Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
2,5 εκατ. ευρώ για την κατασκευή ταχυδιυλιστηρίων και των άλλων απαραίτητων έργων
Το «πράσινο φως» από το Υπουργείο Υποδομών πήρε η κατασκευή δύο ταχυδιυλιστηρίων στη λιμνοδεξαμενή του Βαφειού. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη του έργου στο ΠΕΠ Βορείου Αιγαίου. Παράλληλα εγκρίθηκε και η κατασκευή δικτύου που θα μεταφέρει το νερό στην Πέτρα και τη Μήθυμνα. Η επιχείρηση που θα αναλάβει το έργο, οφείλει να εκπονήσει τη σχετική μελέτη και να ολοκληρώσει την κατασκευή του. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι 2,5 εκατ. ευρώ.
Το έργο περιλαμβάνει τις μονάδες επεξεργασίας ύδατος (ταχυδιυλιστήρια), καθώς και τα απαραίτητα συνοδευτικά έργα (αντλιοστάσιο, αγωγοί σύνδεσης εξωτερικού υδρευτικού δικτύου κ.λπ.) που απαιτούνται για την υδραυλική σύνδεση του ταμιευτήρια με τις εν λόγω μονάδες επεξεργασίας ύδατος και εν συνεχεία με τις δεξαμενές ύδρευσης του Μολύβου και της Πέτρας. Η ολοκλήρωση του έργου προβλέπεται να γίνει μέσα σε τρία χρόνια.
Πολλών ετών…
Η λιμνοδεξαμενή του Βαφειού κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας τού 1990 από το Υπουργείο Γεωργίας, με στόχο την άρδευση των πεδινών εκτάσεων της Πέτρας και της Μήθυμνας. Κι είναι αλήθεια ότι έδωσε κάποιες λύσεις στους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Όμως πολύ συχνά η λιμνοδεξαμενή παρουσιάζει προβλήματα και απαιτούνται πολυδάπανες επισκευές. Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει, είναι η αστάθεια των τοιχωμάτων της. Αυτό έχει ως συνέπεια να χάνονται μεγάλες ποσότητες νερού που συγκεντρώνεται στη δεξαμενή, καθώς από τη διαπίστωση του προβλήματος μέχρι την αποκατάστασή του μεσολαβούν πολλοί μήνες έως και μερικά χρόνια.
Η αλήθεια είναι πως η τεχνική κατασκευής της που χρησιμοποιήθηκε, είναι ξεπερασμένη και όπου εφαρμόστηκε, παρουσίασε πολλά προβλήματα.
Οι πρώτες προσπάθειες χρήσης του νερού της λιμνοδεξαμενής για ύδρευση ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας τού 1990, ωστόσο ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν.
Οι αγρότες της Πέτρας ήταν πάντα αντίθετοι στη χρησιμοποίηση του νερού της δεξαμενής για υδρευτικούς σκοπούς, διότι πιστεύουν ότι δε θα μείνει νερό για την άρδευση των αγροκτημάτων τους και το πότισμα των κοπαδιών τους.
Το «πράσινο φως» από το Υπουργείο Υποδομών πήρε η κατασκευή δύο ταχυδιυλιστηρίων στη λιμνοδεξαμενή του Βαφειού. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη του έργου στο ΠΕΠ Βορείου Αιγαίου. Παράλληλα εγκρίθηκε και η κατασκευή δικτύου που θα μεταφέρει το νερό στην Πέτρα και τη Μήθυμνα. Η επιχείρηση που θα αναλάβει το έργο, οφείλει να εκπονήσει τη σχετική μελέτη και να ολοκληρώσει την κατασκευή του. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι 2,5 εκατ. ευρώ.
Το έργο περιλαμβάνει τις μονάδες επεξεργασίας ύδατος (ταχυδιυλιστήρια), καθώς και τα απαραίτητα συνοδευτικά έργα (αντλιοστάσιο, αγωγοί σύνδεσης εξωτερικού υδρευτικού δικτύου κ.λπ.) που απαιτούνται για την υδραυλική σύνδεση του ταμιευτήρια με τις εν λόγω μονάδες επεξεργασίας ύδατος και εν συνεχεία με τις δεξαμενές ύδρευσης του Μολύβου και της Πέτρας. Η ολοκλήρωση του έργου προβλέπεται να γίνει μέσα σε τρία χρόνια.
Πολλών ετών…
Η λιμνοδεξαμενή του Βαφειού κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας τού 1990 από το Υπουργείο Γεωργίας, με στόχο την άρδευση των πεδινών εκτάσεων της Πέτρας και της Μήθυμνας. Κι είναι αλήθεια ότι έδωσε κάποιες λύσεις στους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Όμως πολύ συχνά η λιμνοδεξαμενή παρουσιάζει προβλήματα και απαιτούνται πολυδάπανες επισκευές. Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει, είναι η αστάθεια των τοιχωμάτων της. Αυτό έχει ως συνέπεια να χάνονται μεγάλες ποσότητες νερού που συγκεντρώνεται στη δεξαμενή, καθώς από τη διαπίστωση του προβλήματος μέχρι την αποκατάστασή του μεσολαβούν πολλοί μήνες έως και μερικά χρόνια.
Η αλήθεια είναι πως η τεχνική κατασκευής της που χρησιμοποιήθηκε, είναι ξεπερασμένη και όπου εφαρμόστηκε, παρουσίασε πολλά προβλήματα.
Οι πρώτες προσπάθειες χρήσης του νερού της λιμνοδεξαμενής για ύδρευση ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας τού 1990, ωστόσο ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν.
Οι αγρότες της Πέτρας ήταν πάντα αντίθετοι στη χρησιμοποίηση του νερού της δεξαμενής για υδρευτικούς σκοπούς, διότι πιστεύουν ότι δε θα μείνει νερό για την άρδευση των αγροκτημάτων τους και το πότισμα των κοπαδιών τους.