Η μία στις τρεις οικογένειες των οποίων έως τώρα είχαν γίνει δεκτά τα παιδιά στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Λέσβου, δε θα πλήρωνε τροφεία γιατί το εισόδημά της δεν ξεπερνούσε τις 7.500 ευρώ. Μετά όμως την αποδοχή της ένστασης που υπέβαλαν γονείς κατά της απόφασης αύξησης των τροφείων, επανέρχεται σε ισχύ το παλιό καθεστώς, βάσει του οποίου ακόμη και οι μη έχοντες εισόδημα θα πληρώνουν στη Μυτιλήνη 45 ευρώ το μήνα για τροφεία ή 120 ευρώ αν τα παιδιά τους πηγαίνουν στο Σταθμό της Μόριας ή στο Σταθμό «Μαρία Αμπατζή». Αυτοί που δε θα πληρώσουν όσο τους αναλογούσε με τις αυξήσεις, είναι εκείνοι που δικαιώθηκαν κι είχαν εισοδήματα, μεσαία ή υψηλότερα, από 20 χιλιάδες ευρώ και πάνω, οι οποίοι γλυτώνουν μηνιαίως από λίγα έως και αρκετά ευρώ.

Το «Ε» με συγκρίσεις τιμών είχε αναδείξει το προηγούμενο διάστημα κι όσο κρατούσε η αντιπαράθεση μεταξύ Οργανισμού Κοινωνικής Παρέμβασης και Αλληλεγγύης και μερίδας των γονέων, πως οι αυξήσεις που είχαν αποφασιστεί στοχεύουν αποκλειστικά στα υψηλά εισοδήματα κι ευνοούν τα χαμηλότερα. Με την επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς, σε πολλές περιοχές, όχι μόνο ζημιώνονται τα φτωχά νοικοκυριά, αλλά καλούνται να επιβαρυνθούν και με το κόστος της όποιας κοινωνικής πολιτικής ασκείται μέσω της διαδικασίας φύλαξης βρεφών και νηπίων. Ή αλλιώς, οι φτωχοί «πληρώνουν το μάρμαρο» για να πληρώσουν λιγότερα οι ευκατάστατοι, τουλάχιστον στη Μυτιλήνη, γιατί μία ακόμη αδικία που επανέρχεται στο προσκήνιο, αφορά στη μη ισότιμη αντιμετώπιση των δημοτών όλων των δημοτικών ενοτήτων του ενιαίου Δήμου, αφού άλλα θα πληρώνει ο Αγιασώτης, άλλα ο Καλλονιάτης, άλλα ο Μυτιληνιός.

Δεκτή η ένσταση
Χθες, με ανακοίνωσή του, ο υπό ίδρυση Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Βρεφών και Παιδιών Λέσβου δημοσιοποιούσε την ικανοποίησή του για την απόφαση της γενικής γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, Χριστιάνας Καλογήρου, με την οποία και έγινε δεκτή ένσταση την οποία είχαν υποβάλει γονείς κατά των αυξήσεων που επιβλήθηκαν στα τροφεία.

Θυμίζουμε πως η απόφαση που εισηγήθηκε η πρόεδρος του Οργανισμού, Αναστασία Αντωνέλλη, και απορρίφθηκε με την αποδοχή της ένστασης - για τυπικούς λόγους, αλλά και ελλιπή αιτιολόγηση -, αφορούσε στην επιβολή των ίδιων τροφείων στο σύνολο των παιδικών σταθμών του νησιού, και για όλους, ιθαγενείς και αλλοδαπούς, βάσει διαβάθμισης ανάλογης του εισοδήματος.

Στο πλαίσιο αυτό, σε όλη την επικράτεια του Δήμου Λέσβου οι έχοντες οικογενειακό εισόδημα έως 7.500 ευρώ δε θα πλήρωναν ούτε ένα ευρώ τροφεία, όσοι είχαν από 7.501 έως 11.500 ευρώ εισόδημα θα κατέβαλλαν 30 ευρώ το μήνα, από 11.501 έως 15.500 θα πλήρωναν 40 ευρώ, από 15.501 έως 19.500 θα έδιναν 60 ευρώ, από 19.501 έως 24.500 θα πλήρωναν 80 ευρώ και ούτω καθεξής, με ανώτατο πλαφόν τα τροφεία ύψους 200 ευρώ για εισοδήματα από 60.000 και πάνω.


45 ευρώ μίνιμουμ στη Μυτιλήνη

Απ’ τις 220 αιτήσεις που έγιναν αρχικά αποδεκτές, οι 68 οικογένειες, σύμφωνα με την κ. Αντωνέλλη, επειδή είχαν εισοδήματα κάτω των 7.500 ευρώ δε θα πλήρωναν τροφεία. Στην προοπτική, αν γίνουν οι προσλήψεις των 16 εργαζομένων που έχουν εγκριθεί, να αυξηθεί ο αριθμός των βρεφών/νηπίων σε 580 σε όλο το νησί, οι 68 περιπτώσεις θα ήταν πολλαπλάσιες. Και αυτό γιατί ενώ πέρυσι το μέσο εισόδημα των οικογενειών που είχαν παιδιά στους παιδικούς σταθμούς ήταν της τάξης των 20.200 ευρώ, φέτος, λόγω της κρίσης, αναμενόταν να πέσει κάτω απ’ τις 15.000 ευρώ.

