Κατερίνα Μιχαλοπούλου
Θεωρητικές προσεγγίσεις και διδακτικές εφαρμογές
Εκδόσεις Επίκεντρο
Αθήνα 2009, σελ. 204

Στο βιβλίο αυτό δίνεται έμφαση στις ποικίλες και αυθεντικές συνθήκες επικοινωνίας κατά τις οποίες τα παιδιά ενθαρρύνονται να παράγουν προφορικό λόγο, έτσι ώστε να εμπλουτίσουν την έκφρασή τους, αλλά και τη δομή του λόγου τους, η οποία σταδιακά γίνεται όλο και πιο σύνθετη. Μελετάται επίσης ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να ωθήσουμε τα νήπια να παράγουν αφηγηματικό, περιγραφικό και επεξηγηματικό λόγο στο νηπιαγωγείο.
Συγκεκριμένα, ο προφορικός λόγος γίνεται αντιληπτός ως μέσο επικοινωνίας που οδηγεί σε συνεργασία ή και αντιπαραθέσεις στο χώρο του σχολείου, αλλά και ως κανάλι μεταβίβασης και δόμησης των γνώσεων στην τάξη. Η δόμηση, άλλωστε, μιας θετικής σχέσης με τον προφορικό και το γραπτό λόγο αποτελεί και το κλειδί για κάθε μάθηση και για την ανάπτυξη των ικανοτήτων που συνδέονται με αυτήν, οδηγώντας έτσι στη μαθησιακή εξέλιξη των παιδιών και στη σχολική τους επιτυχία ή αποτυχία.
Ενώ η γλωσσική διδασκαλία κατέχει σημαντική θέση στα αναλυτικά προγράμματα, δε συμβαίνει το ίδιο και με τη διδασκαλία του προφορικού λόγου. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η παρούσα μελέτη, με την εξάσκηση των γλωσσικών δεξιοτήτων και τη χρήση ορισμένων απαραίτητων ειδών λόγου, όπως η επεξήγηση, η διαπραγμάτευση και η αιτιολόγηση.
Η αυξανόμενη πολυπολιτισμικότητα που παρατηρείται στο σχολικό περιβάλλον, αλλά και το γεγονός ότι οι σύγχρονες μέθοδοι διδασκαλίας για όλα τα επιστημονικά πεδία δίνουν μεγάλη σημασία στον τρόπο πρόσληψης και απόδοσης των νοημάτων μέσω του προφορικού λόγου, καθιστούν πλέον τη διδασκαλία του αναγκαία.
Η συγγραφέας ασχολείται με θέματα διδακτικής μεθοδολογίας στην προσχολική εκπαίδευση και διδάσκει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.