Συχνά μας καταβάλλει μια περίεργη θλίψη επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να διορθώσουμε αυτόν τον κόσμο. Το μεγάλο κόσμο, το γεμάτο «μεγάλα» συμφέροντα και «μεγάλες», πέρα από τα προσωπικά μας όρια, δυνάμεις. Μπορεί τελικά ένα άτομο μόνο του να κάνει τη διαφορά; Βασικά μπορεί, και αυτό μας το διδάσκει η Ιστορία. Υπήρξαν και υπάρχουν μορφές που αλλάζουν τα δεδομένα. Με το λόγο και το παράδειγμά τους θέτουν νέα πρότυπα, προτείνουν λύσεις και είναι αυτοί που θα δράσουν πρώτοι για να γίνουν οι αλλαγές.
Τι μπορεί όμως να κάνει ένας άνθρωπος με λίγες δυνάμεις και πολλές υποχρεώσεις; Ένας απλός άνθρωπος; Κατ’ αρχήν μπορεί να ενώσει τη φωνή του με άλλες για να ακουστεί καλύτερα. Υπάρχουν τρόποι να γίνει αυτό. Η Διεθνής Αμνηστία είναι μια παγκόσμια μη κυβερνητική οργάνωση, η οποία πρωτοστατεί στην προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τη Διεθνή Αμνηστία τη φοβούνται πολλοί, γιατί είναι μια από τις λίγες οργανώσεις που έχει τη δύναμη να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Από πού αντλεί αυτήν τη δύναμη; Από τους απλούς ανθρώπους που τη βοηθούν οικονομικά, αλλά και με άλλους τρόπους, υπογράφοντας εκκλήσεις, μεταφράζοντας κείμενα, συμμετέχοντας σε ακτιβιστικά δρώμενα. Η Διεθνής Αμνηστία, τον τελευταίο καιρό, έχει ασκήσει πιέσεις ώστε όλα τα παρακάτω να φτάσουν ένα βήμα πιο κοντά στο να πραγματοποιηθούν. Διαβάζουμε στο newsletter που στέλνει η οργάνωση στα μέλη της:
«ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ: Ξεκίνησε η υπογραφή του προαιρετικού πρωτοκόλλου για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα
Στις 24 Σεπτεμβρίου, στη Νέα Υόρκη, είκοσι εννέα κράτη μέλη του ΟΗΕ άρχισαν τη διαδικασία υπογραφής του συμπληρωματικού προαιρετικού πρωτοκόλλου για την προστασία των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων. Για πρώτη φορά, το Προαιρετικό Πρωτόκολλο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα καθιερώνει ένα μηχανισμό απόδοσης δικαιοσύνης σε διεθνές επίπεδο όσον αφορά παραβιάσεις αυτών των δικαιωμάτων. Πολλοί άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο, ειδικά εκείνοι που ζουν υπό καθεστώς φτώχειας και δέχονται διακρίσεις, υποφέρουν από παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να απευθυνθούν σε ένα διεθνές δικαστήριο. Το Προαιρετικό Πρωτόκολλο θα δώσει τη δυνατότητα σε αυτούς να αναζητήσουν την απόδοση δικαιοσύνης σε διεθνές επίπεδο και θα υποστηρίξει τις προσπάθειες των κρατών να εξασφαλίσουν ότι τα θύματα των παραβιάσεων θα αποκαθίστανται επαρκώς. Τα κράτη που υπέγραψαν το Προαιρετικό Πρωτόκολλο είναι: Αργεντινή, Βέλγιο, Χιλή, Εκουαδόρ, Φινλανδία, Δημοκρατία της Γκαμπόν, Γκάνα, Γουατεμάλα, Λουξεμβούργο, Μαλί, Μαυροβούνιο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σενεγάλη, Σλοβακία, Σλοβενία, Νησιά του Σολομώντα, Ισπανία, Ουκρανία και Ουρουγουάη, Ελ Σαλβαδόρ, Μαγαδασκάρη, Κονγκό, Γουινέα, Τόγκο, Αζερμπαϊτζάν, Ανατολικό Τιμόρ, Ιταλία και Αρμενία.

ΜΕΞΙΚΟ: Απελευθερώθηκε η Jacinta Francisco Marcial
Η Μεξικανή Jacinta Francisco Marcial φυλακίστηκε για τρία χρόνια έχοντας κατηγορηθεί άδικα για την απαγωγή έξι ομοσπονδιακών πρακτόρων. Η γυναίκα αυτή από το Santiago Mexquititlan της πολιτείας Queretaro του Μεξικού, είχε καταδικαστεί σε 21 χρόνια φυλάκισης το Δεκέμβριο του 2006. Η 46χρονη γυναίκα αποφυλακίστηκε από το δικαστή που προέδρευε στην επανάληψη της δίκης, η οποία έγινε μετά από έφεση, την οποία η Jacinta είχε κερδίσει το 2009. Η απόφαση του δικαστή ήταν αναπόφευκτη μετά την ανακοίνωση από το Γραφείο του γενικού εισαγγελέα ότι παραιτείται από την υπόθεση λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων. “Η κυβέρνηση του Μεξικού αναγνώρισε τελικά το γεγονός, ότι ποτέ δεν υπήρχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η Jacinta έπρεπε να περάσει από δίκη και να καταδικαστεί σε 21 χρόνια φυλάκισης με την κατηγορία της απαγωγής”, ανέφερε ο Αμερικανός αναπληρωτής διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας, Kerrie Howard. “Από την Jacinta και την οικογένειά της στέρησαν τρία χρόνια από τη ζωή, φυλακίζοντάς τη για ένα έγκλημα που δε διέπραξε. Τίποτα δεν μπορεί να της δώσει πίσω τα τρία χρόνια που έχασε στη φυλακή. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ σημαντικό να δώσουν εξηγήσεις οι υπεύθυνοι για αυτή την αδικία και η Jacinta να αποζημιωθεί”, συνεχίζει. Η Διεθνής Αμνηστία συμπεριέλαβε τη Jacinta στους κρατουμένους συνείδησης στις 18 Αυγούστου 2009, εφόσον διαπίστωσε, κατόπιν έρευνας, ότι δεν υπήρχαν στοιχεία εναντίον της και ότι συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε επειδή ήταν μια φτωχή ιθαγενής.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: Απαγόρευση των όπλων διασποράς
Η Μόνιμη Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης υιοθέτησε τελικά το Ψήφισμα και τη Σύσταση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης για την Απαγόρευση όλων των όπλων διασποράς. Μπορείτε να δείτε και τα δύο κείμενα, ολόκληρα στα αγγλικά, στους παρακάτω συνδέσμους: Το Ψήφισμα 1668: http://assembly.coe.int/Main.asp?link=/Documents/AdoptedText/ta09/ERES1668.htm»
«Κάνε κάτι τώρα», αυτό είναι το σύνθημα. Η Διεθνής Αμνηστία είναι ένα μέσο για να σταθούμε απέναντι στα γεγονότα όχι ως θεατές, μα ως πολίτες με γνώμη και θάρρος. Αξίζει κανείς να επισκεφτεί την ιστοσελίδα του ελληνικού τμήματος της Οργάνωσης στο www.amnesty.org.gr/. Δεν έχει μεγάλη σημασία τελικά το να περιμένει κανείς τα πράγματα να γίνουν από μόνα τους. Διαλέξτε με ποιους είστε!