Οι εκδόσεις «Μένανδρος» που διατηρούν στην Αθήνα οι Αγιασώτες Χρήστος και Μαρία Τακιδέλλη, κυκλοφόρησαν πριν λίγο καιρό ένα εντυπωσιακό και συγχρόνως συγκινητικό έργο. Συγκέντρωσαν ύστερα από επίμονη και επίπονη έρευνα ένα μεγάλο αριθμό εφημερίδων που κυκλοφόρησαν παράνομα την περίοδο της γερμανικής κατοχής (1941 - 1944).

Τις ανατύπωσαν με τη μέθοδο της ομοιογραφίας, τις κατηγοριοποίησαν ανά έτος και τις στέγασαν σε μια πανέμορφη κασετίνα μαζί με ένα εισαγωγικό κείμενο του δημοσιογράφου Δήμου Λεβιθόπουλου, ο οποίος ανάμεσα στα άλλα γράφει: «Όταν μιλάς για Κατοχή, μιλάς για Αντίσταση. Κι όταν μιλάς για Αντίσταση, το πρώτο που λες είναι “Απαγορευμένος Αντιστασιακός Τύπος”. Εφημερίδες χειρόγραφες, ή στον πολύγραφο, και δεκάδες τυπωμένες σε μικρά επίπεδα πιεστήρια, σε πρόχειρα τυπογραφεία κρυμμένα σε σοφίτες, σε υπόγεια, αλλά και πάνω στα βουνά, αποτελούν το κρυφό σχολειό της λευτεριάς των αδούλωτων Ελλήνων. Ήταν μια μορφή ατσαλένιας αντίστασης, όχι μόνο γι’ αυτούς που έγραφαν, τύπωναν και διακινούσαν τον παράνομο Tύπο, παίζοντας τη ζωή τους κορώνα - γράμματα.

Αλλά και όποιος έπαιρνε το τυλιγμένο “χαρτάκι”, το παράχωνε στον κόρφο του και έτρεχε με την ψυχή στο στόμα, να το διαβάσει με τους δικούς του, κι αυτός έκανε αντίσταση, γιατί τα ίδια φρικτά βασανιστήρια κι ο θάνατος τον περίμεναν, αν γινόταν αντιληπτός.

Επιδιώξαμε, σε αυτό το “πανόραμα” του κατοχικού παράνομου Τύπου να υπάρχουν, αντιπροσωπευτικά, όσο περισσότερες εφημερίδες είναι δυνατόν, από όλες τις οργανώσεις της εποχής εκείνης, όλων των πολιτικών φρονημάτων και των ιδεολογιών.

Ο αριθμός των παράνομων εφημερίδων που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής, υπολογίζεται, πάντα κατά προσέγγιση, ότι ξεπερνάει τις 250 (!), νούμερο τεράστιο, αν ληφθεί υπόψη ότι σε καμμία άλλη κατεχομένη χώρα της Ευρώπης, ούτε και σ’ αυτήν τη Γαλλία, δεν υπήρξαν τόσο πολλές αντιστασιακές εφημερίδες».

Να μερικοί τίτλοι τέτοιων εφημερίδων: Αγωνιστής, Αντιφασίστας, Απελευθερωτής, Γροθιά, Εκδικητής, Δημοκρατική φλόγα, Διεθνιστής, Εθνική Επανάσταση, Ελληνικόν Αίμα, Κόκκινη Σημαία, Λαοκρατία, Λευτεριά, Πατριώτης, Νέα Γενιά, Μαχόμενη Ελλάς κ.ά..

Στην κασετίνα μαζί με τις εφημερίδες περιέχεται ένας επιπλέον φάκελος, με διάφορα ντοκουμέντα, εφημερίδες νόμιμες πια, περιοδικά, προκηρύξεις, δελτία ενημέρωσης και... «διαφωτίσεως» μικρό μεν, αλλά ενδεικτικό δείγμα του “νόμιμου” λογοκριμένου Τύπου της Κατοχής.

Ο Δήμος Λεβιθόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1959, σπούδασε δημοσιογραφία-δημοσιολογία. Από νεαρή ηλικία εργάσθηκε ως δημοσιογράφος, σε όλη την κλίμακα της ιεραρχίας, από ρεπόρτερ έως διευθυντικό στέλεχος μεγάλων εφημερίδων και περιοδικών. Διετέλεσε σύμβουλος εκδόσεων και διευθυντής του δημοσιογραφικού συγκροτήματος «Αθηναϊκές Εκδόσεις Α.Ε.».