Το ξέρατε ότι 200.000 τόνοι ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών αποβλήτων ετησίως καταλήγουν στις χωματερές, μολύνοντας τα εδάφη και τους υδροφόρους ορίζοντες;
Σε πολλοί «γκατζετάκηδες» (όπως και εγώ) αρέσει να είμαστε στο pick της τεχνολογίας, απαξιώνοντας πολλές φορές την αξία του παλιού μας υπολογιστή. Δεν είναι σπατάλη, είναι πάθος, όπως για άλλους είναι τα ταξίδια ή τα αυτοκίνητα.

Όταν, λοιπόν, έρθει η ώρα της απόσυρσης του παλιού μας υπολογιστή, σκεπτόμενοι ότι κανείς δε θα τον θέλει, καταλήγει να αραχνιάζει σε καμμιά κούτα στην αποθήκη ή ακόμα χειρότερα πεταμένος σε μια χωματερή.
Πρόσφατα κατάλαβα ότι τελικά δεν είναι και τόσο λίγοι αυτοί που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτά που εμείς θεωρούμε παρωχημένα.
Η ιστορία ξεκινάει ως εξής… Ήρθε μια μαμά από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων ενός δημοτικού σχολείου και με ρώτησε τι υπολογιστές θα ‘πρεπε να αγοράσουν για να εξοπλίσουν κατάλληλα την τάξη Πληροφορικής. Άρχισα και εγώ να ψάχνω. Η πιο οικονομική λύση που βρήκα για τέσσερις καινούργιους υπολογιστές ήταν στα 2.000 ευρώ. Ένα ποσό που είναι δύσκολο για ένα σύλλογο γονέων να διαθέσει για εξοπλισμό πληροφορικής στις μέρες μας. Με τον προβληματισμό αυτόν να τριγυρνάει στο μυαλό μου, θυμήθηκα τους παλιούς υπολογιστές που είχαμε στην αποθήκη τού «Εμπρός».
Με κάποιες μικροεπισκευές, τα τέσσερα παλιά PCs έγιναν «σαΐτες» και εξυπηρέτησαν άψογα τη διδασκαλία του μαθήματος της Πληροφορικής. (Ελπίζω μόνο οι δάσκαλοι να μη βρήκαν τα παιχνίδια που βάλαμε για τα παιδιά.)
Έχετε, λοιπόν, κάποιο παλιό PC που είναι ακόμα σε λειτουργία και δεν το χρειάζεστε; Τότε μην το πετάξετε! ΧΑΡΙΣΤΕ ΤΟ. Άλλωστε, ο σοφός λαός λέει «κάνε το καλό και ρίχ’ το στο γιαλό»! Κάτι ξέρουν, ε;
Για πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση των παλιών σας ενεργών υπολογιστών σε εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς φορείς, καλέστε στο Τεχνικό Τμήμα τού «Εμπρός».