο κ. Καρασάββας δεν θέλησε να μας εξηγήσει το πώς σκέφτεται ο Δήμος να πάρει… πίσω ουσιαστικά το κοιμητήριο, αλλά ούτε και να σχολιάσει την ενέργεια του ιδιώτη, που πάντως κατάφερε να… ξεγυμνώσει τις υπηρεσίες του Δήμου και τη δημοτική αρχή.