Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Κύριε Διευθυντά,
θα προσπαθήσω να κρατήσω το λόγο μέσα στα πλαίσια της ευπρέπειας, γιατί, δεν το κρύβω, το άρθρο του κ. Δημηρούδη, με το μακρόσυρτο τίτλο, πολύ με εκνεύρισε.
Πρέπει το «Εμπρός» να είχε τους δικούς του λόγους για να διαθέσει μία ολόκληρη σελίδα στον κ. Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Β.Α. για να εκθέσει τις απόψεις του περί οικονομίας, κατάρρευσης και ελπίδας!
Θα είμαι λίαν σύντομος, γιατί οι απόψεις του κ. Δημηρούδη είναι γνωστές στο κοινό, αφού καθημερινά ακούγονται από τα Μ.Μ.Ε. από μαθητευόμενους μάγους της οικονομίας. Θα σταθώ μόνον σ’ ένα σημείο του άρθρου και θα κλείσω. Γράφει ο κ. Δημηρούδης:
«Το πολιτικό σύστημα, κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, δόμησαν ένα κράτος σπάταλο, διεφθαρμένο, πελατειακό, αναποτελεσματικό.»
Απάντηση: Το ένα από τα δύο κόμματα που λέγεται ΠΑΣΟΚ, έβγαλε πολλούς απ’ την αφάνεια, μεταξύ αυτών και τον κ. Δημηρούδη, τον οποίο έκανε στέλεχος αυτοδιοικητικό, που χρόνια βρίσκεται στο προσκήνιο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Όσο για πελατειακές σχέσεις, κάτι θα έχει ακούσει και ο ίδιος για μαζικούς αξιοκρατικούς… διορισμούς, βολέματα κ.λπ..
Όχι τόση αχαριστία, κ. Δημηρούδη!
Είστε συμμέτοχοι, ορισμένοι, για τη σημερινή κατάντια της χώρας, διότι γνωρίζατε πού οδηγείται ο τόπος και δεν αντιδράσατε τότε που έπρεπε. Τώρα είναι αργά για δάκρυα, Σταύρε! Και συμβουλές!
Στρατής Δελόγκος
σ.σ. Δε χρειάζεται να αναζητήσει κανείς ιδιαίτερους λόγους για να ερμηνεύσει τη διάθεση χώρου απ’ το «Ε» στις απόψεις που διατύπωσε ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου, Σταύρος Δημηρούδης, για την κρίση. Είναι αδιαπραγμάτευτη θέση τού «Ε» να παρέχει βήμα διαλόγου σ’ όσους θέλουν να εκφράσουν απόψεις και επιχειρήματα, γιατί απ’ την αντιπαράθεση και τον πλουραλισμό πάντα βγαίνει κερδισμένος ο διάλογος.
Ασφαλώς ο λόγος μπορεί να έχει και τον αντίλογό του. Σε τελική ανάλυση όμως όλοι κρινόμαστε και για τις απόψεις μας και για τις συμπεριφορές μας, πολύ περισσότερο τα δημόσια πρόσωπα, που τολμούν και εκτίθενται, αναλαμβάνοντας και τις όποιες ευθύνες ή ακούγοντας και τις όποιες επικρίσεις, όπως εν προκειμένω. Αλλά, τα ‘χει αυτά ο δημόσιος διάλογος.
θα προσπαθήσω να κρατήσω το λόγο μέσα στα πλαίσια της ευπρέπειας, γιατί, δεν το κρύβω, το άρθρο του κ. Δημηρούδη, με το μακρόσυρτο τίτλο, πολύ με εκνεύρισε.
Πρέπει το «Εμπρός» να είχε τους δικούς του λόγους για να διαθέσει μία ολόκληρη σελίδα στον κ. Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Β.Α. για να εκθέσει τις απόψεις του περί οικονομίας, κατάρρευσης και ελπίδας!
Θα είμαι λίαν σύντομος, γιατί οι απόψεις του κ. Δημηρούδη είναι γνωστές στο κοινό, αφού καθημερινά ακούγονται από τα Μ.Μ.Ε. από μαθητευόμενους μάγους της οικονομίας. Θα σταθώ μόνον σ’ ένα σημείο του άρθρου και θα κλείσω. Γράφει ο κ. Δημηρούδης:
«Το πολιτικό σύστημα, κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, δόμησαν ένα κράτος σπάταλο, διεφθαρμένο, πελατειακό, αναποτελεσματικό.»
Απάντηση: Το ένα από τα δύο κόμματα που λέγεται ΠΑΣΟΚ, έβγαλε πολλούς απ’ την αφάνεια, μεταξύ αυτών και τον κ. Δημηρούδη, τον οποίο έκανε στέλεχος αυτοδιοικητικό, που χρόνια βρίσκεται στο προσκήνιο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Όσο για πελατειακές σχέσεις, κάτι θα έχει ακούσει και ο ίδιος για μαζικούς αξιοκρατικούς… διορισμούς, βολέματα κ.λπ..
Όχι τόση αχαριστία, κ. Δημηρούδη!
Είστε συμμέτοχοι, ορισμένοι, για τη σημερινή κατάντια της χώρας, διότι γνωρίζατε πού οδηγείται ο τόπος και δεν αντιδράσατε τότε που έπρεπε. Τώρα είναι αργά για δάκρυα, Σταύρε! Και συμβουλές!
Στρατής Δελόγκος
σ.σ. Δε χρειάζεται να αναζητήσει κανείς ιδιαίτερους λόγους για να ερμηνεύσει τη διάθεση χώρου απ’ το «Ε» στις απόψεις που διατύπωσε ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου, Σταύρος Δημηρούδης, για την κρίση. Είναι αδιαπραγμάτευτη θέση τού «Ε» να παρέχει βήμα διαλόγου σ’ όσους θέλουν να εκφράσουν απόψεις και επιχειρήματα, γιατί απ’ την αντιπαράθεση και τον πλουραλισμό πάντα βγαίνει κερδισμένος ο διάλογος.
Ασφαλώς ο λόγος μπορεί να έχει και τον αντίλογό του. Σε τελική ανάλυση όμως όλοι κρινόμαστε και για τις απόψεις μας και για τις συμπεριφορές μας, πολύ περισσότερο τα δημόσια πρόσωπα, που τολμούν και εκτίθενται, αναλαμβάνοντας και τις όποιες ευθύνες ή ακούγοντας και τις όποιες επικρίσεις, όπως εν προκειμένω. Αλλά, τα ‘χει αυτά ο δημόσιος διάλογος.