Ένα χρόνο μετά την υπογραφή του «μνημονίου», της μεγαλύτερης απάτης και ταυτόχρονα της πλέον αισχρής σκευωρίας που εξυφάνθηκε το τελευταίο διάστημα εναντίον των ανθρώπων του ελλαδικού χώρου. Όμως, αυτά που προκαλούν οι ιθύνοντες και οι παράγοντες του κρατισμού δεν αφορούν μόνο τους εργαζομενους, αλλά όλους που βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα στους θεσμούς και τους μηχανισμούς εξουσίας κι εκμετάλλευσης. Και μην πει κάποιος ότι υπάρχουν... συνθήκες ελευθερίας και πως τάχα οι κυβερνώντες τις καταπατούν με τους νόμους και τα μέτρα που παίρνουν, επειδή ξέρει πως μ’ αυτά που λέει, κοντράρει όχι μόνο με την πραγματικότητα αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό...
Οι πολιτικοί εκπρόσωποι, κανονικοί υπάλληλοι της κυριαρχίας, συναγωνίζονται για το ποιος θα πουλήσει σε τιμή ευκαιρίας τα... φέουδα μαζί με το περιεχόμενό τους: τους σκλάβους! Η υπαλληλοποίηση, μάλιστα, των πολιτικών οφείλεται στην ένταξη και στη διαδικασία ενσωμάτωσης, αυτών που εκπροσωπούν, στο παγκόσμιο κυριαρχικό σύστημα, όπως αυτό έχει αρχίσει να διαμορφώνεται από τα τέλη της δεκαετίας τού 1980! Κι αυτό το «ξεπούλημα» δεν τους κάνει να διαφωνούν στην ουσία, αλλά στη διαδικασία με την οποία γίνεται. Σ’ αυτό που όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε πως λέγεται μοιρασιά! Έτσι οι... ανταγωνιστές «αποκαλύπτουν» τμηματικά τις συμφωνίες και τα παζάρια που έχουν γίνει στα κρυφά και που τώρα εφαρμόζονται, μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα τρομοκρατίας που έχει εξαπολυθεί στον κοινωνικό χώρο για τα χειρότερα που μπορούν να προκαλέσουν!

Δεν έχει καμμία σημασία αν θα πουληθούν τα μισά τώρα και τα υπόλοιπα αργότερα, όπως δεν έχει ακόμη καμμία σημασία αν οι συνθήκες θα χειροτερέψουν, αφού ο έλεγχος των ανθρώπινων υπάρξεων έχει περάσει εδώ και καιρό στα χέρια αυτών που καθορίζουν από το πώς και πότε θα ξυπνήσει ένα μεγάλο πληθυσμιακό κομμάτι μέχρι και το πότε και με ποιον τρόπο θα κοιμηθεί...
Αν ακούγονται όλα αυτά σαν υπερβολικά, ας δει ο καθένας πόσο περιορισμένες είναι οι δυνατότητές του να κινηθεί όπως αυτός θα επιθυμούσε. Ας δει πώς η ζωή ελέγχεται με... αόρατα νήματα και δεσμά που «επιτρέπουν ή δεν επιτρέπουν» το κάθε τι: από τη δυνατότητα μιας απλής μετακίνησης μέχρι και τον τρόπο διασκέδασης. Θα μπορούσαν να απαριθμηθούν εκατοντάδες παραδείγματα, αλλά δεν έχει και τόση σημασία. Η... υποτιθέμενη κρίση δεν αφορά στην ουσία τον οικονομικό τομέα! Αυτός είναι το μέσο για να διαμορφωθούν οι νέες συνθήκες κυριαρχίας! Η «κρίση» είναι μια απάτη σε βάρος των ανθρώπων. Είναι ένα τέχνασμα του καπιταλισμού για να γίνουν αποδεκτοί οι νέοι όροι δουλείας! Είναι η πραγματικότητα που επιβάλλει η ενοποίηση της κυριαρχίας, σε ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. Μια ενοποίηση που δεν εξαλείφει τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα διάφορα τμήματά της, αλλά που τους παραμερίζει απέναντι στον κοινό στόχο: την αύξηση της εξουσίας τους πάνω στους ανθρώπους και τον πλανήτη με στόχο τη διαιώνισή της...

Αυτή η πραγματικότητα είναι που οδηγεί στην ενοποίηση των συνθηκών δουλείας με μικρές διαβαθμίσεις από χώρα σε χώρα κι από τη μία ήπειρο στην άλλη. Αυτή είναι που αυξάνει τις συνθήκες εξαθλίωσης και την κατασκευή των σύγχρονων ανδραπόδων, πειθήνιων στις θελήσεις των κρατούντων.
Η «κρίση» είναι το τέχνασμα! Επειδή δε θα τολμούσαν ακόμη, έτσι, πολύ απλά, να πουν: «Αποφασίσαμε να σας ισοπεδώσουμε κι ανάμεσά σας να κρατήσουμε σε κάποια στάθμη διαβίωσης μόνον αυτούς που θα μας εξυπηρετούν στα σχέδιά μας»!
Κι ενώ οι απειλές και οι εκβιασμοί συνεχίζονται (περαιτέρω μείωση συντάξεων, μισθών κ.λπ.), για να κάθεται ο κόσμος παγωμένος και φρόνιμος, ένα χρόνο από την πρώτη υπογραφή του μνημονίου και οι καπιταλιστές προχωρούν ασύδοτοι στα σχέδιά τους...
Θα γίνει άραγε μία ακόμα παρέλαση (απεργίες εργατοπατέρων τής ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και των λοιπών συναφών ειδικοτήτων...) που, πιστοί στη γραμμή των αφεντικών τους, θα... «διαμαρτυρηθούν» για τα «κακώς κείμενα» και για τις... άνομες και αντισυνταγματικές συμφωνίες της κυβέρνησης; Θα προσπερνούν οι διαδηλωτές, τα υπουργεία, τη Βουλή και τα κρατικά κτήρια, χαιρετώντας κατά τα ρωμαϊκά πρότυπα και αναφωνώντας «Χαίρε κράτος, οι προσκυνημένοι σε ψυχαγωγούν»; Μια ψυχαγωγία που τους φέρνει μειδιάματα ικανοποίησης, αφού οι... υπάλληλοί τους κάνουν καλά τη δουλειά τους, επιδεικνύοντας τη δυνατότητα ελέγχου που έχουν... Μέσα από το μνημονιακό λάκκο των λεόντων, νομίζουμε πως στο χέρι μας είναι να παγώσει το μειδίαμα στα χείλη τους...

... ο Δανιήλ.