Στο άκουσμα και μόνο της ασθένειας αυτής, αρκετοί ιδιοκτήτες πανικοβάλλονται. Από μια πλευρά δεν έχουν άδικο. Πολλά αξιόλογα ζώα έχασαν τη ζωή τους από τη λεϊσμανίαση και σχεδόν σε όλες τις περιοχές της χώρας μας παρατηρούνται κρούσματα.

Το αίτιο και η μετάδοση
Ο μικροοργανισμός που προκαλεί τη νόσο και της δίνει και το όνομά του, είναι η Leishmania infantum. Είναι ένα πρωτόζωο, δηλαδή ένα πολύ μικρό ζώο, με διαστάσεις μικροβίου. Η δομή του είναι περίπλοκη. Στη φύση βρίσκεται στο σκύλο και στα τρωκτικά. Τα ζώα αυτά τσιμπάει μία ζωόφιλη σκνίπα που ανήκει στο γένος Phlebotomus. Η σκνίπα αυτή μυζά μολυσμένο αίμα και ακολούθως τσιμπά ένα υγιές ζώο και του μεταδίδει τη Leishmania.
Τα έντομα αυτά πετούν τις νυχτερινές ώρες (συνήθως 8:00 μ.μ. με 3:00 π.μ.). Προτιμούν να τσιμπούν τις άτριχες περιοχές του σώματος, όπως: μουσούδα, κοιλιά, μασχάλες.

Ποια είναι τα συμπτώματα
Τα συμπτώματα που εμφανίζουν τα σκυλιά είναι ποικίλα. Από τη στιγμή που μια σκνίπα τσιμπάει ένα σκύλο έως τη στιγμή που θα εκδηλωθεί το νόσημα, μπορεί να μεσολαβήσει χρονικό διάστημα έξι μηνών έως ενός χρόνου. Η λεϊσμανίαση είναι ένα νόσημα που δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο σε κάθε ζώο και σε κάθε περίπτωση πρέπει να ελέγχονται πολύ συχνά τα ζώα που ζουν σε ενδημικές περιοχές, ακόμα και εκείνα που δεν έχουν κανένα σύμπτωμα.
Ορισμένα γενικά συμπτώματα είναι:
- Μειωμένη διάθεση
- Ανορεξία
- Μείωση σωματικού βάρους
- Εύκολη κόπωση
- Επίσταξη - ρινορραγία
- Δερματικές αλλοιώσεις, όπως αποφολιδωτική δερματίτιδα (πιτυρίδα), δερματικά οζίδια, πυώδης δερματίτιδα κ.ά.
Οφθαλμολογικά προβλήματα
- Χωλότητα
Και μην ξεχνάμε τα ζώα που νοσούν αλλά δεν εμφανίζουν συμπτώματα (ασυμπτωματικά).

Πρόληψη
Πάντα ήταν επιτακτική η δυνατότητα πρόληψης, αλλά τα τελευταία 20 χρόνια δεν υπήρχε. Μέχρι που παρουσιάστηκε το εμβόλιο για την πρόληψη της λεϊσμανίασης από τη γαλλική εταιρεία Virbac.
Το εμβόλιο, που θα το αναγνωρίσετε ως CaniLeish, στοχεύει στο να ενισχύσει την κυτταρική ανοσία του οργανισμού έναντι στο παράσιτο που προκαλεί τη νόσο. Διεγείρει τα Τ αδιαφοροποίητα λεμφοκύτταρα προδίδοντας το παράσιτο με κάποιες πρωτεΐνες (ESP), ώστε τα διαφοροποιημένα, πλέον κατάλληλα Τh1 λεμφοκύτταρα, με άλλους μηχανισμούς, να το καταπολεμήσουν. Παράλληλα, με ανοσοενισχυτικές ουσίες που διαθέτει, «δυναμώνει» την άμυνα του οργανισμού του σκύλου.
Αν μιλήσουμε με ποσοστά, παρέχει ασφάλεια, σύμφωνα με μελέτες δύο χρόνων, στο 90% των σκύλων που θα εμβολιάζονται. Μετά από δύο χρόνια μελετών, βρέθηκε πως οι εμβολιασμένοι σκύλοι δε νοσούσαν και δεν είχαν συμπτώματα.
Πριν τον εμβολιασμό, θα πρέπει να ελέγχεται ο σκύλος απαραιτήτως εάν είναι θετικός. Ο εμβολιασμός πρέπει να γίνεται από την ηλικία των έξι μηνών και μετά. Οπότε, γίνεται ένας εμβολιασμός, μετά από τρεις εβδομάδες ο δεύτερος και μετά από τρεις εβδομάδες ο τρίτος. Η ανοσία εγκαθίσταται σε δυόμισι μήνες από την πρώτη ένεση. Οι εμβολιασμοί θα πρέπει να απέχουν χρονικά δύο εβδομάδες από τα κοινά για άλλες ασθένειες εμβόλια, ενώ θα πρέπει να τονίσω ότι οι σκύλοι πρέπει να εμβολιάζονται μετά μία φορά κάθε χρόνο. Οι παρενέργειες είναι στο 3,5%. Σημαντικό είναι πως ο σκύλος πρέπει να ελέγχεται βιοχημικά και αιματολογικά πριν τον εμβολιασμό.
Το κόστος του εμβολιασμού είναι μικρότερο από ό,τι κοστίζει μια θεραπεία σε νοσούντα σκύλο.
Επειδή μιλάμε για ένα νέο προϊόν, καλό είναι να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι. Η χορήγησή του προϋποθέτει και εξετάσεις και γνώση για να έχει μέγιστο αποτέλεσμα. Προσωπικά το σκύλο μου θα τον εμβολιάσω.

* Η Μαρία Πέρρου και ο Γιώργος Παλαιολόγος είναι κτηνίατροι του Κτηνιατρικού Κέντρου.