«Πότε θα γίνουν εκλογές;» Αυτή είναι η μόνιμη και πιθανώς η μόνη ερώτηση που ακούει ένας δημοσιογράφος στις διακοπές, σε σημείο που κανονικά θα έπρεπε να φορά T-Shirt με τυπωμένο λογότυπο «δεν ξέρω πότε θα γίνουν εκλογές».
«Πότε θα γίνουν εκλογές;» Αυτή είναι η μόνιμη και πιθανώς η μόνη ερώτηση που ακούει ένας δημοσιογράφος στις διακοπές, σε σημείο που κανονικά θα έπρεπε να φορά T-Shirt με τυπωμένο λογότυπο «δεν ξέρω πότε θα γίνουν εκλογές».
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ξέρει πότε θα γίνουν οι εκλογές. Ούτε ο μοναδικός άνθρωπος που θα τις αποφασίσει. Οι διαρροές του Μαξίμου δείχνουν ότι ο πρωθυπουργός ξυπνά το πρωί με φθινοπωρινές εκλογές και το απόγευμα τις αναβάλλει για την άνοιξη. Προφανώς, σταθμίζει τα δεδομένα· κυρίως των δημοσκοπήσεων. Αν υπάρξει παράθυρο ευκαιρίας στα πρώτα μετακαλοκαιρινά γκάλοπ, θα κάνει εκλογές. Αν η ψαλίδα μείνει ως έχει, η χώρα θα συρθεί σε προεκλογική περίοδο μέχρι το Μάρτιο.
Αυτό το απλό πράγμα γεμίζει σελίδες επί σελίδων εφημερίδων, φτιάχνει αναλύσεις επί των σιβυλλικών δηλώσεων όσων εξέρχονται από το Μέγαρο Μαξίμου, ξοδεύονται ώρες στα παράθυρα της τηλεόρασης κουβεντιάζοντας τα υπέρ και τα κατά των υπερπρόωρων εκλογών το φθινόπωρο ή των πρόωρων εκλογών την άνοιξη. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, δηλαδή, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, υπολογίζοντας κάθε λίγο και λιγάκι την ώρα άφιξης στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» του κ. Χριστοφοράκου ώστε να γίνουν εκτιμήσεις για το ποια Κυριακή ταιριάζει στην κυβέρνηση να κάνει εκλογές.
Γιατί, όμως, όλη αυτή η πρεμούρα για το χρόνο προκήρυξης των εκλογών; Κατ’ αρχήν είναι ένα εύκολο θέμα συζήτησης. Μπορείς να σεναριολογείς επί μέρες με τα ελάχιστα στοιχεία που θα κάνουν εντύπωση σε κάθε λουόμενο· και κυρίως σε κάθε λουομένη. Κατά δεύτερο, για τους πολιτικούς με τους οποίους συγχρωτίζονται οι δημοσιογράφοι, έχουν μεγάλη σημασία. Για μερικούς βουλευτές εξαρτάται και η σύνταξή τους.
Από την άλλη, για πολλούς επιχειρηματίες που οι δουλειές τους εξαρτώνται από το κράτος, έχουν μεγαλύτερη σημασία. Εργολάβοι, εργολήπτες και άλλοι που εκδίδουν ή συμμετέχουν σε Μέσα Ενημέρωσης, πρέπει να ξέρουν πότε ακριβώς θα γίνουν εκλογές, για να κανονίσουν τις δουλειές τους. Αυτά λοιπόν που κουβεντιάζουν οι δημοσιογράφοι με τις «πηγές» τους, γίνονται είδηση και βαθύς προβληματισμός. Έτσι τα Μ.Μ.Ε. ανακυκλώνουν τη συζήτηση που γίνεται καθημερινά εντός και πέριξ της πλατείας Κολωνακίου και αυτό τον καιρό στην παραλία της Ψαρούς: συζητείται κάτι το βράδυ σε ένα τραπέζι, γίνεται πολιτικό θέμα την επόμενη μέρα, για να ξανασυζητηθεί ως είδηση το επόμενο βράδυ στο ίδιο ή παράπλευρο τραπέζι.
Το αστείο είναι ότι παρά τις συζητήσεις, οι μισοί από αυτούς που αγωνιωδώς ρωτούν «πότε θα γίνουν εκλογές», δεν θα πάνε να ψηφίσουν...
*Ο Πάσχος Μανδραβέλης είναι αρθρογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή».