Οι «Mare Yiem»* είναι ένα ιδιαίτερο μουσικό σχήμα, που με τις μελωδίες του ταξιδεύει τους ακροατές του σε διάφορες χώρες, από τη Δύση ως την Ανατολή. Σήμερα Τετάρτη 12 Αυγούστου, στις 9 το βράδυ, θα εμφανιστούν στο Αρχοντικό Γεωργιάδη, παίζοντας… «Στης μουσικής τα χρώματα». Μιλήσαμε - παρόντων και των υπολοίπων μελών του σχήματος - με τη… φωνή των «Mare Yiem», την Αγγελική Τουμπανάκη (η οποία βρέθηκε στη Μυτιλήνη και την προηγούμενη εβδομάδα, αφού στις 4 του μήνα τραγούδησε και πάλι στη μουσική παράσταση: «Ποιος μας ρωτά, ο Έρωτας ή ο Θάνατος») μάθαμε για την «έξυπνη» προέλευση του ονόματός τους, την ιστορία τους, αλλά και το πώς έχουν καταφέρει να συνδυάσουν τόσο πετυχημένα διαφορετικά είδη μουσικής, από λάτιν ρυθμούς μέχρι τσιγγάνικες μελωδίες και αραβικά μακάμ…


Πότε δημιουργήθηκαν οι «Mare Yiem»; Πώς γνωριστήκατε μεταξύ σας;
«Το συγκρότημα ξεκίνησε το 2005, ως ντουέτο μεταξύ του δυτικού πιάνου, που έπαιζε η Αλίκη Μαρκαντωνάτου και του ανατολίτικου ούτι, που έπαιζε ο Δημήτρης Χιώτης. Στόχος ήταν να συνδεθούν αυτά τα δύο όργανα - το ένα δυτικής μουσικής, το άλλο χωρίς τάστα - και να φανεί το εάν ταιριάζουν, κάτι που σύντομα φάνηκε ξεκάθαρα, με την Αλίκη και το Δημήτρη να κάνουν πρόβες κάθε μέρα. Στο ντουέτο αυτό σύντομα προστέθηκαν και το άταστο ηλεκτρικό μπάσο του Δημήτρη Ψύχα και τα κρουστά του Γιάννη Ευσταθόπουλου. Εμένα με “πήραν” μαζί τους αργότερα, πριν από ένα χρόνο, αφού έκαναν μια πρώτη συναυλία και αποφάσισαν ότι χρειάζεται μια φωνή, ώστε να είναι πιο αποδοτικό το σχήμα και να παίζει όχι μόνο οργανικά, αλλά και γνωστά κομμάτια, ενορχηστρωμένα με ούτι και πιάνο. Εγώ είχα ένα δικό μου ρεπερτόριο που δεν είχαν σκεφθεί ότι θα “κολλούσε” με ούτι και πιάνο, αφού το δεύτερο είναι πιο ευέλικτο όργανο, ενώ το ούτι έχει καθιερωθεί στις ανατολικές χώρες. Τελικά “δέσαμε”, και μαζί πήγαμε και σε άλλο επίπεδο, τόσο όσον αφορά το παίξιμό μας, όσο και ως παρέα.»

Το «Mare Yiem» από πού βγαίνει; Πρόκειται για κάποιο λογοπαίγνιο;
«Ναι, είναι λογοπαίγνιο. Βγαίνει από το γνωστό “μαρέ γιε μου κανακάρη, μαρέ γιε ‘μ” - αφού δύο μέλη της μπάντας έχουν και γιους - αλλά έχει μέσα και το “μάρε” που είναι η θάλασσα στα ιταλικά και μας ταξιδεύει. Το σκέφτηκε ο Δημήτρης ο Χιώτης, ο ουτίστας. Είχαμε ψάξει πολλά ονόματα, όλα λίγο… κουλτουριάρικα. Επειδή όμως ως σχήμα έχουμε πολύ… παιχνιδιάρικη διάθεση και η σχέση μεταξύ μας βασίζεται πολύ σε πειράγματα, δε θα μας ταίριαζε ένα όνομα βαρύγδουπο. Το “Mare Yiem” περιέχει και το ταξίδι και την αναζήτηση και ταιριάζει με το ανάλαφρό μας ύφος.»

