Το «Ε» σήμερα φιλοξενεί τον Ιγνάτιο Καζαντζόγλου, πρόεδρο του Εκπολιτιστικού Θεατρικού Ομίλου Καλλονής (ΕΘΟΚ), σε μια κουβέντα γύρω από τη μακρόχρονη πορεία του Ομίλου, που σήμερα αριθμεί 100 ενεργά μέλη αλλά και το πρόβλήμα της στέγης.
Το «Ε» σήμερα φιλοξενεί τον Ιγνάτιο Καζαντζόγλου, πρόεδρο του Εκπολιτιστικού Θεατρικού Ομίλου Καλλονής (ΕΘΟΚ) για τον τελευταίο ενάμιση περίπου χρόνο, σε μια κουβέντα γύρω από τη μακρόχρονη πορεία του Ομίλου, που σήμερα αριθμεί 100 ενεργά μέλη. Η οποία καταλήγει, όμως, σε ένα πολύ ζωτικό πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει αυτήν τη στιγμή: την έλλειψη στέγης που θα προκύψει από τη μεταφορά όλων των υπηρεσιών του Δήμου Καλλονής στο νέο κτήριο.
Κύριε Καζαντζόγλου, από πότε υπάρχει και δραστηριοποιείται ο ΕΘΟΚ;
«Ο ΕΘΟΚ ιδρύθηκε από μια ομάδα 25 - 30 ατόμων τον Απρίλιο του 1992, ξεκινώντας ως Ερασιτεχνικός Θεατρικός Όμιλος. Όταν πια έγινα εγώ μέλος του συλλόγου, το 1992 που επέστρεψα στην Καλλονή από την Αθήνα, είχε ήδη δημιουργήσει πολλά. Εκτός από το θεατρικό, είχαν γίνει το χορευτικό τμήμα και η χορωδία. Αυτά είναι και τα τρία βασικά του τμήματα.»
Με τι ασχολούνται τα μουσικοχορευτικά σχήματα;
«Το χορευτικό ασχολείται με καθαρά παραδοσιακούς χορούς του τόπου, που είναι κράμα χορών της Λέσβου και της Μικράς Ασίας. Έχει κάνει, μάλιστα, αξιόλογες εμφανίσεις, όχι μόνο στα στενά όρια του νησιού και του Νομού, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού, όπως η Γαλλία και η Τουρκία. Η χορωδία έχει εμφανιστεί στη Λήμνο, τον Άι-Στράτη και φυσικά έχει δώσει πολλές συναυλίες στη Λέσβο.»
Πάμε και στο θεατρικό. Είναι, νομίζω, κι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη ιστορία.
«Ναι, το θεατρικό έχει τη μεγαλύτερη ιστορία, γιατί από το ‘81 ανεβάζει παραστάσεις σχεδόν κάθε χρόνο. Πρώτο έργο ήταν “Ο καβγάς στη βρύση”, που είναι τοπική ηθογραφία και προτελευταίο, το 2008, το “Ο Μήδας είχε αυτιά γαϊδάρου”, του Κορρέ. Συνολικά έχουμε ανεβάσει περίπου 20 έργα, των Κεχαΐδη, Ξανθούλη, Ψαθά, Τριβιζά, Θεοτοκά, Καμπανέλλη κ.ά..»
Πείτε μας και για την τελευταία σας παράσταση, τους «Μικρούς Φαρισαίους» του Ψαθά.
«Η συγκεκριμένη παράσταση δουλεύτηκε το 2009 και το 2010, για να πάμε ουσιαστικά στη Λέρο. Κάναμε, μάλιστα, δική μας σκηνοθετική απόπειρα, μέχρι το Σεπτέμβρη που γύρισε ο κ. Χριστόδουλος Χατζηιωάννου, διευθυντής στο Σχολείο της Καλλονής και επαγγελματίας ηθοποιός, που έκανε κάποιες διορθώσεις και μας ετοίμασε για τη Λέρο. Τη σκηνοθεσία την αναθέτουμε πάντα, όταν έχουμε χρήματα, σε επαγγελματίες ηθοποιούς. Ο κ. Χατζηιωάννου έχει ασχοληθεί αρκετά με τον ΕΘΟΚ και θα σκηνοθετήσει και το καινούργιο μας έργο. Τα δύο προηγούμενα έργα τα είχε σκηνοθετήσει η επίσης επαγγελματίας Ελένη Τζαναβάρη.»
