Έχοντας αφιερώσει πολύ χρόνο και επιστρατεύοντας το μεράκι του, ο Αντώνης Χιώτης, ιδιοκτήτης του καφενείου «Το Κέντρον», στο Σίγρι, θυμίζει στους ντόπιους του χωριού, τα σχολικά χρόνια των ίδιων και των προγόνων τους, μέσα από μια έκθεση σχολικών φωτογραφιών των τελευταίων 80 χρόνων.
Μπαίνοντας στο χώρο του, οι επισκέπτες νιώθουν ούτως ή άλλως μια ατμόσφαιρα παρελθόντος, που έχει κάτι το οικείο. Οι ντόπιοι του Σιγρίου, όμως, τις μέρες αυτές έχουν ένα λόγο παραπάνω να μπουν στο καφενείο «Το Κέντρον» του χωριού τους. Έχοντας αφιερώσει πολύ χρόνο και επιστρατεύοντας το μεράκι του, ο ιδιοκτήτης του καφενείου, Αντώνης Χιώτης, τους θυμίζει τα σχολικά χρόνια των ίδιων και των προγόνων τους, μέσα από μια έκθεση σχολικών φωτογραφιών των τελευταίων 80 χρόνων.
Η αναζήτηση των παλιών φωτογραφιών είναι κάτι που έχει ξεκινήσει ο Αντώνης Χιώτης εδώ και πέντε χρόνια. Γοητευμένος από ό,τι έχει να κάνει με το παρελθόν του τόπου του και με τη βοήθεια των συγχωριανών του, έχει συγκεντρώσει περίπου 500 παλιές φωτογραφίες με εικόνες του Σιγρίου του περασμένου αιώνα. Ανάμεσα σε αυτές, ενθύμια από γλέντια, εκδρομές, εικόνες του ίδιου του χωριού κ.ά..
Πρόσωπα από το παρελθόν
Οι φωτογραφίες των… παλιών συμμαθητών είναι ένα τμήμα μόνο από τη μεγάλη συλλογή που έχει καταφέρει να συγκεντρώσει. Σχολικές φωτογραφίες από τη δεκαετία τού ’30 μέχρι και τις αρχές τού ’80, από το χώρο του Δημοτικού Σχολείου του χωριού ή από εκδρομές των μαθητών, που αλλού είναι ξυπόλυτοι και αλλού φορούν τις μαθητικές στολές τους ή τα καλά τους ρούχα, κοσμούν μεγεθυμένες τους τοίχους του καφενείου του.
Η Β΄ τάξη του σχολικού έτους 1951 - 1952 (αριστερά). Εκδρομή τού 1968 (δεξιά)
«Ο κόσμος προσπαθεί να αναγνωρίσει γνωστούς, τον εαυτό του, τους γονείς του. Μένει έκπληκτος από το πώς ήταν το χωριό παλιότερα και το πόσα παιδιά είχε το Δημοτικό μας Σχολείο», λέει ο ίδιος στο «Ε». «Όλα αυτά είναι η ιστορία μας, οι ρίζες μας και πρέπει κάποιος, με κάποιον τρόπο, να τα διασώσει για να μη χαθούν.»
Αυτό που θα ήθελε να κάνει από εδώ και πέρα, είναι να εκδώσει ένα λεύκωμα με το υλικό που έχει συγκεντρώσει. Οι σχολικές φωτογραφίες είναι πιο κοντά στο στάδιο αυτό, μένει όμως το δύσκολο έργο τού να βρεθούν όλα τα ονόματα των μαθητών και των δασκάλων που εικονίζονται σε κάθε μια, αφού - όπως λέει ο Αντώνης Χιώτης - υπάρχουν μεγάλα κενά στα σχολικά αρχεία.
Η 25η Μαρτίου τού 1967 (αριστερά). Μαθητές τού 1980 - 1981, με δάσκαλο το Δημήτριο Δεληνικόλα (δεξιά)
«Είναι δύσκολο να βρεις ποιοι δάσκαλοι ήταν εδώ στο Σίγρι. Αυτή είναι όμως και η μαγεία μιας τέτοιας έρευνας. Το να ψάχνεις αρχεία και έγγραφα, ονόματα και μαρτυρίες έχει πιο πολύ ενδιαφέρον, δαμάζεσαι και δοκιμάζεσαι», λέει χαρακτηριστικά.
Η έκθεση θα παραμείνει στο καφενείο του όλο το καλοκαίρι, «για να τη δούνε και οι ξενιτεμένοι που θα έρθουν…».