Από πού έρχονται…
«Οι μουσικές σας καταβολές ποιες είναι;
«Ο καθένας έχει μουσικές καταβολές διαφορετικές από των άλλων. Η Αλίκη έχει κάνει κλασσική αρμονία, ενώ παίζει πιάνο και - με κάποιο άλλο σχήμα - αρχαία ελληνική λύρα. Ο Δημήτρης ο Χιώτης έχει μάθει κρητική λύρα με το Ross Daily και ούτι με τον Haig Yazdjian, εγώ έχω κάνει τζαζ αρμονία, κλασσικό τραγούδι και φωνητική, βουλγάρικη φωνητική τεχνική και κλασσικό οθωμανικό τραγούδι, αλλά και πολυφωνικά ηπειρώτικα, ενώ παίζω κιθάρα, πιάνο και παραδοσιακά κρουστά. Ο Γιάννης παίζει παραδοσιακά κρουστά της Μεσογείου, της Λατινικής Αμερικής, αραβικά κρουστά και κρουστά της Ανατολής και ο Δημήτρης ο Ψύχας έχει κάνει τζαζ αρμονία και παίζει άταστο ηλεκτρικό μπάσο, ενώ συνθέτει μουσική και έχει παίξει σε διάφορα σχήματα. Όλα αυτά, έδεσαν μαζί…»

Πώς συνδυάζονται τα αραβικά μακάμ με τις… λάτιν μελωδίες; Τι σας ώθησε στο να προχωρήσετε σε ένα τέτοιο εγχείρημα;
«Όπως είπα και στην αρχή, στόχος ήταν να συνδεθούν όργανα από διαφορετικές κουλτούρες και νοοτροπίες, από Δύση και Ανατολή, κάτι που ήταν αρκετά δύσκολο. Το πείραμα ήταν λίγο ριψοκίνδυνο, δεν ξέραμε πώς θα μας πάει, υπήρξε πολύ φιλτράρισμα, αλλά τα τραγούδια μάς έδειξαν τους δρόμους. Γνωστά κομμάτια παιγμένα από άλλους, όταν τα ακούσεις από εμάς είναι διαφορετικά, γιατί έχουμε συγκερασμένα και ασυγκέραστα όργανα, όπως το πιάνο και το ούτι. Είναι, πάντως ξεκάθαρος ήχος, όλα τα όργανα έχουν συγκεκριμένη ενορχηστρωτική βάση, δεν μπορείς να πεις ότι είναι κάτι άμορφο.»

Το κοινό πώς εκλαμβάνει αυτό που ακούει; Βρίσκετε ανταπόκριση;
«Στην αρχή όλοι είναι επιφυλακτικοί, λένε “τι θα ακούσουμε”, βλέπουν και διάφορα όργανα πάνω στη σκηνή, αλλά κατά τη διάρκεια νομίζω ότι τους παίρνουμε μαζί μας και τελικά φεύγουν ενθουσιασμένοι.»

