Περί «Αγανακτισμένων»

01/07/2012 - 05:56
Είμαι κι εγώ ένας αγανακτισμένος, από την κατάσταση, Έλληνας πολίτης. Καθόλου υπεράνω κριτικής, μα ούτε και άμοιρος ευθυνών. Αγανακτισμένος, βλέποντας τους διαχειριστές της εξουσίας να ξεπουλάνε όνειρα κι ελπίδες πολλών νέων και όχι μόνο.
Είμαι κι εγώ ένας αγανακτισμένος, από την κατάσταση, Έλληνας πολίτης. Καθόλου υπεράνω κριτικής, μα ούτε και άμοιρος ευθυνών. Αγανακτισμένος, βλέποντας τους διαχειριστές της εξουσίας να ξεπουλάνε όνειρα κι ελπίδες πολλών νέων και όχι μόνο.
Το παρόν πολιτικό σύστημα, με τον τρόπο που είναι διαρθρωμένο, κατέληξε να υπηρετεί τα συμφέροντα κάποιων κλειστών κοινωνικών ομάδων και σε κανένα βαθμό του συνόλου του ελληνικού λαού. Τα πολιτικά κόμματα, κόμματα εξουσίας και μη, έχουν απολέσει μεγάλο ποσοστό της νομιμοποίησής τους στη συνείδηση του ελληνικού λαού, υπηρετώντας μια κατ’ επίφασιν δημοκρατία που αποκλείει μεγάλες κοινωνικές ομάδες από τον κοινωνικοοικονομικό βίο. Ως εκ τούτου, η στοχοποίηση των πολιτικών, είτε ως πρόσωπα είτε ως θεσμός, προκύπτει ως φυσικό επακόλουθο όλων αυτών. Είναι όμως λάθος να αφορίζουμε την πολιτική γενικά. Έχω την αίσθηση πως υπάρχουν πολιτικοί τίμιοι και με διάθεση προσφοράς. Έφτασε λοιπόν η ώρα να πάρουν ξεκάθαρη θέση, ξεπερνώντας τις γραμμές της εσωκομματικής χούντας των παρατάξεων που υπηρετούν.
Ο κόσμος κατεβαίνει στους δρόμους, γεμίζει τις πλατείες από ένστικτο. Βιώνουμε ένα ιδιόμορφο Big Bang αλήθειας και αξιοπρέπειας. Πολίτες, από διαφορετικές αφετηρίες, ανταλλάσουν προβληματισμούς, ιδέες, ακούγοντας ο ένας τον άλλο. Το επιχείρημα της μη ύπαρξης σαφών θέσεων και αρχών από το κίνημα των «Αγανακτισμένων Πολιτών» το βαυκαλίζονται όσοι έμαθαν να σκέπτονται και να δρουν μόνον υπό την κομματική σημαία και ιδεολογία.

Η σπουδαιότερη θέση που μπορεί να προτάξει αυτό το κίνημα είναι η καθημερινή φυσική παρουσία και αυτή η «ιδιόμορφη» εκκλησία του δήμου που στήνεται σε κάθε πλατεία ανά την Ελλάδα. Ας μην το υποτιμούμε.
Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό ο κόσμος να μην είναι απομονωμένος στο «κλουβί» του, αλλά κοντά στο συμπολίτη του, να μοιράζεται τις ανησυχίες του, να συζητά και - γιατί όχι; - να διαμάχεται λεκτικώς διαμέσου επιχειρημάτων.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω πως θεωρώ σημαντικό το αίτημα της σύστασης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, από επιφανείς επιστήμονες, που θα εξετάσει το δημόσιο χρέος της Ελλάδος, αλλά πολύ περισσότερο τον τρόπο που αυτό δημιουργήθηκε. Ο ελληνικός λαός έχει κάθε δικαίωμα να πληροφορηθεί ποιος και με ποιον τρόπο υποθήκευσε το μέλλον του. Το πάγιο αίτημα για απονομή Δικαιοσύνης θα πρέπει να εκπληρωθεί. Είμαστε υποχρεωμένοι να αντισταθούμε στην προδιαγεγραμμένη άλωση του εθνικού μας πλούτου από τους τοκογλύφους των λαών.
Ίσως έφτασε η στιγμή αυτή που η γενιά του καναπέ θα γίνει η γενιά της πλατείας.

Σας ευχαριστώ,
Εδουάρδος Ντίνιας

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey