Αυτές τις μέρες που βλέπω τον Παπακωνσταντίνου να σχεδιάζει τον τρόπο, με τον οποίο θα κερδίσει 1.000 μέρες για την Ελλάδα και το έλλειμμά της, θλίβομαι. Γυρίζει ο νους μου στο 2004, και ναι! Για να κάνω μνημόσυνο. Μνημόσυνο για την αξιοπιστία της ελληνικής πολιτικής, μέσα και έξω.
Αυτές τις μέρες που βλέπω τον Παπακωνσταντίνου να σχεδιάζει τον τρόπο, με τον οποίο θα κερδίσει 1.000 μέρες για την Ελλάδα και το έλλειμμά της, θλίβομαι. Γυρίζει ο νους μου στο 2004, και ναι! Για να κάνω μνημόσυνο. Μνημόσυνο για την αξιοπιστία της ελληνικής πολιτικής, μέσα και έξω.
Θυμάμαι πώς έπεσε, ως παραγινωμένο φρούτο και ενώ είχε, με τον τρόπο της, αποδείξει την αξιοπιστία της στην Ευρώπη, η τελευταία κυβέρνηση Σημίτη. Χωρίς το Σημίτη!
Μέσα όμως υστερούσε. Σκάνδαλα, διαφθορά και η «εικόνα» των κυρίων να τρώνε το μέλι από το δάχτυλο, έφεραν την κατάρρευση.
Την ίδια στιγμή, έβγαιναν στο προσκήνιο άλλοι κύριοι, που αργότερα έφαγαν και το δάχτυλο! Ηθικά, νόμιμα και με την ευλογία του Θεού!
Η πρώτη τους κίνηση… ΑΠΟΓΡΑΦΗ. Τυπική διαδικασία για κάθε νέο διαχειριστή. Αλίμονο!
Οι Αλογοσκούφειες αλχημείες αναίρεσαν τις αλχημείες των εκσυγχρονιστών προς το χειρότερο, με το αποτέλεσμα που γνωρίζουμε όλοι.
Αλογοσκούφης και Καραμανλής, αντί να κρατήσουν τα νέα δεδομένα για τον εαυτό τους, πνιγμένοι από τις ενοχές, παρουσίασαν την κατάσταση στους Ευρωπαίους εταίρους, ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία μας. Η υπό επιτήρηση δημόσια αυτομαστίγωσή μας, ήταν φυσικό επακόλουθο!
Το κύρος και οι «καλές προθέσεις» πήγαν περίπατο με το καλημέρα.
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο. Σα να ξυπνήσαμε από κώμα! Με μόνη διαφορά, το ηθικό που κάπως έχουμε ανακτήσει στο εσωτερικό. Έξω όμως;
Άλλη μια φορά που μας έπιασαν να «λουφάρουμε» εν ώρα εργασίας!
Περίπου έτσι στεκόμαστε απέναντι στους εταίρους μας. Και μάλιστα κουβαλάμε το περίφημο έλλειμμα-λάστιχο, για το οποίο πρέπει να απολογηθούμε.
Πρέπει κάτι να γίνει. Άμεσα. Διπλωματικά, πολιτικά. Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για όλους. Είμαστε σε λιτότητα από τη δεύτερη τετραετία Παπανδρέου. Του Ανδρέα, για να μην μπερδευτούμε!
Οι φωνές εκ Βρυξελλών δε θα εκγλυφθούν ως άλλοθι. Θα είναι τραγωδία να μείνουμε για άλλη μια φορά στις «καλές προθέσεις». Μπορεί τα φαινόμενα τύπου, «Φρανς Τέλεκομ» να μην ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας, δεν εγγυάται όμως κανείς πως ο Έλληνας θα κοιμάται ήσυχος.
Η κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της στατιστικής υπηρεσίας μάς πηγαίνει ένα βήμα μπροστά. Αποτελεί απόδειξη «καλών προθέσεων», όπως και η επιμονή στις παροχές.
Επίσης, η έλλειψη καταστροφολογίας, που είναι, όπως και να το κάνουμε, σήμα κατατεθέν των συντηρητικών.
Διαπραγματευτικές ικανότητες, ειδικά απέναντι στους Ευρωπαίους, ας είμαστε ρεαλιστές, οι ΠΑΣΟΚοι πάντα είχαν! Πρόσφατα το είδαμε και στον ΟΛΠ. Χωρίς να ανοίξει ρουθούνι! Αν και οσμίζομαι χείρα βοηθείας κάτω από το τραπέζι! Για την εντός των τειχών γαλήνη που επικρατεί. Γαλήνη που είναι αναγκαία, όσο τίποτε άλλο αυτή την εποχή. Έτσι ώστε, απερίσπαστη η κυβέρνηση να παλέψει για την αποκατάσταση του κύρους της χώρας και την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Εντός και εκτός των τειχών.
Επαναλαμβάνω πως είναι η τελευταία ευκαιρία, έστω και αν βρισκόμαστε στη δύνη της οικονομικής ύφεσης. Δε θα υπάρξουν συγχωροχάρτια και το γνωρίζουν αυτό οι κυβερνώντες. Η αποχή από τις εκλογές έφτασε στο 30%... Οι νέοι δεν ονειρεύονται και είναι σίγουρο πως δε θα επιβιώσουν με Βγενόπουλο πρωθυπουργό και τσάρο της οικονομίας το Μίχαλο!!!
Τέλος οι «καλές προθέσεις», ξέρατε πάνω-κάτω τις συνθήκες, θέλουμε, απαιτούμε να μας φέρετε καλά αποτελέσματα...