Πέτρος Παπασαραντόπουλος (επιμέλεια)
Εκδόσεις Επίκεντρο
Αθήνα 2009, σελ. 444

Το βιβλίο περιλαμβάνει 12 «εκ βαθέων» συνομιλίες του Λεωνίδα Κύρκου με τον Πέτρο Παπασαραντόπουλο, από το 1989 έως το 2009. Τα γεγονότα και οι πρωταγωνιστές μιας κρίσιμης 20ετίας με το βλέμμα του Λεωνίδα Κύρκου, της πλέον εμβληματικής μορφής της ανανεωτικής Αριστεράς στην Ελλάδα.
Κορυφαία γεγονότα σχολιάζονται και αναλύονται. Η παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου το 1989, η κυβέρνηση Αριστεράς - Δεξιάς την ίδια χρονιά, το «Μακεδονικό», οι σχέσεις με την Τουρκία, η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το σχέδιο Ανάν, η ένταξη στην ΟΝΕ, οι θέσεις και οι προτάσεις της Αριστεράς, η συνεργασία ΠΑΣΟΚ - Συνασπισμού, το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και του Συνασπισμού.
Ο Λεωνίδας Κύρκος διατυπώνει τις θέσεις και τις απόψεις του για τους πρωταγωνιστές της μεταπολίτευσης, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Μητσοτάκη, τον Κώστα Σημίτη, τον Κώστα Καραμανλή, το Γιώργο Παπανδρέου. Επίσης για τους επικεφαλής του Συνασπισμού, το Νίκο Κωνσταντόπουλο, τον Αλέκο Αλαβάνο και τον Αλέξη Τσίπρα.
Μέσα από τις συζητήσεις ξεδιπλώνεται όλο το νήμα της πολιτικής σκέψης του Λεωνίδα Κύρκου. Παράλληλα, αναβλύζει ένα σπάνιο προσωπικό και πολιτικό ήθος, ένα άλλος πολιτικός πολιτισμός. Η σύγκριση των απόψεών του με εκείνες άλλων συνομιλητών που υποστηρίζουν αντίθετες θέσεις, είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική για τον αναγνώστη. Ο Λεωνίδας Κύρκος δε διστάζει, στη διάρκεια αυτών των 20 χρόνων, να αναθεωρήσει απόψεις και να παραδεχθεί σφάλματα και παραλείψεις.
Μέσα από τις συνομιλίες σκιαγραφείται η πολιτική φυσιογνωμία της ανανεωτικής Αριστεράς στην Ελλάδα, που συνιστά ένα εν πολλοίς παράδοξο και ιδιότυπο φαινόμενο στη μεταπολιτευτική πολιτική ιστορία. Με έναν παράξενο τρόπο, πολλές από τις πολιτικές προτάσεις της ανανεωτικής Αριστεράς, ενώ την εποχή που διατυπώνονταν απορρίπτονταν κατηγορηματικά, στη συνέχεια υιοθετούνταν και υλοποιούνταν από τα κόμματα εξουσίας.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο εισαγωγικό του σημείωμα ο επιμελητής της έκδοσης Πέτρος Παπασαραντόπουλος, «στην πολιτική σκακιέρα της μεταπολίτευσης, όπου οι κινήσεις που κυριαρχούσαν ήταν μόνον οριζοντίως ή καθέτως, η Ανανεωτική Αριστερά ήταν ο “τρελός” του πολιτικού παιγνίου. Ο αξιωματικός της παρτίδας, που κινείται διαγωνίως και “που ξέρει μόνο σε ένα χρώμα να πηγαίνει... αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις”, σύμφωνα με το Μανώλη Αναγνωστάκη.
Η παρούσα έκδοση ας θεωρηθεί ως ελάχιστο αντίδωρο στο Λεωνίδα Κύρκο για όσα του οφείλουμε. Για αυτά στα οποία συμφωνούσαμε και κυρίως για εκείνα στα οποία διαφωνούσαμε. Είμαστε πραγματικά πολλοί εκείνοι που του οφείλουμε πολλά.
Τα καλύτερά μας χρόνια...».