Η παράδοση και οι νέοι
Ποια είναι η φιλοσοφία που έχει ο ΕΘΟΚ;
«Να διατηρήσει την παράδοση, γιατί με την παγκοσμιοποίηση που έχει γίνει, αν χάσουμε την παράδοση, θα χάσουμε τον εαυτό μας. Αυτό που είμαστε και πιστεύουμε ότι είμαστε, λίγο καιρό μετά φοβάμαι πως δε θα υπάρχει. Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε και γι’ αυτό θέλουμε τους νέους κοντά μας. Ο σύλλογός μας έχει ανοιχτή την αγκαλιά του και σε όλους τους νέους κατοίκους της Καλλονής. Αν έρθεις, δε θα σε ρωτήσουμε αν είσαι ξένος, αλλά αν είσαι καινούργιος στην Καλλονή. Εγώ, παρά την ηλικία μου, βγαίνω στις καφετέριες τα βράδια να “στρατολογήσω” νέους, για να πλαισιώσουν τα τμήματά μας.»
Δε συμμετέχουν οι νέοι στο εγχείρημά σας;
«Δυστυχώς, η συμμετοχή των νέων στα τμήματά μας είναι μικρή. Φαίνεται πως ο καινούργιος τρόπος που διασκεδάζουν οι νέοι, τους προσελκύει περισσότερο. Επιπλέον, τα παιδιά στο σχολείο είναι πολύ φορτωμένα. Από τη στιγμή, όμως, που η Καλλονή έχει 500 - 600 οικογένειες, φταίμε κι εμείς οι γονείς. Αν δε συμμετέχουν οι γονείς, δε θα ακολουθήσουν και τα παιδιά. Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει. Προσπαθούμε, πάντως, να τους φέρουμε κοντά μας· πρέπει να κατέβουμε εμείς στους νέους και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε να τους τραβήξουμε. Εμείς κουραστήκαμε, ή μάλλον κουράσαμε τον κόσμο, που τόσα χρόνια βλέπει τους ίδιους στο θεατρικό, τη χορωδία και το χορό.»
Μέλη που δεν είναι από την Καλλονή, έχετε;
«Έχουμε αρκετούς στρατιωτικούς και καθηγητές, ειδικά στη χορωδία, όπου δεν είναι απαραίτητη η συμμετοχή κάποιου κάθε εβδομάδα. Στο θεατρικό, όμως, είναι δύσκολο, αφού πρέπει να είναι σε όλες τις πρόβες και οι νέοι κάτοικοι που δεν είναι από εδώ, το καλοκαίρι φεύγουν και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις παραστάσεις.»
Το πρόβλημα της στέγης
Πού θα στεγαστείτε τώρα που ο Δήμος θα μετακομίσει σε νέο κτήριο;
«Αυτήν τη στιγμή στεγαζόμαστε σε ένα χώρο που μας έχει παραχωρήσει η δημοτική αρχή του Άρη Ελευθερίου, για τον οποίο δεν πληρώνουμε ενοίκιο και ρεύμα. Αν δεν υπήρχε αυτό, δε θα υπήρχαμε κι εμείς, αφού τα βγάζουμε πέρα μόνο με τη συνδρομή των μελών μας ή την ελάχιστη αποζημίωση που μέχρι πρόπερσι παίρναμε από τους δήμους όπου κάνουμε παραστάσεις. Αυτήν τη στιγμή, η ύπαρξή μας είναι προβληματική. Έχουμε καταφέρει να συγκεντρώσουμε ένα ποσό 20.000 περίπου, το οποίο διατηρούμε ως κόρη οφθαλμού. Πρόσφατα βρήκαμε μέσω της ΕΤΑΛ ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα όπου θα μπορούσαμε να ενταχθούμε, το οποίο όμως είχε προϋπόθεση το να έχουμε ένα οικόπεδο - αν όχι δικό μας - νοικιασμένο για πάνω από 25 χρόνια ή μέσω παραχώρησης χρήσης. Κάναμε πρόταση στο Δήμο να μας νοίκιαζε ή να μας παραχωρούσε ένα από τα οικόπεδα που έχει, είτε Καλλονή είτε στα πέριξ χωριά, αλλά τελικά το αίτημά μας δεν μπήκε ούτε καν στο Δημοτικό Συμβούλιο. Και τώρα έχουμε το δίλημμα αν θα διαθέσουμε το ποσό που έχουμε μαζέψει για ενοίκια ή αν θα το κρατήσουμε για κάποιο πρόγραμμα. Ως πρόεδρος, όμως, δε θέλω να φύγουν τα χρήματα. Το όνειρό μου είναι να αποκτήσει ο σύλλογος τη στέγη του, αφού η κουλτούρα του δεν είναι τυχαία για τον τόπο.»
Για ποιο λόγο δε συζητήθηκε το αίτημά σας;
«Αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω εγώ. Οι δικαιολογίες όμως που πήραμε, ήταν παιδαριώδεις. Για πρώτη φορά από την ίδρυσή του, ο ΕΘΟΚ θα μείνει άστεγος, εξ αιτίας της ολιγωρίας των επικεφαλής και μόνο της απερχόμενης δημοτικής αρχής. Ελπίζουμε ότι η νέα δημοτική αρχή θα σκύψει πάνω από τα προβλήματά μας και των άλλων πολιτιστικών φορέων. Είναι, όμως, ακόμη αρχή, ο “Καλλικράτης” δεν έχει ξεκινήσει ακόμη και κανείς δεν ξέρει τι μέλλει γενέσθαι. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να δείξουν κατανόηση και να μην έχουμε την αντιμετώπιση που είχαμε μέχρι τώρα. Και εδώ θέλω να εκφράσω δημόσια και ένα παράπονο: Όταν φέτος κάναμε στη Νομαρχία αίτημα επαναχορήγησης ενός εγκεκριμένου από πέρυσι κονδυλίου για να πάμε Λήμνο και Άι-Στράτη, που είχε αναβληθεί λόγω των εκλογών, η απάντηση που πήραμε ήταν πως η Νομαρχία “δε θα διαθέσει ούτε ένα ευρώ” πέρα από τις εκδηλώσεις του Αρχοντικού Γεωργιάδη. Μας φάνηκε πολύ άδικο.»
Για φέτος τι ετοιμάζετε; Θα ανεβάσετε νέα παράσταση;
«Φέτος, μέσα στις επιδιώξεις μας είναι και το να δημιουργηθεί στην Καλλονή ένα παράρτημα του Ωδείου “Νίκος Σκαλκώτας” της Μυτιλήνης μέσω συνεργασίας του συλλόγου μας με το Ωδείο, έτσι ώστε το δικό μας μουσικό τμήμα, που τώρα έχει μόνο πιάνο και κιθάρα, να διδάξει και όλα τα άλλα όργανα. Όσον αφορά στο θέατρο, δεν έχουμε διαβάσει ακόμη έργα. Μετά τα Χριστούγεννα θα καταλήξουμε και θα μοιράσουμε τους ρόλους και από Φεβρουάριο θα αρχίσουμε πιο συχνές πρόβες. Τους “Μικρούς Φαρισαίους” θα τους παίξουμε κατά πάσα πιθανότητα στα μέσα Δεκεμβρίου στο Μόλυβο κι επειδή ζητήθηκε από πολλούς να ξαναπαιχτεί και στην Καλλονή, ίσως το ανεβάσουμε ξανά μέσα στο Γενάρη. Δε θα το αφήσουμε όπως κάναμε με άλλα έργα μετά τη Λέρο. Άλλωστε, είναι κι αυτό μια πηγή εσόδων, στην περίπτωση που θα αναγκαστούμε να πάμε στο ενοίκιο.»