Ήδη 40 είδη φαρμάκων διατίθενται από τα φαρμακεία, με στόχο το ίδιο να γίνει και για τα υπόλοιπα
Πρόβλημα με το Ταμείο των Μηχανικών, που δεν έχουν σύμβαση με τους Φαρμακοποιούς

Διέκοψε από τις αρχές του μήνα το Νοσοκομείο Μυτιλήνης τη χορήγηση μέσω ασφαλιστικών ταμείων 40 ειδών ακριβών φαρμάκων, παραπέμποντας τους ασθενείς να τα προμηθεύονται από τα κατά τόπους φαρμακεία, με πρόθεση μέσα στο επόμενο διάστημα το σύνολο αυτών να χορηγείται μόνο από εκεί. Η απόφαση αυτή πάρθηκε - όπως αναφέρει ο διοικητής του Νοσοκομείου - με στόχο να μην ταλαιπωρούνται οι ασθενείς από απομακρυσμένα χωριά για να προμηθευτούν τα φάρμακα από το Νοσοκομείο, αλλά να μπορούν να τα πάρουν απ’ ευθείας από τα κοντινότερα φαρμακεία. Για ασφαλισμένους, όμως, ταμείων που δεν έχουν συμβάσεις με τους Φαρμακοποιούς - όπως το ΤΣΜΕΔΕ των μηχανικών -, η απόφαση έχει γίνει η αιτία οι ασφαλισμένοι να χρειάζεται να προκαταβάλλουν μεγάλα ποσά για ακριβά φάρμακα και να περιμένουν μέχρι και επτά μήνες για να τα πάρουν από το ταμείο τους, με αποτέλεσμα νοικοκυριά να έχουν οδηγηθεί σε οικονομικό αδιέξοδο.

Το πρόβλημα ξεκινά, σύμφωνα με πληροφορίες, από τις μεγάλες οφειλές των ασφαλιστικών ταμείων προς στα νοσοκομεία. Μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, μάλιστα, διέκοψαν τη χορήγηση φαρμάκων σε νοσοκομεία εξ αιτίας των οφειλών αυτών. Ήδη, όπως τονίζει ο διοικητής του Νοσοκομείου Μυτιλήνης, τα περισσότερα νοσοκομεία σε άλλες περιοχές έχουν διακόψει τη χορήγηση αυτών των φαρμάκων. Αυτό, ωστόσο, δεν είχε γίνει μέχρι τώρα και στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, στο οποίο οι δαπάνες για φάρμακα φθάνουν το 1,8 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Από την άλλη μεριά, όμως, τα νοσοκομεία που υπηρετούν τη δημόσια υγεία ήταν το «μαξιλάρι» ανάμεσα στις δυο πλευρές και εξυπηρετούσαν τους ασφαλισμένους που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες, όπως καρκίνο ή σκλήρυνση κατά πλάκας, δεδομένου ότι το κόστος των φαρμάκων τους κάθε μήνα μπορεί να ξεπερνά και τα 2.000 ευρώ, ποσό απαγορευτικό για τα περισσότερα νοικοκυριά.

Τι θα γίνει;
«Συνάδελφοί μας με σοβαρά προβλήματα υγείας αναγκάζονται να πληρώνουν πολύ μεγάλα ποσά κάθε μήνα και να περιμένουν μετά έξι - οκτώ μήνες για να τα πάρουν πίσω. Οι Φαρμακοποιοί στη Μυτιλήνη δε δέχονται να κάνουν συμβάσεις με το Ταμείο μας και δε χορηγούν επί πιστώσει φάρμακα. Έχουμε 700 μέλη. Μαζί με τις οικογένειές τους και τους συνταξιούχους μπορεί να φθάνουν και τα 2.500 μέλη. Από τη στιγμή που σταμάτησε το Νοσοκομείο να χορηγεί τα φάρμακα, δημιουργείται ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα σε εκείνους που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες και δεν έχουν κάθε μήνα να διαθέσουν 2.000 - 2.500 ευρώ για τα φάρμακά τους», δήλωσε στο «Ε» ο πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος ΤΕΕ Βορείου Αιγαίου, Παναγιώτης Πιττός.
Η απόφαση της διοίκησης του Νοσοκομείου να σταματήσει τη χορήγηση μεγάλου μέρους των ακριβών φαρμάκων πάρθηκε από τις αρχές του μήνα και - όπως τονίζει μιλώντας στο «Ε» ο διοικητής Παύλος Παπαδόπουλος - στόχος είναι ν’ απεμπλακεί πλήρως το Νοσοκομείο από τη διαδικασία αυτή. Ανεβάζει, μάλιστα, τους τόνους, καλώντας το ΤΕΕ να στρέψει τις ευθύνες, αντί στο Νοσοκομείο, στον ασφαλιστικό του φορέα, που δεν είναι συνεπής στις πληρωμές του. «Μέλημά μας είναι οι ασθενείς, οι οποίοι δεν έχουν κανένα λόγο να ταλαιπωρούνται και να ξεκινούν από την Άντισσα ή το Πλωμάρι για να πάρουν τα φάρμακά τους στο Νοσοκομείο. Θα μπορούν να πηγαίνουν στο φαρμακείο της περιοχής τους για να τα πάρουν. Το ζήτημα που θέτουν οι Μηχανικοί τού ΤΕΕ δεν έχει να κάνει με το Νοσοκομείο, αλλά με το Ταμείο τους. Δεν μπορεί να ρίχνουν το μπαλάκι στο Νοσοκομείο οι συνδικαλιστές, όταν θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να ασκήσουν πιέσεις στο Ταμείο τους να είναι συνεπές στις πληρωμές. Γιατί αν γινόταν αυτό, τότε δε θα ταλαιπωρούνταν καθόλου οι ασφαλισμένοι και ίσα-ίσα μόνο όφελος θα είχαν από το μέτρο αυτό.»

Αποτέλεσμα ασυνέπειας
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει σύμβαση μεταξύ του Φαρμακευτικού Συλλόγου και των Μηχανικών επιβεβαίωσε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λέσβου, Απόστολος Βαλτάς, ο οποίος υπογράμμισε ότι το ίδιο ισχύει και με όλα τα ταμεία που δεν είναι συνεπή στις πληρωμές τους. «Οι εταιρείες ζητούν προκαταβολικά τις πληρωμές για τα ακριβά φάρμακα και το δικό μας το κέρδος είναι μόνο 5% από τη διάθεσή τους. Όταν λοιπόν ο φαρμακοποιός αναγκάζεται να πάρει δάνειο για να μπορέσει να προμηθευτεί τα φάρμακα και στο τέλος χρεώνεται και περιμένει “άγνωστο πότε” θα πληρωθεί, φυσικά και δε θα κάνει σύμβαση. Ο ένας το πρόβλημα το μεταθέτει στον άλλο και στο τέλος εμείς εμφανιζόμαστε υπαίτιοι, επειδή δεν κάνουμε συμβάσεις. Αυτήν τη στιγμή το 60% των φαρμακείων δανείζεται από τράπεζες εξ αιτίας των οφειλών.»