Αγαπητή εφημερίδα,
πρόσφατα είχαμε στη Μυτιλήνη την πρώτη άφιξη κρουαζιερόπλοιου για αυτήν τη σαιζόν. Πολύ σωστά οι αρμόδιοι, έστω και την τελευταία στιγμή, οργάνωσαν μια πλούσια υποδοχή που σίγουρα έκανε πολύ θετική εντύπωση στους επισκέπτες της πόλης. Το θέμα είναι «μετά τι;». Υπάρχει επιχειρηματίας ή συνεταιρισμός ή δημοτικός/περιφερειακός φορέας που να μπορεί να αντέξει οικονομικά την ίδια εκδήλωση για όλα τα κρουαζιερόπλοια που (Θεού θέλοντος) θα σταματήσουν στην πόλη; Σε καιρούς κρίσης πρέπει να σκεφτόμαστε πιο πρακτικά, οικονομικά, αλλά και πιο μακροπρόθεσμα. Η τουριστική προβολή και υποστήριξη της Μυτιλήνης δε σταματά σε ένα κρουαζιερόπλοιο αρχές Απριλίου!
Αντί να ψάχνουμε χρήματα και να κοιταζόμαστε μεταξύ μας για το ποιος θα βάλει το χέρι στην τσέπη, γιατί δεν κάνουμε το εξής; «Επιστράτευση» τοπικών χορευτικών ή/και μουσικών συλλόγων και σχημάτων, παιδικών χορωδιών κ.λπ. (πάντα εθελοντικά), τα οποία θα στήνουν ένα μικρό, γραφικό και χαρούμενο δρώμενο για τους επισκέπτες μας. Δώστε και από ένα χάρτη, που έχουν τυπωθεί και μοιραστεί δωρεάν κατά χιλιάδες άλλες σαιζόν, να ξέρουν πού πηγαίνουν οι άνθρωποι, και τέλος! Και αν θέλουμε να κάνουμε το «κάτι παραπάνω», ένα απλό ποτηράκι χυμό ή και ούζο, αν και εφόσον υπάρξει δωρεά από κάποιο μεγάλο σούπερ μάρκετ, την ΕΠΟΜ κ.λπ., είναι αρκετό για το «καλώς όρισες».
Το νόημα τέτοιων εκδηλώσεων δεν είναι να «δωροδοκήσουμε» τους τουρίστες για να τους κάνουμε να μας συμπαθήσουν, αλλά να τους καλωσορίσουμε με ζεστασιά. Το ότι θα κάνουμε τον κόπο να τους υποδεχτούμε με χορούς και τραγούδια (ακόμα και αν αυτό κρατάει 10 λεπτά όλα κι όλα) έχει γι’ αυτούς μεγαλύτερη αξία απ’ οτιδήποτε άλλο.
Τα υπόλοιπα είναι θέμα του Δήμου. Ό,τι κι αν κάνουμε στην υποδοχή, αν η πόλη είναι βρόμικη, ο δρόμος της προκυμαίας μπάχαλο από την κυκλοφορία, οι οδηγοί αδιαφορούν για διαβάσεις και φανάρια και τα μουσεία κλειστά... τότε πάνε στράφι όλα τ’ άλλα.

Γιώργος Π.