«Σεμνά και ταπεινά.» «Μάχη με τη διαφθορά.» «Ρήξη με τους “νταβατζήδες”» και πολλά άλλα τέτοια ηχηρά, είναι φράσεις που έχουν λεχθεί διά στόματος πρωθυπουργού. Τσιτάτα που έχουν καταγραφεί ως τα αποχρώντα χαρακτηριστικά αναντιστοιχίας λόγων και έργων του κ. Κώστα Καραμανλή, ως επί πενταετίας ήδη τιμονιέρη του κράτους.
Όμως, το πιο «σοφιστικέ» απ’ όλα, κατά πώς θα λέγανε άνθρωποι της κουλτούρας, είναι αυτό το βαρύγδουπο: «Επανίδρυση Του Κράτους». Φράση με μεγάλη ένταση. Φράση πυκνής μάζας και ειδικού βάρους μεγίστου. Ομολογουμένως όταν την πρωτάκουσα, εντυπωσιάσθηκα. Προβληματίστηκα. Άραγε γιατί; Πώς; Πότε; Σκέφθηκα. Προσέτρεξα σε λεξικά.
«Επανιδρύω», σημαίνει ιδρύω απ’ την αρχή, κάτι που υπήρχε και είτε έχει πια εκλείψει, π.χ. ένα σωματείο, ένα σύλλογο, είτε κάτι που πνέει τα λοίσθια, π.χ. μια εταιρεία που πάει να χρεωκοπήσει. Επανιδρύω όμως κράτος δεν αναγράφεται πουθενά. Ασφαλώς, είτε γιατί ως όρος είναι τελείως ασύστατος, είτε ακόμη γιατί στερείται ηθικού ερείσματος. Ιστορικά αδόκιμος για χώρες όπου πρυτανεύει η Δημοκρατία και η διά της κάλπης βούληση του Λαού, σου δίδει τη δυνατότητα ως πλειοψηφία να γίνεις πρωθυπουργός. Ενδεχομένως σε μία χώρα με ολοκληρωτικό μακροημερεύσαν καθεστώς, που οι δομές του κράτους είναι τελείως διαβρωμένες και στρεβλές, π.χ. στην περίπτωση της υπερσαραντάχρονης δικτατορίας του Φράνκο στην Ισπανία, ή του Σαλαζάρ στην Πορτογαλία, σου δίδεται το ηθικό έρεισμα να ομιλείς περί επανίδρυσης του κράτους. Όμως στην Ελλάδα, τη μετά τη μεταπολίτευση, με την εναλλαγή κατά δημοκρατικό τρόπο των Κυβερνήσεων, το ερώτημα είναι αν μπορεί κανείς να λέει αυτό. Θεωρώ ότι μόνο πολιτικάντικη προσέγγιση και έλλειψη μέτρου θα μπορούσε να δικαιολογήσει κάτι τέτοιο. Η πρώτη κυβερνητική θητεία του κ. Καραμανλή πέρασε. Σημάδια επανίδρυσης του κράτους ανύπαρκτα. Ο λαός εύπιστος, ξανάδωσε τη διακυβέρνηση στη Ν.Δ. το φθινόπωρο 2007.
Έκτοτε, τι το Βατοπέδι με τον Εφραίμ και τους υπουργούς. Τι η καταβαράθρωση της οικονομίας της χώρας, τι ο καλπασμός της ακρίβειας, τι η αύξηση των φτωχών στο 25% του πληθυσμού μας, τι τα golden boys με τις προκλητικές απολαβές τους, και άλλα. Η επανίδρυση δηλαδή του κράτους άρχισε πια να πραγματώνεται. Και φθάνουμε στα γεγονότα των τελευταίων τριών περίπου μηνών, που η Αθήνα κάηκε μετά τη δολοφονία του μικρού Αλέξη Γρηγορόπουλου. Με την εγκληματικότητα να καλπάζει. Ακολουθούν οι επιθέσεις (λεωφορείο της ΕΛΑΣ στου Ζωγράφου, ειδικό φρουρό στο υπουργείο Πολιτισμού στα Εξάρχεια, αστυνομικό σταθμό στα Δυτ. Προάστια). Σκεφτόμουν ότι όλα αυτά είναι γιατί η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί την Ελληνική Αστυνομία ως το όχημα δοκιμής κρας-τεστ (crash test) της επανίδρυσης του κράτους. Αναρωτιόμουν αν αυτά είναι σημάδια της επαγγελθείσας επανίδρυσης. Πάντως, εκεί που μου έφυγαν οι όποιες επιφυλάξεις και πείστηκα ότι το Κράτος επανιδρύθηκε άπαξ και διά παντός, ήταν η προ εβδομάδων εκ δευτέρου απόδραση με ελικόπτερο των εγκλείστων στον Κορυδαλλό, Παλαιοκώστα και Ριτζάι. Το άλλοθι της Δεξιάς που ως τώρα πάντα επικαλείτο ότι για όλα φταίει το ΠΑΣΟΚ, κατέπεσε με πάταγο. Κατέπεσε με την απογείωση του ελικοπτέρου του Παλαιοκώστα. Το θέρος του 2006, επί κυβερνήσεως Καραμανλή, έγινε η πρώτη απόδρασή τους με ελικόπτερο από τις φυλακές ασφαλείας Κορυδαλλού. Η είδηση τότε έκανε το γύρω του κόσμου. Τώρα, 2,5 χρόνια μετά, απέδρασαν πάλι οι ίδιοι άνθρωποι, με το ίδιο μέσο, από τις ίδιες φυλακές. Τι και αν «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» είναι απόφθεγμα των προγόνων μας. Οι κρατούντες το κατάφεραν. Είδαμε και αυτήν τη γελοιοποίηση του Κράτους. Αυτήν τη φορά πάλι, η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου. Πρώτη σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Πρώτη, αλλά με πολλή δόση ειρωνείας, σκώμματος και λοιδορίας κατά της χώρας μας. «Φτωχή μου… Ελλάς, να κλαις και να γελάς!», κατά την παλιά επιθεώρηση.
Τώρα έχω πεισθεί. Δε δικαιούμαι διά… να είμαι άπιστος Θωμάς. Η επανίδρυση του Κράτους έχει πια ολοκληρωθεί.

Ηλιούπολη 3.3.2009
 
* Ο Τάκης Χαρ. Ιορδάνης είναι μεταλλειολόγος μηχανικός του ΕΜΠ, διδάκτορας (Ph.D.) της Επιστήμης των Υλικών του University Bath Αγγλίας, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων.