Το βάψιμο των μαλλιών είναι μια πολύ παλιά υπόθεση, που τη συναντάμε σε διάφορους λαούς κι εποχές. Οι γυναίκες είχαν ανακαλύψει τρόπους είτε για να καλύψουν τις λευκές τρίχες είτε για να αλλάξουν το φυσικό τους χρώμα. Κάποιοι από τους τρόπους εκείνους εφαρμόζονται ακόμη και σήμερα. Ένα απλό αφέψημα χαμομηλιού έδινε κάποιους ανοιχτότερους τόνους στα ξανθά μαλλιά, ενώ αντίθετα έβραζαν καρυδόφλουδα κι έδιναν ένα γλυκό καστανό χρώμα στα μαλλιά τους...
Οι αρχαίες Αιγύπτιες έπαιρναν αίμα μοσχαριών, το έβραζαν με ελαιόλαδο και μ’ αυτό το διάλυμα κάλυπταν τις άσπρες τρίχες τους που πρόδιδαν την ηλικία τους. Οι Βενετσιάνες πάλι, στέκονταν ώρες ατελείωτες στις ταράτσες των σπιτιών τους κάτω από τις καυτές ακτίνες του ήλιου, βάζοντας πάνω στα μαλλιά τους κάποια «ελιξίρια νεότητας». Συνήθως αυτά ήταν ισχυρά διαλύματα σόδας που σε συνδυασμό με τον ήλιο, κατέστρεφαν σταδιακά τα μαλλιά τους... Κατέληγαν να φορούν περούκες! Αντίθετα οι αρχαίες Ρωμαίες, που χαρακτηρίζονταν για το... πρακτικό πνεύμα τους, είχαν βρει μια πιο υγιεινή λύση (!) για να μετατραπούν σε ξανθές καλλονές. Έκοβαν τις πλούσιες ξανθές κοτσίδες από τις νεαρές Γερμανίδες δούλες τους και στόλιζαν τα δικά τους κεφάλια...
Η φυσιολογική διαδικασία ενηλικίωσης μετά από κάποια στιγμή επηρεάζει και τα μαλλιά μας. Ελαττώνεται σταδιακά ο αριθμός των χρωστικών γιατί τα θυλάκια των τριχών παύουν το ένα μετά το άλλο να παράγουν και να εναποθέτουν χρωστικές στο ινώδες της τρίχας, με αποτέλεσμα στην αρχή να φαίνεται αυτή γκρίζα και στη συνέχεια άσπρη. Μια και η διαδικασία αυτή έχει βιολογικά αίτια, δεν μπορεί να αναχαιτισθεί. Η μόνη δυνατότητα που υπάρχει για να διατηρήσουν τα μαλλιά το χρώμα τους είναι να τα βάψουμε. Το βάψιμο των μαλλιών, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, πέρα από το αισθητικό του αποτέλεσμα για το οποίο μπορεί κάποιος να διαφωνήσει, έχει και ψυχολογικές επιπτώσεις. Όπως και να ’χει το πράμα, σίγουρο είναι ότι όλο και περισσότερα άτομα - κι όχι μόνο γυναίκες - βάφουν τα μαλλιά τους!
Οι βαφές των μαλλιών καταλαμβάνουν την τρίτη θέση, μετά τα σαμπουάν και τα σπρέυ, στον τζίρο που κάνουν οι εταιρείες παραγωγής ειδών καλλωπισμού κεφαλιού. Η βαφή των μαλλιών δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά σήμερα το πλήθος των χρωμάτων που μπορεί να πετύχει κανείς είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο από αυτό άλλων εποχών. Παρ’ όλο που είναι γνωστοί στους επιστήμονες οι κίνδυνοι από τη χρήση χημικών βαφών με διάφορες αλκαλικές και οξειδωτικές ουσίες (η τρίχα αλλοιώνεται, γίνεται πορώδης, χάνει την ελαστικότητά της και τη λάμψη της, προκαλούνται δερματικές αλλεργίες κ.λπ.), εν τούτοις όλο και περισσότερα τέτοια προϊόντα κατακλύζουν την αγορά. Ακόμη και τα προϊόντα που ονομάζουν χρωμοσαμπουάν δε μας εγγυώνται ότι πρόκειται για αθώα προϊόντα...
Ο μόνος σίγουρος τρόπος για να αποφύγεις τους κινδύνους είναι να ξαναγυρίσεις στις παλιές καλές συνταγές βαφών με φυτικές χρωστικές, χωρίς οξειδωτικές ουσίες. Η πιο διαδεδομένη από αυτές είναι η χέννα (Lawsonia Inermis), που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα. Η χέννα είναι γνωστό ότι δυναμώνει και δίνει λάμψη και όγκο στα μαλλιά. Δίνει μόνον κόκκινο χρώμα. Τα άλλα χρώματα της χέννας που κυκλοφορούν, προέρχονται από μίξεις με άλλα βότανα όπως Χαμομήλι, Τσουκνίδα, Φασκόμηλο και άλλα πολλά. Οι Τουρκάλες χρησιμοποιούν τη χέννα από μικρή ηλικία, πιστεύοντας πως θεραπεύει τους πονοκεφάλους αν χρησιμοποιείται τουλάχιστον μια φορά το χρόνο...
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι τόσο η χέννα, όσο και άλλες φυτικές ουσίες όπως το χαμομήλι, το καρύδι, ο κρόκος κ.λπ., εγκυμονούν ελάχιστους κινδύνους πρόκλησης αλλεργιών σε σχέση με τα εμπορικά χημικά σκευάσματα. Αυτό γίνεται γιατί οι φυτικές χρωστικές δε διεισδύουν στο ινώδες στρώμα της τρίχας, αλλά κάθονται στον εξωτερικό τους φλοιό. Έτσι οι φυσικές χρωστικές των μαλλιών παραμένουν ανέπαφες. Η χέννα χρησιμοποιείται συνήθως με ελαιόλαδο και νερό. Αν παραμείνει περισσότερο από μια ώρα στα μαλλιά, το χρώμα παραμένει στα μαλλιά για μεγάλο χρονικό διάστημα, πράγμα που δεν μπορούν να πετύχουν τα χρωμοσαμπουάν! Περίπου 25 φυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη βαφή της τρίχας! Μέσα από το λάκκο των λεόντων, να τονίσουμε πως και οι περισσότερες φυτικές βαφές δεν είναι απαλλαγμένες από τα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων. Ψάξτε και φυτά που καλλιεργούνται χωρίς λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Υπάρχουν πολλά...

... ο Δανιήλ.