Αυτή την Κυριακή έχουμε μια ευκαιρία να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Να βάλουμε τις βάσεις συγκρότησης ενός εργατικού προγράμματος για τη νησιωτική Ελλάδα. Σήμερα, που οικονομική κρίση έχει εντείνει τα οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, των φτωχομεσαίων αγροτών και των νέων, σήμερα που η ανισόμετρη ανάπτυξη κέντρου και περιφέρειας γίνεται πιο έντονη, μπορούμε να κάνουμε το πρώτο βήμα για μια μεγάλη ανατροπή. Να βάλουμε τις βάσεις ενός προγράμματος ανάπτυξης των νησιών του νομού μας και όλου του Αιγαίου, που θα στηρίζεται στις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους, τις νέες τεχνολογίες, τη διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων, την προστασία και ανάδειξη του περιβάλλοντος.
Εδώ και δεκαετίες, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. έχουν θέσει σε εφαρμογή το δικό τους αδιέξοδο σχεδιασμό που οδηγεί τη νησιωτική Ελλάδα σε οικονομική καχεξία, μείωση του πληθυσμού, εσωτερική μετανάστευση, υποβάθμιση του περιβάλλοντος, μισθούς και μεροκάματα πείνας. Είναι ο ολισθηρός μονόδρομος της τουριστικής μονοκαλλιέργειας που έχουν επιβάλει το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ.. Σε αυτό το σχεδιασμό οφείλονται οι μηδενικές δημόσιες επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, οι προσπάθειες για ξερίζωμα του ελαιώνα της Λέσβου, η μείωση της παραγωγής ελαιολάδου, ο περιφερειακός σχεδιασμός που προβλέπει μείωση της κτηνοτροφικής παραγωγής (ψηφίστηκε το 2003 από το ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζεται από τη Ν.Δ.), το κλείσιμο μεταποιητικών μονάδων, η συνεχής απειλή για μείωση των επιδοτήσεων των αγροτών. Δυστυχώς σε αυτό τον μονόδρομο έχουν οδηγηθεί το Κ.Κ.Ε. και ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν αναδείξει σε υπέρτατη αξία τη λεγόμενη «ήπια τουριστική ανάπτυξη», κι αρνούνται στην πράξη την ανάπτυξη κάθε άλλης παραγωγικής δραστηριότητας σε μεγέθη που να την καθιστούν βιώσιμη. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της μόνιμης προγραμματικής καχεξίας της «επίσημης Αριστεράς» στο Αιγαίο.
Θιασώτες των ίδιων αδιέξοδων αντιλήψεων είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι. Σε πολλές περιπτώσεις οι απόψεις που προβάλλουν οδηγούν είτε σε βαριά «περιβαλλοντική φορολογία» στους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα, είτε σε μόνιμη υπανάπτυξη ολόκληρες περιοχές στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος. Ο ΛΑΟΣ, το μόνο που έχει να πει είναι πως για όλα φταίνε οι μετανάστες.
Στα νησιά του Αιγαίου είναι απαραίτητο, αλλά δεν αρκεί, να γίνει ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των εργαζομένων. Είναι ανάγκη να αλλάξουν οι αναπτυξιακοί στόχοι. Η Λέσβος, η Λήμνος και ο Άι-Στράτης έχουν μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης της πρωτογενούς παραγωγής αρκεί στα νησιά να γίνουν οι αναγκαίες δημόσιες επενδύσεις. Η ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα οδηγεί αμέσως στην ανάπτυξη και της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. Στην εποχή μας, οι δύο παραπάνω τομείς απαιτούν την ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας και της τεχνολογίας. Έτσι θα αναπτυχθεί και ένας τρίτος κλάδος. Με αποτέλεσμα να έρθουν ξανά στη Λέσβο νέοι και νέες που φεύγουν από το νησί για σπουδές, αλλά δε γυρνούν πίσω επειδή δεν μπορούν να βρουν δουλειά.
Η μάχη για την ανατροπή της προγραμματικής καχεξίας της Αριστεράς είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της προσπάθειας να ανατραπεί ο καπιταλισμός. Σε αυτήν τη μάχη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να πρωτοστατήσει και να ενώσει όλη την Αριστερά σε εργατική κατεύθυνση. Γι’ αυτό την Κυριακή έχουμε μια επιλογή: Ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

* O Νίκος Μανάβης είναι υποψήφιος βουλευτής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο νομό Λέσβου.