Συμφέροντα, περιβάλλον και αδικίες είναι οι έννοιες που εμπλέκονται στη διαδικασία πολεοδόμησης της περιοχής Βαρειάς - Ακρωτηρίου, αφού λίγους μήνες πριν την ολοκλήρωσή της έγινε γνωστό πως με την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης αλλάζουν οι όροι δόμησης της περιοχής.
Με την πολεοδόμηση Βαρειάς - Ακρωτηρίου περιορίζονται σημαντικά τα τετραγωνικά των κατοικιών που θα ανεγερθούν
Συμφέροντα, περιβάλλον και αδικίες είναι οι έννοιες που εμπλέκονται στη διαδικασία πολεοδόμησης της περιοχής Βαρειάς - Ακρωτηρίου, αφού λίγους μήνες πριν την ολοκλήρωσή της έγινε γνωστό πως με την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης αλλάζουν οι όροι δόμησης της περιοχής. Ιδιώτες και πολιτικοί μηχανικοί διαμαρτύρονται, ενώ ο Δήμος Λέσβου και οι υπηρεσίες του υποστηρίζουν ότι οι καινούργιοι όροι που έχουν ήδη την έγκριση του κεντρικού ΣΧΟΠ και του Υπουργείου Περιβάλλοντος, συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος.
Όπως είναι γνωστό, η πολεοδόμηση της περιοχής Βαρειάς - Ακρωτηρίου βρίσκεται στο τελικό στάδιο της β΄ φάσης, δηλαδή έχει πριν από χρόνια τελειώσει η τοπογραφική αποτύπωση και τώρα βαίνει προς έγκριση η μελέτη πολεοδόμησης. Η πολεοδόμηση θα ολοκληρωθεί με την πράξη εφαρμογής. Πριν απ’ αυτή, όμως, με την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης θα ξεκινήσουν να ισχύουν και οι νέοι όροι δόμησης που έχουν εγκριθεί αρμοδίως, και προκαλούν από τώρα πονοκέφαλο σε επαγγελματίες, αλλά και σε ιδιώτες, ιδιοκτήτες γης στην περιοχή. Κι αυτό γιατί με τα καινούργια δεδομένα μειώνονται σημαντικά οι δυνατότητες δόμησης σε όλες τις κατηγορίες των οικοπέδων.
Μικρότερα σπίτια…
Με καταγγελία του, πολιτικός μηχανικός υποστήριξε ότι πολύ σύντομα δε θα υπάρχει λόγος κάποιοι ιδιοκτήτες γης να προχωρήσουν στην ανέγερση κατοικιών, γιατί μειώνονται σημαντικά οι συντελεστές δόμησης.
Με τη βοήθεια της Μαριάνθης Στυλιανίδου και της Μυρσίνης Γιαρλού απ’ το Γραφείο Πολεοδομικού Σχεδιασμού των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Λέσβου, παραθέτουμε ακολούθως μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα των αλλαγών που επιφέρει η πολεοδόμηση στα τετραγωνικά των κατοικιών.
Ξεκινώντας απ’ το μικρότερο οικόπεδο εμβαδού 100 τετραγωνικών μέτρων που κατά παρέκκλιση στην πυκνοδομημένη ζώνη μπορεί να οικοδομηθεί, σήμερα χτίζει κανείς κτίσμα 160 τ.μ.. Με την πολεοδόμηση θα χτίζει 120 τετραγωνικά.
Ομοίως για οικόπεδο 200 τ.μ. σήμερα χτίζεται κτίσμα 240 τ.μ., που μειώνεται στα 160 τ.μ.. Σε οικόπεδο 300 τ.μ., απ’ τα 300 τ.μ. κτίσμα που μπορεί σήμερα να χτίσει κανείς, μειώνεται στα 240 τ.μ.. Αντίστοιχα για οικόπεδο 800 τετραγωνικών μέτρων στο οποίο σήμερα χτίζονται οικίες εμβαδού 500 τετραγωνικών μέτρων, με την πολεοδόμηση το μάξιμουμ της οικοδομής θα είναι στα 420 τ.μ..
Όμως, σύμφωνα με την κ. Στυλιανίδου, το μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργείται για τα οικόπεδα από 801 έως 1.600 τετραγωνικά μέτρα, στα οποία με την πολεοδόμηση μπαίνει πλαφόν ανώτατης δόμησης τα 450 τετραγωνικά μέτρα.
Στην αραιοδομημένη ζώνη δεν αναμένονται ιδιαίτερα προβλήματα, αφού ελάχιστα επηρεάζονται οι όροι δόμησης.
… περισσότερο πράσινο
Τα νέα αυτά δεδομένα που θα ισχύσουν το αργότερο σε ένα χρόνο (όσο αναμένεται να διαρκέσει η τελική έγκριση της πολεοδόμησης στη συνολικής έκτασης 950 στρεμμάτων αυτή περιοχή), έχουν αναστατώσει όσους έχουν εκτάσεις και λόγω της κρίσης δεν μπορούν να προχωρήσουν τώρα στην αξιοποίησή τους. Υπάρχουν, μάλιστα, και περιπτώσεις που κάποιοι προσδοκούσαν πως διά της μεθόδου της αντιπαροχής θα αποκτήσουν σπίτι. Αυτοί τώρα διαπιστώνουν πως δεν μπορούν να ελπίζουν σε μια τέτοια προοπτική.
Απ’ την άλλη, όμως, οι κανόνες που μπαίνουν χαρακτηρίζονται καίριας σημασίας για την προστασία του περιβάλλοντος, αφού αποτρέπουν την επέκταση του φαινομένου «Χρυσομαλλούσα» στο νότιο και ταχέως αναπτυσσόμενο οικιστικά νότιο τμήμα της Μυτιλήνης.
Υπέρ των νέων κανόνων δόμησης ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Για να σταματήσει το κακό…
Υπέρ του περισσότερου πρασίνου και της προσπάθειας να σταματήσει το οικιστικό κακό που είχε συντελεστεί σε κάποιες περιπτώσεις, τάχθηκε ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Γιάννης Βατός. Όπως είπε, το θέμα πολύ σύντομα θα απασχολήσει και το Δημοτικό Συμβούλιο. «Όταν», συνέχισε, «το 1997 επί δημαρχίας Θεόδωρου Χοχλάκα ξεκινήσαμε, υποχρεωτικά, την πολεοδόμηση των περιαστικών οικισμών του τότε Δήμου Μυτιλήνης, πριν γίνει καν καποδιστριακός, το πράξαμε για δυο λόγους. Αφενός γιατί δεν μπορούσαμε ελέω πληθυσμού να καθορίσουμε τα όρια των αντίστοιχων οικισμών με αποφάσεις νομαρχών, όπως υπαγόρευε ο νόμος, και αφετέρου γιατί ο πολιτικαντισμός, το απόλυτο πελατειακό σύστημα, ‘”λαστιχάρισε” τους οικισμούς σε τέτοιο επίπεδο, όπου - και αποδείχτηκε αυτό με την πάροδο του χρόνου - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δομήθηκε όλη σχεδόν η περιοχή απ’ το “Ξενία” και το Λόφο του Πανεπιστημίου, που τελειώνει το σχέδιο πόλης, μέχρι την Κράτηγο. Έως που η Κράτηγος έγινε οικισμός.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, επιβάλλεται να μπουν κανόνες σύγχρονης κατοικίας, όπως αυτοί που έθεσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, ώστε να μην κάνουμε την όμορφη νότια Μυτιλήνη μια συνέχεια και προέκταση της Χρυσομαλλούσας.»