Ο Νόβακ Τζόκοβιτς σήκωσε ένα ακόμα Grand Slam και επιβεβαιώνει περίτρανα σε όσους παίζουν stoixima live πως όσο βρίσκεται στο τουρ θα αποτελεί το απόλυτο φαβορί και στις αποδόσεις για το νικητή. Το ερώτημα που τίθεται είναι: με το Τζόκοβιτς ήδη δυο Grand Slam μακριά από τους ανταγωνιστές του στην κούρσα για τον GOAT του σπορ αλλά και για τη νούμερο 1 θέση στην παγκόσμια κατάταξη ως το τέλος του έτους, τι μπορούμε να περιμένουμε στοιχηματικά ως το τέλος του 2023; 

Καταρχήν να πούμε πως μόνο δύο Μάστερς τουρνουά απομένουν μέχρι τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου. 1000 βαθμοί σε Σαγκάη και Παρίσι, μαζί με τους πόντους του ATP Finals στο Τορίνο. Και οι ειδικοί θεωρούν πως δύσκολα θα μπορέσει ο Κάρλος Αλκάραθ να εκθρονίσει τον Νόλε από την πρώτη θέση. Κάτι που σημαίνει πως ο Σέρβος υπέρ-αθλητής θα κλείσει τη σεζόν και θα αρχίσει την επόμενη προσθέτοντας περίπου 16 ως 20 εβδομάδες στο απόλυτο ρεκόρ που έχει χτίσει σε αυτή την κατηγορία (βρίσκεται ήδη στις 389 εβδομάδες στην κορυφή, με το δεύτερο Ρότζερ Φέντερερ να έχει 310). Όμως, το κυριότερο είναι πως έχει καταφέρει ανεπανόρθωτη ψυχολογική ζημιά σε βάθος της New Gen, η οποία περίμενε πως μετά την αποχώρηση των Φέντερερ και Ναδάλ θα βρει πρόσφορο έδαφος για να μπει στα παπούτσια των Big-3. 

Και δεν είναι μόνο το στοίχημα τένις που καταντάει βαρετή υπόθεση εξαιτίας του Νόλε. Οτιδήποτε δεν είναι Τζόκοβιτς – Αλκάραθ, φαίνεται να έχει προδικαστεί, καθώς ουδείς από τη νέα γενιά πέραν του Ισπανού δε μπορεί να κοιτάξει στα μάτια το Σέρβο και να του στερήσει τη νίκη. Τουλάχιστον όχι σε τακτική βάση. Ο Νόλε το ξέρει αυτό. Και ξέρει πως στο υπόλοιπο του 2023, με 2 Μάστερς και το ATP Finals να απομένουν, η παρουσία του και μόνο φτάνει για να του εξασφαλίσει τους απαραίτητους βαθμούς για να παραμείνει στο Νούμερο 1 μέχρι τουλάχιστον το Australian Open του 2024. 

Παρόλο το σούπερ ανταγωνιστικό χαρακτήρα του, ο Νόλε γνωρίζει πως δεν είναι ακόμα στην «πρώτη νιότη» του. Και πως η διαχείριση δυνάμεων και τραυματισμών είναι προτεραιότητα στο πολύ απαιτητικό τουρ. Δεν θα μας έκανε έκπληξη αν αποσυρόταν σε ένα ή και περισσότερα από τα τρία events 1000+ βαθμών που απομένουν. Άλλωστε το έχει ξανακάνει. Ένα drop out, ειδικά σε event που δε θα συμμετέχει ο ανταγωνιστής του για το Νο1 του κόσμου, Carlos Alcaraz, μοιάζει για μας το πιθανότερο σενάριο. Από τη μεριά του, ο Ισπανός μπορεί να είναι η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο στον κόσμο του τένις, όμως η υπέρβαση που έχει κάνει τα τελευταία δύο χρόνια φαίνεται πως έρχεται με ένα τίμημα στο κορμί του. Ας μην ξεχνάμε πως μπήκε στο 2023 με προβλήματα σε όλο του το σώμα, έκανε μεν πράγματα και θαύματα στα courts όπου εμφανίστηκε αλλά κανείς δεν ξέρει αν αυτοί οι τραυματισμοί κρύβουν κάτι μεγαλύτερο. Σε ένα κορμί που, ενώ είναι τρομερά γυμνασμένο, παίζει συνεχώς στα όριά του. Ειδικά όταν συναντάει τον κατά 16 χρόνια μεγαλύτερό του Νόβακ Τζόκοβιτς. 

Από κει και πέρα, τα πράγματα είναι ανοιχτά τόσο για τα Masters στην Κίνα και στη Γαλλία όσο και για το Nitto ATP Finals. Ειδικά το τελευταίο έχει αποδειχτεί πως είναι του τουρνουά με τις περισσότερες εκπλήξεις από οποιοδήποτε άλλο. Κάτι που είναι και λογικό, αν αναλογιστούμε πως η ειδική δομή του αλλά και η χρονική συγκυρία του συμπίπτει με την περίοδο ξεκούρασης και αποθεραπείας πολλών παικτών. 

Τέλος, αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως αρκετοί παίκτες της Next Gen θα θυσιάσουν προετοιμασία και αγωνιστικούς πόντους από το καλεντάρι του ATP για να ταξιδέψουν στο μακρινό Βανκούβερ και να αγωνιστούν στο Laver Cup. Το τουρνουά, που τελεί υπό την αιγίδα του Roger Federer, δεν αποτελεί ακόμα μέρος του επίσημου ημερολογίου της ATP. Είναι μια άτυπη μονομαχία μεταξύ Ευρώπης και Rest of World, που όμως παρεμβάλλεται στα βαθμολογημένα τουρνουά της κανονικής σεζόν. Μια σειρά παίκτες της κορυφαίας 10άδας, μεταξύ των οποίων και ο Στέφανος Τσιτσιπάς, θα αποκλίνουν απλό το ταξίδι στην Ασία για να πάνε στον Καναδά. Τζόκοβιτς, Αλκάραθ και Μεντβέντεφ θα λάμψουν δια της απουσίας τους, με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες να αγωνίζονται μόνο για το γόητρο. Κατ’ εμάς, η σεζόν του 2023 έχει τελειώσει ήδη από το βράδυ της Κυριακής, 10 Σεπτεμβρίου. Για μια ακόμα χρονιά, ο τελικός του US Open είναι η αυλαία του ημερολογίου, παρά τις εντατικές προσπάθειες της ομοσπονδίας τα τελευταία χρόνια να προσθέσει με το ζόρι ενδιαφέρον μεταξύ αυτού και του Australian Open.