Τι τραγουδάνε…
Ερμηνεύετε μόνο ήδη υπάρχοντα κομμάτια ή δημιουργείτε εκ νέου και δικά σας; Ποια θέματα «τραγουδάτε» κυρίως;
«Ενορχηστρώνουμε ήδη υπάρχοντα κομμάτια, αλλά ερμηνεύουμε και προσωπικές συνθέσεις όλων μας, αφού ο καθένας έχει ένα κομμάτι δικό του και στις ενορχηστρώσεις συμμετέχουμε όλοι. Όσον αφορά τις δικές μας συνθέσεις, που είναι οργανικές κυρίως, η θεματολογία περιστρέφεται γύρω από την παιδική αθωότητα, το θάνατο κ.λπ.. Πολλά έχουν να κάνουν και με σκοτεινά θέματα της ψυχής, όπως το κομμάτι “Το φίδι”, της Αλίκης, που βασίζεται στην ιστορία του “Μικρού Πρίγκιπα”, του Αντουάν ντε Σαιντ - Εξυπερύ και πραγματεύεται τα συναισθήματα του φθόνου, της αλαζονείας κ.λπ.. Από γνωστά κομμάτια, πάντως, μας συγκινούν θέματα που διαπραγματεύονται έντονα συναισθήματα, όπως ο έρωτας, ο ξεριζωμός, η ξενιτιά. Τα παραδοσιακά τραγούδια είναι αυτά που δίνουν περισσότερη τροφή, με αυτά βίωναν οι άνθρωποι τα συναισθήματα και αυτά έχουν και περισσότερη θεατρικότητα από άλλα. Είναι τραγούδια που έχουν να σου διηγηθούνε κάτι, δεν είναι απλά λόγια έρωτα ή θανάτου, κάπου σε πάνε…»

Που εμφανίζεστε συνήθως;
«Δεν είμαστε σταθερό σχήμα μαγαζιού. Δεν έχουμε βρει ακόμη τον τόπο όπου “θα ρίξουμε άγκυρα”, έχουμε παίξει όμως σε διάφορα μέρη στην Αθήνα. Φέτος, θέλουμε να επικεντρωθούμε λίγο παραπάνω στη δικιά μας δουλειά και να μπούμε σε στούντιο, προκειμένου να ηχογραφήσουμε δικό μας υλικό για ένα δίσκο.»

Η ίδια βρεθήκατε στην πόλη της Μυτιλήνης και την προηγούμενη εβδομάδα, για μια ακόμη συναυλία που, όπως μάθαμε, μάγεψε το κοινό. Ποια είναι η αίσθησή σας από τη Μυτιλήνη; Τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος έχουν ξαναέρθει;
«Ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Το Αρχοντικό Γεωργιάδη και η έκθεση που υπάρχει εκεί, αλλά και όλη η φιλοξενία που δεχτήκαμε την προηγούμενη εβδομάδα, ήταν φοβερά. Επίσης, οι Μυτιληνιοί είναι πανέξυπνοι, έχουν φοβερή αίσθηση του χιούμορ και ήταν ένα καταπληκτικό κοινό, που έδειχνε απόλυτο σεβασμό, χωρίς να είναι όμως και “ψαρωμένο”. Έδειξαν ότι φιλτράρουν πολύ καλά ό,τι τους δίνεις, διαθέτοντας φοβερό ταμπεραμέντο και αυτό ήταν κάτι που είδα από πολλές ηλικίες, από μεγάλους μέχρι πιτσιρίκια. Ελπίζω ότι θα ξαναγίνει το ίδιο και σε αυτήν τη συναυλία, γιατί το ποιος βρίσκεται κάτω από τη σκηνή είναι πολύ σημαντικό. Και τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος έχουν ξαναρθεί, με άλλα συγκροτήματα, και έχουν τις καλύτερες εντυπώσεις.»

Τι να περιμένει το κοινό από τους «Mare Yiem» το βράδυ της Τετάρτης;
«Πιστεύω ότι θα είναι μια πολύ ωραία συναυλία, γιατί οι “Mare Yiem” έχουν όμορφη και ελαφριά διάθεση, χωρίς όμως να έχουν “ελαφρότητα”. Μέσα από το προσωπικό μας βίωμα, θα δώσουμε στον κόσμο τις μουσικές του… Κόσμου!»

* (σ.σ.) Οι «Mare Yiem», είναι οι: Αγγελική Τουμπανάκη (τραγούδι, κρουστά), Αλίκη Μαρκαντωνάτου (πιάνο, ακορντεόν, φλογέρα), Δημήτρης Χιώτης (ούτι, άταστη ηλεκτρική κιθάρα), Δημήτρης Ψύχας (άταστο ηλεκτρικό μπάσο), Γιάννης Ευσταθόπουλος (κρουστά).