Περί πλοιαρίων που αρμενίζουν
Από κάποια ενορία της Αθήνας έφτασε σήμερα στην επιχείρηση που δουλεύω (στη Λέσβο παρακαλώ) μια επιστολή. Με λίγα λόγια ζητούν χρήματα για την αποπεράτωση ενός ναού εκεί στον Κορυδαλλό. Αν πέσει το χρήμα [δέκα ευρώ, όσα κάνουν και δέκα κεραμίδια (sic)] «Οι ενορίτες μας θα σας ευγνωμονούν, θα σας δοξάζουν και θα σας πλέκουν το εγκώμιο, ως επίσης θα εξαίρουν τις επιχειρήσεις σας, ευχόμενοι ο Άγιος Δημήτριος να σκέπει και να τις οδηγεί πάντα στην κερδοφορία. [συνεχίζω να αντιγράφω από την επιστολή] Επί πλέον κάθε Κυριακή θα αναγιγνώσκονται και θα γίνεται ειδική μνεία των ονομάτων των μελών της οικογένειάς σας και θα μνημονεύονται τα προσφιλή σας πρόσωπα που τυχαίνει να μη βρίσκονται στη ζωή.» Τη στιγμή που ετούτη η χώρα δοκιμάζεται, που άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους, που η φτώχεια κορυφώνεται και που το μέλλον φαντάζει τόσο αβέβαιο, οι προσυπογράφοντες ιερέας Μ. και ο ταμίας Τ. πιστεύουν πως αυτό που έχουμε ανάγκη είναι ακόμα ένας ναός. Κύριοι, ντροπή σας, και είναι το λιγότερο που έχω να πω για να εκφράσω τον αποτροπιασμό μου προς την απαράδεκτη λογική της αστείας επιστολής σας! Φροντίστε να ανακουφίσετε τον ανθρώπινο πόνο και αφήστε τις πέτρες και τα ξύλα και τα τούβλα και τα κεραμίδια προς δόξαν Θεού. Δεν έχετε καμμιά επαφή με τα προβλήματα της κοινωνίας μας και καμμιά θέση στην πραγματικότητα. Βρείτε σε ποιον πλανήτη ζείτε και παρακαλώ αυτοεξοριστείτε εκεί μήπως και κάποτε ετούτη η χώρα ξεφορτωθεί το τόσο περιττό να ανούσιο παπαδολόγι...

Περί φίλων και εταίρων
Σύμφωνα με την κ. Ρέντινγκ, επίτροπο κάποιας επιτροπής τής Ε.Ε., «η αλληλεγγύη δεν είναι δωρεάν». Ως πότε θα καταλάβουμε πως στον αγώνα για ανασύσταση της χώρας μας δε θα υπάρχουν «φίλοι» και δεν υπάρχουν «εταίροι»;

Περί εκδρομών των σχολείων
Παλιότερα όταν ο καιρός ήταν άσχημος, δεν πηγαίναμε εκδρομή. Στις μέρες μας δεν υπάρχει πρόβλημα. Βρέξει, χιονίσει, παίρνουμε το σχολείο, το βάζουμε σε λεωφορεία και το ξεφορτώνουμε σε καφετέριες στο διπλανό χωριό. Μέσα στην καφετέρια γίνεται λοιπόν ο εκπαιδευτικός περίπατος μερικών ελληνικών σχολείων στην Ελλάδα τού 2012! Βάλτε απεργίες, αργίες, ημιαργίες, συνελεύσεις, εκλογές - εθνικές - συλλόγων - μαθητικές, θεομηνίες, λοιπές ανοησίες και δείτε αν μας παίρνει να κάνουμε τέτοια κολπάκια. Ναι στις εκδρομές που θα αναλαμβάνει ο κάθε καθηγητής για να διδάξει την τάξη του καλύτερα σε ειδικευμένο χώρο, εκδρομές που θα εγκρίνονται από αρμόδιο όργανο και μετά από υποβολή σχεδίου μαθήματος. Τα υπόλοιπα είναι ντροπές.

Περί αρμοδιοτήτων των τοπικών αρχόντων
Φίλοι μου, όσα προβλήματα μπορείτε να λύσετε μόνοι σας δίχως να παραβείτε την ελευθερία των άλλων, κάντε το. Μην περιμένετε πια τίποτα τους επόμενους μήνες, ειδικά από τους τοπικούς και μικροτοπικούς άρχοντες του παράλογου «Καλλικράτη». Από αυτούς που με πενήντα ψήφους γίναν ξαφνικά τοπικοί άρχοντες και θέλουν να εκφράζουν χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι τους έχουν γραμμένους στα κατάστιχά τους (θυμάστε τι αποχή είχαν οι καλλικρατικές χαζοεκλογές;). Μπορείτε να βρεθείτε με δυο φίλους και να κλείσετε την τρύπα στο οδόστρωμα έξω από το σπίτι σας; Κάντε το για καλό σας, κανείς δε θα ενδιαφερθεί. Μαζεύετε τα σκουπίδια σας πιο νοικοκυρεμένα και μην παραγεμίζετε τους ήδη παραγεμισμένους κάδους. Φροντίστε κανένα αδέσποτο, δείτε το γείτονά σας, κάντε καλά κουμάντα. Σε ετούτο το μπάχαλο για χώρα, πρέπει να γίνουμε πιο τακτικοί και πιο νοικοκύρηδες, δίχως πια να περιμένουμε κάτι από το κράτος. Το κράτος είναι κάτι τύποι αλλοπρόσαλλοι, κάτι ψεύτες, κάτι λωποδύτες. Μιλήστε μεταξύ σας, συμπεριφερθείτε επιτέλους σαν πολίτες μήπως και φοβηθούν οι «πολιτικοί». Και αν υπάρχετε, τοπικοί άρχοντες που πονάτε τον τόπο, αφήστε τα παλιά τερτίπια και πιάστε δουλειά. Όλοι θα σας ευγνωμονούν, δεν είναι χαζός ο κόσμος. Ξυπνήστε!