Με επιστολή του προς το «Ε», και με αφορμή όπως τονίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου Νότις Πλάκας, τις παρατηρήσεις της Μαρίνας Πολλάτου στα «Δηκτικά» της Τετάρτης 7 Σεπτεμβρίου, ο Σύλλογος των Απανταχού Ερεσίων «ο Θεόφραστος» αναφέρεται στο «όραμα» για μια εναλλακτική τουριστική αξιοποίηση της Ερεσού. Πιο συγκεκριμένα, στην επιστολή του Συλλόγου γίνεται λόγος για τη δημιουργία της περιπατητικής διαδρομής «Φοινικόδασος, Γέφυρα προς Αφεντέλι, Γέφυρα Χαλάντρας, Γουρνέλια, Φράγμα, Λίμνη, Πυθάρι», ενώ επισυνάπτεται και η φωτογραφία πρόσφατης δενδροφύτευσης που πραγματοποίησε ο Σύλλογος τον Απρίλιο μαζί με το Σχολείο και τις τοπικές αρχές, στα πλαίσια των σχετικών προσπαθειών του.

«Εδώ και χρόνια στην Ερεσό, ξεχασμένη ανάμεσα στα βουνά, υπάρχει μια λίμνη τεχνητή αλλά, όπως όλες οι λίμνες, εκπέμπει μαγεία και γαλήνη. “Ακολουθώντας την πινακίδα προς Μονή Πυθαρίου, στο δρόμο απ’ το Μεσότοπο προς τη Σκάλα Ερεσού, σε δέκα περίπου λεπτά ο κάτοικος ή ο επισκέπτης της Λέσβου βρίσκεται μπροστά στο κοινό θαύμα φύσης και μηχανικής” διαβάζουμε στο “Εμπρός” (Τετάρτη 7-9-2011) και πληροφορούμαστε στη συνέχεια ότι, στην Κρήτη που “βούλιαξε” και πάλι από τουρισμό, το φράγμα της άρδευσης έγινε προορισμός κι αξιοθέατο για κάθε επισκέπτη. Μήπως ήρθε η ώρα, αναρωτιέται η δημοσιογράφος, δεδομένης και της διαρκώς μειούμενης τουριστικής προσέλευσης, να σκεφτούμε κι εδώ στη Λέσβο σοβαρά τι έχουμε και πώς πρέπει να το προβάλουμε; Και σε κάθε περίπτωση, λέει, ας μπει τόσα χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του μια ταμπέλα στο φράγμα της Ερεσού.
Η φωτογραφία που συνοδεύει το δημοσίευμα είναι ενδεικτική της ομορφιάς που θα συναντήσει ο επισκέπτης, σε πολύ μικρή απόσταση μάλιστα από τον κεντρικό δρόμο. Φυσικά, η λίμνη αλλά και το μοναστήρι στις όχθες της αποτελούν αξιοθέατα που, θα συμφωνήσουμε απόλυτα με το δημοσίευμα, δεν έχουμε προβάλει όσο θα έπρεπε. Ίσως καθόλου. Και δεν είναι τα μοναδικά. Ποιος ξέρει ότι στην Ερεσό υπάρχει ένα τεράστιο σε έκταση Φοινικόδασος απλωμένο πάνω στην άμμο; Ακόμη κι αν ο επισκέπτης φτάσει εκεί κοντά, δύσκολα θα το ξεχωρίσει, ακλάδευτο και απεριποίητο όπως είναι συνήθως - έχει σχεδόν το χρώμα της άμμου.

Σε συνεργασία με την εκάστοτε δημοτική αρχή, τους μαθητές και τους δασκάλους των σχολείων, ως “Σύλλογος των Απανταχού Ερεσίων Θεόφραστος”, έχουμε πάρει τις τσάπες στην προσπάθειά μας να φυτέψουμε το ανάχωμα του ποταμού και να δημιουργήσουμε μια καταπράσινη διαδρομή, που θα ξεκινά από το Φοινικόδασος και θα φτάνει μέχρι ψηλά στη λίμνη και το μοναστήρι.
Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής έχει φυτευτεί και ευελπιστούμε ότι σε κάποιο τεύχος του το περιοδικό “View” τού “Εμπρός” θα τη συμπεριλάβει στις προτάσεις του για πεζοπορία. Φοινικόδασος, Γέφυρα προς Αφεντέλι, Γέφυρα Χαλάντρας, Γουρνέλια, Φράγμα, Λίμνη, Πυθάρι, μια ελκυστική πορεία κι ένας σπάνιος μοναδικός υγρότοπος.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τη δημοσιογράφο για τις επισημάνσεις της. Εμείς ως “Θεόφραστος” θα τις λάβουμε υπόψη και πιστεύουμε ότι το ίδιο θα κάνουν και οι τοπικοί παράγοντες. Παράλληλα, θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας να ακουστεί ότι στην Ερεσό υπάρχει λίμνη, φοινικόδασος, υγρότοπος. Είναι δύσκολη προσπάθεια, γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια μάθαμε να επενδύουμε αποκλειστικά και μόνο στη θάλασσα. Φυσικά όχι άδικα, αλλά όχι και χωρίς κάποια εμμονή. Τώρα που η θάλασσα μας έχει προδώσει, θα μπορούσε να πει κανείς, και βάλθηκε να εξαφανίσει την ωραία παραλία μας, ίσως ήρθε ο καιρός να παρακάμψουμε τις εμμονές μας.

Για το Δ.Σ.,
Ο πρόεδρος Νότις Πλάκας»