Το 1951, οι Αμερικανοί ξεκίνησαν τις δοκιμές ατομικών βομβών στην έρημο της Νεβάδα. Μετά από κάθε έκρηξη, σχηματιζόταν το γνωστό νέφος-μανιτάρι, που έφτανε σε τέτοιο ύψος, ώστε ήταν ορατό από απόσταση κάποιων εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Το 1951, οι Αμερικανοί ξεκίνησαν τις δοκιμές ατομικών βομβών στην έρημο της Νεβάδα. Μετά από κάθε έκρηξη, σχηματιζόταν το γνωστό νέφος-μανιτάρι, που έφτανε σε τέτοιο ύψος, ώστε ήταν ορατό από απόσταση κάποιων εκατοντάδων χιλιομέτρων. Το μανιτάρι φαινόταν και από την πόλη του Λας Βέγκας, και όταν η αμερικανική τηλεόραση έδειξε, το 1952, μια δοκιμή ατομικής βόμβας, ολόκληρη η Αμερική καταλήφθηκε από τον «ατομικό πυρετό». Αθλητικές ομάδες άρχισαν να παίρνουν ονόματα που περιείχαν τη λέξη «ατομικό», ενώ πουλιούνταν ακόμη και λάμπες με το σχήμα του μανιταριού της πυρηνικής έκρηξης. Στο Λας Βέγκας γινόταν κάθε χρόνος διαγωνισμός για την ανάδειξη της «Μις Ατομική Βόμβα».
Επιπλέον, οι τηλεοπτικές αναμεταδόσεις πυροδότησαν ένα νέο είδος τουρισμού: άνθρωποι πήγαιναν στο Λας Βέγκας μόνο και μόνο για να παρακολουθήσουν μια πυρηνική δοκιμή. Οι τουρίστες κάθονταν σε ασφαλή απόσταση και, όταν κατακαθόταν η σκόνη, οδηγούσαν μέχρι το πεδίο δοκιμών της Νεβάδα, για να θαυμάσουν τον κρατήρα που είχε ανοίξει η βόμβα.
Οι τουρίστες κάθονταν σε απόσταση και απολάμβαναν το θέαμα του μανιταριού της πυρηνικής έκρηξης (πάνω). Η φωτογραφία της «Μις Ατομική Βόμβα» ντυμένης με μαγιώ που έμοιαζε με μανιτάρι πυρηνικής έκρηξης, έκανε το γύρο του κόσμου
Έπρεπε να έρθει ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου της Γιούτα και να προειδοποιήσει για τις επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων από τη ραδιενέργεια, προκειμένου να μπουν οι εκδρομές αυτές στο μικροσκόπιο. Ωστόσο, οι πυρηνικές δοκιμές ήταν, μέχρι και το 1962, μια τουριστική ατραξιόν. Μεταξύ 1951 και 1962 έγιναν 100 τέτοιες εκρήξεις, προτού παρθεί η απόφαση οι δοκιμές να είναι υπόγειες και μόνο.
* ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "SCIENCE ILLUSTRATED"