«Δεν είναι η πρώτη φορά που το υποστηρίζω, αλλά θεωρώ ότι η προσφυγή έγινε από γονείς που όντως θίγονταν απ’ τις αυξήσεις, ήταν δηλαδή στην κατηγορία εκείνων που έχουν εισόδημα άνω των 25.000 ευρώ και θα επιβαρύνονταν κλιμακωτά από πέντε ή και περισσότερα ευρώ το μήνα. Γιατί πρόκειται για ένα club υψηλόμισθων που πέτυχαν το βάρος της άσκησης κοινωνικής πολιτικής να βαρύνει τους πολύ φτωχούς», τόνισε η κ. Αντωνέλλη.

Η πρόεδρος του Οργανισμού Κοινωνικής Παρέμβασης και Αλληλεγγύης, για να γίνουν καλύτερα οι συγκρίσεις, ανέφερε ενδεικτικά πως οι τιμές των τροφείων που ίσχυαν και τώρα με την αποδοχή της προσφυγής θα ισχύουν (σημ.: οι τιμές των τροφείων πρέπει να αναρτηθούν πριν τις εγγραφές), είναι για τη Μυτιλήνη 45 ευρώ το μήνα για εισοδήματα έως 10.000 ευρώ, 60 ευρώ για εισοδήματα έως 20.543 ευρώ κ.ο.κ.. Οι αυξήσεις δηλαδή θα αφορούσαν στα εισοδήματα από 19.500 και πάνω στη Μυτιλήνη, απαλλάσσοντας όμως ή ελαφρύνοντας, σημαντικά, τα χαμηλότερα.

Βάσει των παλιών τιμών που θα ισχύσουν, ανεξαρτήτως εισοδήματος, οι οικογένειες που τα παιδιά τους θα πάνε στους σταθμούς της Μόριας και «Μαρία Αμπατζή», θα πληρώνουν τροφεία 120 ευρώ το μήνα, ενώ ομοίως ανεξαρτήτως εισοδήματος, και στην Καλλονή, όλες οι οικογένειες θα πληρώνουν 45 ευρώ το μήνα. Σε Πλωμάρι και Πολιχνίτο, οι έχοντες εισόδημα έως 7.500 ευρώ θα κληθούν - αντί για δωρεάν - να δώσουν 15 ευρώ το μήνα, ενώ αντιθέτως δε θα πληρώνουν για το ίδιο εισόδημα τροφεία στην Αγιάσο. Με την αποδοχή της ένστασης, επανέρχεται στη Μυτιλήνη και το ειδικό καθεστώς που αφορά στους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι ανεξαρτήτως εισοδήματος θα πληρώνουν τροφεία 60 ευρώ το μήνα.

«Λιγότερα εισοδήματα…»
Στους ισχυρισμούς της κ. Αντωνέλλη, που τουλάχιστον επιβεβαιώνονται απ’ τα ίδια τα νούμερα, απαντούν και οι γονείς του υπό σύσταση Συλλόγου, τονίζοντας πως «το επιχείρημα της διοίκησης του νομικού προσώπου ότι με την ακύρωση των αποφάσεών του από τη γενική γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου πλήττονται ουσιαστικά οι οικονομικά ασθενέστεροι, αποτελεί μία παρανόηση που δυστυχώς εξυπηρετεί το γενικευμένο κλίμα των ημερών για διαίρεση του ελληνικού λαού, ώστε να απομακρύνεται από την αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων και να περιορίζεται στη σύγκρουση μεταξύ των πολιτών κατά το κοινώς λεγόμενο “διαίρει και βασίλευε”».

Κι αυτό γιατί, όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι, η δημιουργία των κλιμάκων εισοδήματος δεν αποτέλεσε ποτέ το επιχείρημα των γονέων για την ακύρωση των εν λόγω αποφάσεων. Αντιθέτως, η αδικαιολόγητη αύξηση των τροφείων αποτέλεσε το μόνο ουσιαστικό επιχείρημά τους, σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, κάτι που έγινε δεκτό και με την απόφαση της Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου. «Και αυτό», συνεχίζουν, «διότι λαμβάνονταν υπόψη εισοδήματα που πλέον δεν υπάρχουν λόγω των γνωστών περικοπών και βάσει των οποίων κατά τεκμήριο θεωρούσε το νομικό πρόσωπο ότι οι γονείς μπορούσαν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους. Συνεπώς είναι ατόπημα να δημιουργείται η εντύπωση ότι κάποιοι συμπολίτες μας δεν ήθελαν να στηρίξουν κάποιους ασθενέστερους οικονομικά από αυτούς.»